تاریخ انتشار : ۲۴ مرداد ۱۳۹۵ - ۰۷:۱۱  ، 
شناسه خبر : ۲۹۴۴۰۴
از تهديدهاي احمدي‌نژاد تا عذرخواهي روحاني
پایگاه بصیرت / امید کاجیان

(روزنامه آفتاب يزد ـ 1395/04/19 ـ شماره 4654 ـ صفحه 2)

به خدا قسم هیچ جوره نمی‌شود بار این ماجرا را از دوش حسن روحانی برداشت. بخصوص حالا که پای برادرش حسین فریدون نیز به قصه فیش‌های نجومی باز شده.

در این چند هفته تیم دولت همه رقم تلاشی به خرج داد تا اندکی از خون دل خوردن مردم بکاهد. هرچه نباشد ایام انتخابات ریاست جمهوری نیز خیلی نزدیک است و در این افتضاح به بار آمده باید تا می‌شود مردم داری کرد!

اینکه می‌بینید حسن روحانی سخنرانی‌های حماسی می‌کند و می‌گوید در جریان فیش‌های حقوقی مدیران با کسی عهد اخوت نبسته ام و البته بعد هم بیانیه 9 بندی درباره نوع برخورد با این تخلف و فسادها می‌دهد، نیزمطمئنا بی‌ارتباط با خردادماه 96 و رای مردم نیست.

اما در سخنرانی‌ها و بیانیه اخیر،فارغ از هر نیتی که او دارد، فارغ از اینکه در آن صحبتی از برادرش "حسین" کرده یا نه، فارغ از اینکه به فکر حفظ جایگاه خودش است یا شان مردم؟ نمی‌توان یک نکته را انکار کرد؛ نوع برخورد وی در قبال فسادهای مالی دولت یازدهم، لااقل در لحن و کلام هم که شده زمین تا آسمان با دوران احمدی‌نژاد فرق می‌کند.

برای آنکه با تفاوت دیدگاه دو رییس جمهور فعلی و قبلی کشور درباره مواجهه با فسادهای مالی در ساختارشان آشنا شویم کافی است با دوران تلخ دولت مهرورز و پاکدست گذشته تجدید خاطره کنیم و به یاد بیاوریم رییس دولتی را که به توهم خود شیفتگی دچار شده بود و هیچ گاه اشتباهات خودش و دولتش را نمی‌پذیرفت.

مواضع احمدی‌نژاد در قبال فسادهای دولتش چه بود؟

احمدی‌نژاد از همان زمانی که هاله نور را در پشت سرش دید، ویژگی‌هایی فرازمینی برای خود متصور شد و می‌پنداشت که به مانند فرشتگان الهی! هیچ گاه خطا نمی‌کند و از همین روی یکبار هم که شده رودرروی مردم نگفت: "عذرخواهی می‌کنم".

متاسفانه در دوره ای، تقدس سازی در ساختار حکومت به او نیز سرایت کرد و همین امر باعث شد تا رئیس جمهور نهم و دهم! مخالفان خود را به نحوی دیگر خطاب کند و خود را مبری از پاسخگویی درقبال فسادهای مختلف اطرافیانش بداند. و برای این عدم پاسخگویی در قبال فسادهای زمانه اش نیز روش‌های مختلفی داشت:

1. قهر و غیبت:

احمدی‌نژاد از این مدل قهرهای سیاسی زیاد داشته. به غیر از آن خانه نشینی معروف چندروزه، حتما یادتان هست وقت‌هایی که باید به مجلس می‌آمد ولی نمی‌آمد! مگر می‌شود آن روزی را که مدرک تحصیلی تقلبی یکی از وزرایش لو رفت و جلسه استیضاح برگزار شد را به خاطر نیاورید؟اینکه او در مجلس حاضر نشد. خلاصه اینکه سر بزنگاه، وقتهایی که تخلفی در ساختار دولتش روی می‌داد غایب بزرگ میدان لقب می‌گرفت.

2. تحقیر و تمسخر:

از دیگر عادت‌های معجزه هزاره سوم، این بود که به جای جدیت در پاسخگویی به سوالات دیگران و اعتراضها، معترضین را به سخره بگیرد، نشان به آن نشان که مجلس، روزی محمود احمدی‌نژاد را برای طرح چند پرسش فرا خواند، او نیز بعد از اینکه فهمید به تعویق انداختن جلسات پاسخ به سوالات نمایندگان نتیجه‌ای ندارد، در روز سوال مجلس از وی، اساس قوه مقننه را به سخره گرفت و از خجالت پارلمان با پوزخندی تحقیرآمیز و کنایه‌های متوالی درآمد.

