تاریخ انتشار : ۲۹ مهر ۱۳۹۶ - ۱۳:۰۵  ، 
شناسه خبر : ۳۰۵۴۹۷
پایگاه بصیرت / بهروز پورسینا

(روزنامه مردم‌سالاري – 1395/08/26 – شماره 4185 – صفحه 1)

همین چهارشنبه پیش بود که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا برای یک دورۀ 4 ساله از 2017 میلادی شد. بسیاری در سراسر جهان از پیروزی ترامپ در برابر کلینتون شگفت‌زده شدند اما حداقل برای نگارنده چنین نبود. دوستانی که مدتها قبل از رسیدن به موعد انتخابات، نظر حقیر را پیرامون پیش‌بینی نتیجۀ انتخابات آمریکا می‌پرسیدند با قاطعیت ترامپ را به عنوان پیروز این انتخابات اعلام می‌کردم. این پیش‌بینی در دستگاه تحلیلی با سه پایۀ اصلی بود. اول اینکه، تعداد قابل توجهی از واجدین شرایط رای در آمریکا به عنوان «رای خاموش» همواره از حضور در انتخابات خودداری می‌کردند؛ ترامپ این توانایی را داشت تا این رای خاموشها را به نفع خود به میدان بیاورد. دوم، باور شخصی این قلم بود که سکان کشتی ابرقدرتی مانند کشور آمریکا به دست یک زن سپرده نمی‌شود که در عمل نیز چنین شد.

سوم اینکه برای تغییر قاعدۀ «یو یو» در انتخابات آمریکا که با هشت سال زمامداری دموکراتها نوبت به جمهوری‌خواهان می‌رسید، توان کافی در خانم کلینتون برای ایفای نقش در تغییر این قاعده نبود. البته رفتارهای جاهل‌مسلکانۀ ترامپ به منزلۀ یک تیغ دو دم عمل می‌کرد که گاه باعث جلب آرا و گاه نیز به ضررش تمام می‌شد. نکته: نظرسنجی‌های مستمر و دقیق از رای‌دهندگان آمریکا در بیشتر اوقات کلینتون را به صورت نامطمئن پیروز انتخابات نشان می‌داد که در عمل نیز با آنکه هیلاری حائز اکثریت بسیار ضعیف آرای مردمی‌شد اما به دلیل حاکمیت نظام رای‌گیری الکترال در آمریکا و کسب اکثریت آرای الکترال توسط ترامپ، دونالد ترامپ رئیس جمهور منتخب شد.

ترامپ و ترامپیسم یک معما است حتی برای خود ترامپ. هرج و مرج و آشوب که از آن به chaos تعبیر می‌شود، زیربنای چارچوب فکری دونالد 70 ساله است. در چهار سال آینده شخصیتهای متعددی از او دیده خواهد شد نه به دلیل نفاق ذاتی او بلکه به این دلیل که ترامپ، شخصی است که برای تکیه بر کرسی ریاست جمهوری آمریکا ساخته نشده است. پیروزی عجیب ترامپ، حاصل تغییر و تحولات عمیقی بود که پس از برجام مردی بروز وظهور کرده است که می‌رود تا ناخواسته، نظام مدیریتی حاکم بر آمریکا را در هم ریزد و چند قطبی را در جامعه آمریکا نهادینه کند.

کوته نظرانی که برخلاف تصمیمات عالیه نظام در خصوص برجام، مرتب در بوق و کرنا می‌کنند که برجام جز ضرر برای ایران دستاوردی نداشته است از سیاست بین‌الملل درک درست و جامعی ندارند. اگر قرار بود به توصیه این گروه عمل می‌شد و مذاکرات با 1+5 به شکست می‌انجامید، از این مسیر به غیر از ذلت و آسیب، نصیبی برای ملت ایران متصور نبود و علاوه بر دشمنی روسیه و چین با ما و برقراری تحریمهای گسترده جدید، علاوه بر تحریمهای قبلی که بی‌تردید شرایط فلج‌کننده‌ای را می‌توانست ایجاد کند، با روی کار آمدن نامزد مورد نظر جمهوری‌خواهان برای هدایت آمریکا، شرایط«هر روز بدتر از دیروز» حاکم می‌شد.

آرایش جهانی بعد از انتخاب ترامپ در حال تغییر است. در آرایش جدیدی که کشورهای جهان در حال شکل دادن به آن بعد از انتخاب ترامپ هستند، روسیه در بهترین شرایط قرار دارد تا آنجا که پوتین درصدد است تا در چهار سال آینده، بخشی از ضرباتی که توسط آمریکا از ناحیه فروپاشی شوروی بر روسیه وارد آمد را جبران کند. انتظار می‌رود که در کشورمان نیز با درک عمیقی که از این ناحیه در نظم نوین جهانی بوجود آمده است، کارآمدترین سیاست‌ها را تدبیر کند زیراترامپ، تیغ دو دم است؛ هم می‌تواند شرایط بسیار خطرناکی را رقم بزند و هم امکان بهره‌گیری از ناحیه او و chaos وجود دارد.

هرگونه جهالت و بی‌تدبیری‌هایی نظیر حمله به کنسولگری و سفارت عربستان که فقط و فقط دشمن شادکن بود، یا کارشکنی‌هایی که بر علیه دولت منتخب صورت می‌پذیرد نمی‌بایست در فضای جدید و در هیچ بخشی، امکان بروز و ظهور داشته باشد. عصر ترامپیسم‌ و دوران افول و یا اصلاح ساختاری آمریکا، تازه آغاز شده است.

http://www.mardomsalari.net/4185/page/1/2012

ش.د9504896