راهکار دیگری که امکان دارد مورد استفاده دولت روسیه قرار گیرد، کشاندن دامنه عملیات‌های تروریستی و خربکارانه به داخل خاک ترکیه از طریق تسلیح و تجهیز نیروهای معارض دولت ترکیه و یا کانالیزه نمودن و هدایت مسیر فرار نیروهای درحال عقب‌نشینی داعش و سایر گروه‌های تروریستی به سمت مرزهای ترکیه است، وضعیتی که می‌تواند موقعیت سیاسی و امنیت بحران‌زده‌ی ترکیه را به‌شدت متزلزل سازد.
اقدام ماجرجویانه دولت ترکیه در مورد ساقط نمودن هواپیمای روسی و پس از آن انهدام یک فروند بالگرد این کشور که در جستجوی خلبانان هواپیمای ساقط شده به منطقه اعزام شده بود، می‌تواند آغازی بر بروز وقایعی باشد.
از همین‌رو صاحب نظران عرصه سیاسی و نظامی، اتخاذ گزینه‌های متفاوتی را از سوی دولتمردان روسیه ممکن دانسته‌اند که مهمترین آنها عبارتند از:
1- تشدید حملات روسیه به تروریست‌ها در سوریه و عراق: یکی از محتمل‌ترین سناریوهای مطرح در این رابطه این است که؛ اقدام اخیر ترکیه و رجزخوانی‌های غرب در حمایت از این کشور، باعث خواهد شد تا روسیه برای جبران عوارض موقعیت خفت‌باری که در آن قرار گرفته، با سرعت بخشیدن و تشدید حملات خود به تروریست‌ها و سایر گروه‌های تحت حمایت ترکیه و ائتلاف غرب، به قدرت‌نمایی و در واقع عرض‌اندام غیرمستقیم متوسل شود و با جلوگیری کامل از ادامه تسلط و حضور کشورهای مذکور و همپالگی‌های آنها در دو کشور تحت اشغال و در واقع کوتاه نمودن دست ترکیه از منافع موردنظر آنها در منطقه، خسارت وارده را جبران نماید.
2- قطع صدور گاز به ترکیه: که اگرچه قطع گاز صادراتی به ترکیه برای روس‌ها به عنوان یک منبع درآمد نسبتاً مهم، خوشایند نخواهد بود، اما با توجه به وابستگی بخش قابل توجهی از سیستم حرارتی و نیروگاه‌های برق ترکیه به گاز دریافتی از روسیه و عدم دسترسی این کشور به سوخت جایگزین در کوتاه مدت، خسارات سنگینی به اقتصاد نه‌چندان مستحکم ترکیه تحمیل و سقوط آن را تسریع خواهد نمود.
3- جلوگیری از تبادل گردشگر: در حال حاضر ماهانه هزاران گردشگر روسی از جاذبه‌های گردشگری ترکیه بازدید می‌کنند و تشدید تنش بین این دو کشور می‌تواند منجر به قطع ارتباطات بین دو کشور شده و دولت ترکیه را از یک درآمد خوب(حدود یک سوم درآمد گردشگری) محروم نماید.
4- جانبداری از دولت‌های مخالف ترکیه: سناریوی دیگری که به‌عنوان گزینه سیاسی مطرح شده، دامن زدن روسیه به اختلافات مرزی و سیاسی چندین ساله دولت‌هایی مانند؛ قبرس، یونان و ارمنستان با دولت ترکیه و حمایت و جانبداری از آنها در مناقشات بین‌المللی است.
5- تسلیح و تجهیز نیروهای معارض: راهکار دیگری که امکان دارد مورد استفاده دولت روسیه قرار گیرد، کشاندن دامنه عملیات‌های تروریستی و خربکارانه به داخل خاک ترکیه از طریق تسلیح و تجهیز نیروهای معارض دولت ترکیه و یا کانالیزه نمودن و هدایت مسیر فرار نیروهای درحال عقب‌نشینی داعش و سایر گروه‌های تروریستی به سمت مرزهای ترکیه است، وضعیتی که می‌تواند موقعیت سیاسی و امنیت بحران‌زده‌ی ترکیه را به‌شدت متزلزل سازد.
6- حمله تلافی‌جویانه و مقابله به مثل محدود: راهکار دیگری که ممکن است مورد توجه روس‌ها قرار گیرد، بمباران یا موشک‌باران محدود پایگاه‌های هوایی و سایر اهداف نظامی در نقاط مختلف به‌خصوص پایگاه‌های مرزی ترکیه به بهانه‌های مختلف مانند حمایت آنها از تروریسم است.
البته این امکان نیز وجود دارد که از طریق فعالیت‌های دیپلماسی و با اتخاذ تدابیر پیشگیرانه سیاسی و یا عذرخواهی و پرداخت غرامت از سوی ترکیه، این مخاصمه پایان پذیرد و از بروز حوادث غیرقابل پیش‌بینی محتمل و گسترده جلوگیری شود.