نعمت‌الله کرم‌اللهی / عضو هیأت علمی گروه علوم اجتماعی موسسه آموزش عالی باقر‌العلوم علیه‌السلام
چکیده:
انقلاب، براساس فرایند سیاسی و نتایج اجتماعی، مجموعه‌ای از سه روند سرنگونی رژیم سابق، دوران تعدد مراکز قدرت و دوران ایجاد نظم جدید به شمار می‌آید. دوران چندگانگی مراکز قدرت، با تشنجات و ناآرامی‌های فراوانی توأم است. این دوران در انقلاب اسلامی از ابتدای پیروزی انقلاب در سال 1357 آغاز شد و تا عزل بنی‌صدر از ریاست جمهوری در سال 1360 به طول انجامید.
در این مقاله، با تلفیق نظریه‌های «کرین برینتون» و «چارلز تیلی»، ضمن توصیف ویژگی‌های مقطع مزبور از انقلاب اسلامی ، تحولات درون این مقطع زمانی مورد تحلیل قرار گرفته است. در مجموع به رغم وجود پاره‌ای از شباهت‌ها بین دوران میانه‌روها در نظریه برینتون و دورۀ زمانی مورد اشاره در انقلاب اسلامی ، نقاط افتراق فراوانی نیز میان آنها وجود دارد. مضافاً این که در دوران مذکور، افزون بر متغیرهای سازماندهی، بسیج و قدرت سیاسی مطرح در نظریه تیلی، عوامل دیگری (حمایت امام، نوع ایدئولوژی و...) نیز در اوج و فرود جریان‌های سیاسی مختلف تأثیر داشته‌اند.
واژه‌های کلیدی: انقلاب، انقلاب اسلامی ، میانه‌روها، سازماندهی، بسیج، قدرت سیاسی، ایدئولوژی.
کد خبر: ۲۴۷۰۹۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۱/۱۰/۱۰
دکتر مسعود مطلبی / عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی
مقدمه:
اجتماعی بودن انقلاب اسلامی ، که به توانمندسازی ملی انجامید، گویای این واقعیت است که ریشه‌های اسلامی انقلاب، نظام جمهوری اسلامی را به فرایند دشوار و خطیر قدرت‌سازی وارد ساخته است. شعارهای استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی در این فرایند، جلوه‌های عینی می‌یابند و تصویر جدیدی از ایران اسلامی در جهان ارائه می‌گردد. پیشرفت فنی، به مثابه پایه‌ای از ارکان قدرت‌سازی در جهان معاصر، واقعیتی است که در دست‌یابی جمهوری اسلامی ایران به فن‌آوری صلح‌آمیز هسته‌ای نمود یافته است. علاوه بر این، پشتیبانی سیاسی و حمایت دیپلماتیک از این دستاوردها، گام دیگری در فرایند یاد شده است که همچنان ادامه دارد. با عنایت به روز 20 فروردین ماه به عنوان روز ملی فن‌آوری هسته‌ای، در مقاله حاضر این موضوع و چالشهای فراروی آن تحلیل گشته است.
کد خبر: ۲۴۴۸۴۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۱/۰۸/۰۱