3.تهدید:

هر وقت انگشت اتهام به سوی یکی از اطرافیان و دوستان احمدی‌نژاد نشانه می‌رفت، رییس عدالت پرور سابق، دست به تهدید و افشای لیست‌های مفسدین مالی می‌زد، اساسا جیب‌های محمود احمدی‌نژاد پر بود از مدارک دزدی گوناگون مسئولین مخالف او که نگه داشته بود برای روز مبادا!

4.افشا:

اما گاهی که کار به جای باریک می‌کشید، روز مبادا هم فرا می‌رسید و او دستی در جیب کرده و یکی از مدارک و فسادهای مالی علیه مسئولین را رو می‌کرد. مثلا در مناظره‌های سال 88، به جای توضیح راجع به عملکرد چهارساله اش، با برخی ادعاها درباره خانواده هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری مردم را شگفت زده کرد یا زمانی که یکی از مدیران معروف او را می‌خواستند برکنار کنند، وی فیلمی در صحن مجلس به نمایش گذاشت که اساسا برای همه گران تمام شد و پنجه به صورت نظام کشید.

5.خالی کردن پشت رفقای گرمابه و گلستان:

احمدی‌نژاد اگر چه بیشتر اوقات پای اطرافیانش می‌ایستاد و از آنها دفاع می‌کرد اما در اوج خلع سلاح شدنش به ناچار از آنها تبری می‌جست.

تا همچنان همان انسان پاک و منزه نزد مردم باقی بماند و کسی نیندیشد که پاستورنشین ساکن یک خانه ساده در نارمک (که پس از پایان ریاست جمهوری تبدیل به ساختمان جدید چند طبقه شد) همراهی با آنان دارد. 12 آبان سال 90 او در دیدار با برخی اعضای ستاد انتخاباتی‌ خود در سال‌های ۸۴ و ۸۸، گفت که «من.... گفته‌ام اگر ثابت شود که رحیمی حتی یک ریال هم اختلاس کرده من به تلویزیون آمده و ضمن عذرخواهی اعلام می‌کنم که شایستگی این سمت را ندارم» اما نه تنها پس از اثبات تخلفات مالی معاون اولش عذرخواهی و استعفا نکرد بلکه با صدور بیانیه‌ای، پشت رحیمی را خالی کرده و اعلام داشت که این تخلفات مربوط به قبل بوده است. بعد از این بیانیه، نامه رحیمی خطاب به وی که را هم که به یاد می‌آورید؟آن جایی که نوشته بود:"من و شما روزگاری رفیق گرمابه و گلستان بودیم اما.... "

6.بی قانونی:

در خیره سری سیاسی محمود احمدی‌نژاد همین بس که احمدی‌نژاد ید طولایی در گریز از قانونمداری دارد. نمونه اش پرونده‌هایی که چند سالی است علیه او در مراجع قضایی ورق می‌خورد و......

7.تعیین خط قرمز و مظلوم‌نمایی:

اما شاید بارزترین عکس العمل محمود احمدی‌نژاد در قبال تخلفات اطرافیانش اتخاذ موضع مظلوم نمایی، بی گناهی و خط قرمزهای "من درآوردی" او بود. به طوریکه در تیرماه 90 در جمع خبرنگاران در پاسخ به پرسشی پیرامون فسادهای مالی که در دولت انجام می‌شود پاسخ داد:" در حال حاضر موضع ما در قبال این اتهامات فراوانی که به دولت وارد می‌شود سکوت است، اما کاملا مشخص است که در این رابطه مجموعه حرکت سیاسی در جهت فشار به دولت در حال عمل است. "

وی در ادامه باز هم تهدید را در دستور کار قرار داده و گفت:"وظیفه ملی ما این است که در صورت تداوم این اتهامات در مقابل آن بایستیم و دفاع کنیم. کابینه خط قرمزی است که اگر بخواهند به آنجا دست‌اندازی کنند، دیگر من باید وظیفه‌ قانونی خود را انجام دهم. این حتما به کشور آسیب خواهد زد»

در واقع احمدی‌نژاد به جای آنکه مثل حسن روحانی از در خواهش برای عفو عمومی و پوزش بربیاید و بگوید که با متخلفین در دولت برخورد می‌کند، دست پیش می‌گرفت تا پس نیفتد!او با فرار روبه جلو، افشا کنندگان فسادهای مالی دولت خویش را فاسد می‌دانست!

و جالب تر اینکه کابینه اش را خط قرمزی توصیف می‌کرد که کسی حق تعدی و متهم کردن اعضای آن را حتی با مدرک و دلیل ندارد.

روحانی بهتر است چون...

