کد خبر: ۲۸۵۲۵۷ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۰/۰۷
مقدمه:
تنظيم و تدوين سياست خارجي از جمله مسئوليت‌هاي يك دولت است كه در ضمن آن يكي از مناقشه‌انگيزترين حوزه‌هاي سياست‌گذاري نيز مي‌باشد. سياست خارجي همه كشورها با محيط در تعامل است. اهداف، توانايي‌ها، استراتژي‌ها، ابزارها، فنون، تاكتيك‌ها، سبك و دستگاه سياست خارجي، همچنين تصميمات و اقدامات و پي‌آمدهاي سياست خارجي همگي در اين تعامل نقش دارند.
به عبارت ديگر سياست خارجي را مي‌توان نوعي پويش رفتار خارجي هر واحد سياسي دانست كه حاصل تعامل ميان متغيرهاي داخلي و بين‌المللي مي‌باشد. در اين راستا نظريه‌پردازي در باب سياست خارجي و روند ايجاد آن وسيله‌اي است براي منظم ساختن پديدارهاي ملي و بين‌المللي به گونه‌اي كه تشخيص علت و معلول‌هاي احتمالي و تبيين، توصيف و پيش‌بيني اين پديدارها ميسر گردد.(1)
انتخابات رياست جمهوري در خردادماه 1376 مرحله جديدي را در سياست داخلي و خارجي جمهوري اسلامي ايران پديد آورد. نظرات آقاي خاتمي در مورد سياست خارجي براي رفع تنش با جهان خارج و اصلاحات در داخل با استقبال بي‌نظيري از طرف مردم و جهانيان روبه‌رو شد.
طرح مسأله تنش‌زدايي همراه با گفتگوي تمدن‌ها يكي از مفاهيم با اهميت در تبيين سياست خارجي ايران در اين دوره مي‌باشد. مسأله‌اي كه در اين نوشتار بيشتر بر آن تأكيد مي‌شود تأثير گفتگوي تمدن‌ها بر سياست خارجي ايران است كه براساس همين موضوع اين سؤال مطرح مي‌شود كه آيا با توجه به الگوهاي مطرح در سياست خارجي گفتگوي تمدن‌ها در سياست خارجي ايران كارآمد بوده است؟
کد خبر: ۲۸۴۷۰۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۹/۲۵