(روزنامه مردم سالاري – 1396/04/27 – شماره 4366 – صفحه 2)
تکثرگرایی کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس به مزاج ترامپ خوش نمی‌آید و همین موضوع باتوجه به جنون یکجانبه‌گرایی ترامپ باعث برهم خوردن توازن قدرت و دعوایی با پایان مبهم شده است. قطر همانند تیغی در گلوی عربستان گیر کرده است ؛ اگر سعودی‌ها علیه دوحه دست به اقدام نظامی بزنند با ترکیه دست به یقه خواهند شد و اگر این روند ادامه پیدا کند در آینده پدرخواندگی آنها به چالش کشیده می‌شود. در این میان عربستانی که عراق، سوریه و حتی لبنان شکست خورده و توسط یمنی‌ها تحقیر شده عملا از درون هم با جنگ قدرت مواجه است.
ترامپ در حال تدوین نظمی متفاوت است که منافع آمریکا را تا زمان استقرار به شدت آسیب‌پذیر می‌کند.در این وضعیت معمولا پنتاگون حضوری فعال‌تر پیدا می‌کند و الگوی رفتاری واشنگتن نشان می‌دهد که آنها به دنبال تشدید تنش نظامی با کشورهای رقیب هستند. وضعیت خلیج فارس و خاورمیانه برای جمهوری اسلامی هم فرصتی طلایی است و هم تهدیدی خطرناک محسوب می‌شود. ایران می‌تواند با کشورهایی که پس از بهار عربی در مدارسعودی برعلیه ایران رفتار می‌کردند، تعاملاتی متفاوت را برقرار کند. روابط تاکتیکی ایران با کشورهایی نظیر قطر موجب حرکت تیغ دوحه در گلوی سعودی‌ها می‌شود اما تهران فراموش کرده است که دیپلماسی تنها در وزارت امورخارجه خلاصه نمی‌شود. دیپلماسی اقتصادی، دیپلماسی رسانه‌ای و حتی دیپلماسی پارلمانی اقداماتی است که باید به طور جدی در مناقشه قطر حضور داشته باشد اما نکته اینجاست که تهران از یارگیری در خلیج فارس واهمه دارد.
ریشه نوع رفتار به شدت محتاطانه جمهوری اسلامی در مورد فرصت‌ها و تهدیدهای دونالد ترامپ را باید در داخل مرزهای ایران باید جست و جو کرد. اوضاع سیاسی ایران در سایه انتخابات ریاست جمهوری اردیبهشت باید بهاری می‌شد اما می‌بینم که خشکسالی رفاقت موجب سنگینی فضای رقابت شده است. تنش‌های سیاسی در تهران بین دو جناح عمده سیاسی باردیگر بوی یقه گیری و مچ گیری به خود گرفته است. هیچ کس تمام حقیقت را نمی‌گوید و هرکس آنچه را که براساس منافع فردی یا حزبی می‌پسندد بیان می‌دارد. این وضعیت موجب شکل‌گیری گسلی شده است که فضا را برای تزریق انواع خبرهای کذب که امنیت روانی جامعه را نشان گرفته، فراهم می‌کند. مجادلات تلخ سال 88 نشان داد که بگو مگوهای سیاسی در ایران هیچ برنده‌ای ندارد و تنها موجب تحمیل هزینه به مردم کشورمان می‌شود.کاسبانی که در میان سیاستمداران راست، چپ، بالا و پایین نفوذ کرده‌اند تشنه تحریم و جنگ هستند.
اتفاق حائز اهمیت امروز اینجاست که با گذشت دوسال از انعقاد تفاهم برجام، همه چشم به تاریخ 29 تیر دوخته‌اند که آیا ترامپ برجام را پاره می‌کند یا آن را تمدید می‌کند. کاخ سفید هر اقدامی که انجام بدهد ، نقطه انشقاق اینجاست که برجام در تهران به آشی تبدیل شده با هزار آشپز که هرکسی قصد هم زدن آن را دارد. اوضاع آش برجام آنچنان وخیم است که ترامپ از واشنگتن دست در دیگ ایرانی‌ها کرده و درون آش برجام فلفل می‌ریزد.
رئیس جمهوری آمریکا با همراهی سعودی‌ها می‌خواهد دهان ایرانیان را بسوزاند. خیانت اجنبی جماعت به منافع مردم ایران موضوع عجیبی نیست و هرکدام از 6 کشور طرف با ایران ، اگر منافع خود را در خطر ببینند برای تهران خنجر خواهند کشید. تهران در بلبشویی که اسیر طعم تند آش برجام شده است تمام فکر خود را معطوف به جنون ترامپ کرده است در حالی که فرصت‌ها و تهدیدات دیگری نیز وجود دارد. دیپلماسی استقامت در اجرای برجام را باید راهبردی قلمداد کرد که منافع مردم ایران را در میان مدت تامین می‌نماید. سقوط شدید مقبولیت ترامپ در آمریکا و شرایط جدید خاورمیانه به ویژه موضوعات خلیج فارس را باید به طور جدی تر در نظر گرفت.
http://www.mardomsalari.net/4366/page/2/17706
ش.د9601285