اکنون این پرسش مطرح است که علی رغم موضع متفاوت و غیر قابل قیاس حسن روحانی با احمدی‌نژاد، در قبال حقوق‌های نجومی و اینکه دولت او در این‌باره برخلاف دولت سابق، عذرخواهی را مایه ننگ ندانسته و بارها پوزش از ملت را تکرار کرده، اما آیا ممکن است کابینه‌اش را خط قرمز و مصون از کوتاهی در قبال فیش‌های نجومی بداند؟

روانشناسی دو طرف!

حسن رسولی درباره مقایسه بین رفتار محمود احمدی‌نژاد و حسن روحانی در بحث فسادهای مالی مدیران دولتی به آفتاب یزد گفت: «در حوزه فردی، روانشناسی مدیریت حسن روحانی با احمدی نژاد کاملا متفاوت است. احمدی نژاد هم به لحاظ شخصی و هم به لحاظ مدیریتی رویکردی خودپسندانه نسبت به تصمیم‌گیری و عملکردهای خود داشت و تصمیم گیری‌های خویش را برترین، عاقلانه ترین وعاری از هر نوع عیب می‌پنداشت، در صورتی که حسن روحانی در برخورد با فیش‌های نجومی وجود سهو و خطا را در حوزه کاری اش امری طبیعی می‌داند و نه تنها برخوردی انکاری با غفلت دولت در این حوزه نداشته است بلکه به عنوان رئیس جمهوری پاسخگو با پذیرش خطای عدم مراقبت دولت و دستگاه‌های نظارتی، از مردم پوزش طلبیده است»

این فعال سیاسی ادامه داد:« حسن روحانی ضمن شفاف‌سازی و برخورد با ریشه‌ها و عوامل فسادهای اخیر، وظیفه پاسخگویی خود را با این جمله که با کسی عهد اخوت نبسته ام در مقابل مردم و افکار عمومی ابراز داشته است.»

وی اضافه کرد:« رویکرد دولت حسن روحانی در کنار حساسیت افکار عمومی، پدیده خوشایندی در عرصه سیاسی است و این انتظار وجود دارد تا با ادامه این روند همه صاحبان قدرت یقین داشته باشند که عملکرد و مواضع آنان در عصر ارتباطات با تیزبینی و مراقبت افکار عمومی رصد می‌شود و دوره حصر اطلاعات به سر رسیده است.»

روحانی از کابینه‌اش می‌گذرد؟

این فعال سیاسی درباره این پرسش که «احمدی‌نژاد درباره فسادهای مالی کابینه خود را خط قرمز اعلام کرده بود، آیا روحانی نیز چنین خط قرمزی خواهد داشت و یا حاضر است در موضوع فیش‌های نجومی حتی برخی از وزرای خود را نیز جا به جا کند؟» پاسخ داد: « حسن روحانی با جمله من با کسی عهد اخوت نبسته‌ام در لفظ نشان داد که نسبت به حفظ حقوق مردم و برخورد با متخلفان، مدیران دولتی بسان احمدی‌نژاد نمی‌اندیشد و ممکن است کابینه‌اش را نیز در صورت لزوم تغییر دهد.»

وی ادامه داد:« انتظار افکار عمومی و به ویژه جامعه اصلاح‌طلبان که از همه حیثیت خویش برای روی کارآمدن دولت آقای روحانی مایه گذاشته اند این است که حسن روحانی در جایگاه رییس دولتی مدرن، پاسخگو و مسئول نسبت به مطالبات برحق مردم به ویژه در برخورد با زیاده خواهان عمل کند و در ادامه نیز به صورت مشروح و کامل گزارش نحوه برخوردهای صورت گرفته را بدون هیچ‌گونه اغماض و فرافکنی به اطلاع ملت برساند.»

سالم سازی ساختار اداری رسولی گفت:«شرایط باید به نفع سالم سازی ساختار اداری و توسعه مردم‌سالاری به معنای پاسخگویی و پرسشگری افکار عمومی پیش‌رود.»

این فعال سیاسی با اشاره به جنبه‌های زشت و قبیح فیش‌های نجومی افزود:«باید وجود خصلت‌های منفعت طلبانه در میان تعداد معدودی از مدیران و تصمیم گیران کشور که از مناصب اداری به عنوان فرصتی سودجویانه استفاده می‌کنند زدوده شود »

رسولی اضافه کرد:« امیدواریم روند برخورد با فیش‌های نجومی تا زمان شناخت عوامل و زمینه‌های اداری، حقوقی، مالی، اقتصادی، اجتماعی آن و قطع اینگونه دست اندازی‌ها ادامه داشته باشد تا شاید فرصتی برای مبارزه با فقر و فساد و سوء استفاده‌های مدیریتی پیش بیاید!»

http://aftabeyazd.ir/?newsid=42246

ش.د9501536