روحانی - صفحه 243

مقدمه: مسیح مهاجری، مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی نخستین و تنها کسی است که از وجود تردید در حسن روحانی برای حضور در کارزار رقابت های انتخاباتی 96 خبر داد. تردیدی که گویا با صحبتهای ایشان از بین رفت، اما آنچه در ارتباط با این تردیدِ از بین رفته مهم است اینکه نه مردم و نه فعالان سیاسی و اقتصادی و... کشور انتظار نداشتند که حسن روحانی ‌ای که همواره با صلابت ظاهر شده است ذره ای تردید به خودش راه دهد. از این رو روزنامه آفتاب یزد تصمیم گرفت با نظر خواهی از فعالان سیاسی کشور از آنها بخواهد تا سخنی را خطاب به رئیس‌جمهور کشورمان بگویند تا هشت سال دوره احمدی نژاد، شرایط کنونی کشور و برنامه هایی که در نبود او نیمه تمام می ماند را به او یادآور شوند تا حسن روحانی لحظه ای برای شرکت در انتخابات تردید نکند. درادامه این نظرخواهی را می خوانید:

مقدمه: در هر فصلی از سیاست ایرانی، میوه همیشه کال دلواپسی، رنگی نو به خود می‌گیرد. امسال رنگ هاله‌گونه سیاه نفت، دور قلم و تریبون‌های کاغذی دلواپسان نشسته تا با اسم رمز امنیت ملی، استقلال سیاسی، وظیفه خطیر و... نشیمن‌گاهی برای صدر و ذیل سیاست‌های خود بسازند. این‌بار قلب قراردادهای نفتی را نشان کرده‌اند؛ قراردادهایی که کارشناسان بر منفعت ملی داشتن‌شان شکی ندارند. صد البته نخواهیم گفت عزیزان دلواپس، اینها مشتی قرارداد و کاغذپاره هستند که هیچ تأثیری در زندگانی مردمان ایران‌زمین ندارند! اکنون که تدبیر و قانون و امید و دانش، روالِ منش دولت شده و جزع‌وفزع و کفن‌پوشی سیاسی، عزلت‌نشین شده، سخن حق را باید از زبان کارشناسان شنید. سراغ «دکتر حسین آفریده»، نماینده دو دوره از مجلس شورای اسلامی که ریاست کمیسیون انرژی مجلس را نیز برعهده داشته، رفتیم تا دلایل وارونه جلوه‌دادن متن IPC را از ایشان جویا شویم. گلایه‌ها و انتقادات کارشناسانه حسین آفریده خواندنی است. او عموما منتقدان را شکست‌خورده‌های سیاسی می‌داند که از موفقیت دولت روحانی هراس دارند. پایبندبودن به قانون اساسی، فاصله‌گرفتن از خودمحوری و رعایت اخلاق، از جمله مواردی است که حسین آفریده به مخالفان و منتقدان توصیه کرد. آفریده درعین‌حال پیامی هم برای کمیسیون انرژی مجلس داشت. بهت و نگرانی حسین آفریده از آینده ملت ایران، در این بیت شعر از مولانا که در دفتر او خودنمایی می‌کرد، مصداق می‌یافت:هر لحظه که می‌کوشم در کار کنم تدبیر‌ رنج از پی رنج آید زنجیر پی زنجیر متن گفت‌وگو را می‌خوانیم.