بازنده
«استیو فوربس» سردبیر مجله «فوربس» نوشت: «جیمز مونرو، رئیس جمهور اسبق آمریکا، مطلبی را گفت که به یک اصل اساسی در سیاست خارجی آمریکا تبدیل شد. وی به سایر قدرت‌ها هشدار داد که هرگونه مداخله سیاسی یا نظامی در قاره آمریکا، به عنوان اقدام خصمانه احتمالی علیه ایالات متحده تلقی خواهد شد. اما «دکترین مونرو» دیگر جایی در سیاست آمریکا ندارد. چین، روسیه و حتی ایران در قاره آمریکا جولان می‌دهند. چین بی‌امان شرکت‌ها و معادن این قاره را می‌خرد و کنترل و اداره بنادرش را به دست گرفته است. شرکت‌های چینی به نفوذ دیپلماتیک در این منطقه دست یافته‌اند.» وی افزود: «چین در حال حاضر به بزرگ‌ترین شریک تجاری بیشتر کشور‌های آمریکای جنوبی تبدیل شده است. بزرگ‌ترین پروژه پکن، بندری عظیم است که در «پرو» می‌سازد و می‌خواهد این بندر به دروازه اصلی منطقه آمریکای جنوبی برای ورود بازار‌های جهانی، به ویژه بازار‌های آسیایی و همچنین نقطه ورود محصولات چینی، مانند خودرو‌های برقی تبدیل شود.» فوربس تصریح کرد: «روسیه به نیکاراگوئه تجهیزات و پرسنل نظامی و به ونزوئلا سامانه‌های موشکی فرستاده است. عوامل ایران هم فعالانه برای کمک به رژیم‌های این منطقه فعالیت می‌کنند. در مقابل، دولت بایدن ـ هریس دست روی دست گذاشته و با پشت کردن به دکترین مونرو، به دنیا می‌گوید دیگر نمی‌توان برای رهبری جهان آزاد به ایالات متحده اعتماد کرد.»
جنگی در کار نیست
روزنامه «واشنگتن‌پست» به نقل از مقامات آگاه آمریکا نوشت: «هنگامی که بایدن و نتانیاهو پس از هفت هفته و به دنبال ماه‌ها تنش فزاینده، تلفنی گفتگو کردند، نتانیاهو تصریح کرده که تنها زیرساخت‌های نظامی ایران را هدف قرار می‌دهد. به گفته تحلیلگران، حمله اسرائیل به تأسیسات نفتی ایران می‌تواند قیمت انرژی را افزایش دهد و حمله به برنامه هسته‌ای این کشور می‌تواند به جنگ منجر شده و تنش در منطقه را افزایش دهد. طرح اعلام شده نتانیاهو برای حمله به اماکن نظامی، موجب آسودگی خاطر مقامات آمریکایی شده است.» واشنگتن‌پست به نقل از مقام آگاه دیگری نوشت، حمله اسرائیل به ایران قبل از انتخابات آمریکا در ۵ نوامبر انجام خواهد شد. «زُهَر پالتی» یکی از مدیران سابق اطلاعات موساد، در گفتگو با این روزنامه اعتراف کرد: «اسرائیل بدون سلاح‌های آمریکایی نمی‌تواند بجنگد.» این روزنامه در بخش دیگری به طور تلویحی به سیاست‌های دوگانه آمریکا اشاره کرد و نوشت: «کاخ سفید ماه‌ها بهشکل ناموفق برای آتش‌بس در غزه فشار آورد؛ اما با وجود اعتراض‌های فزاینده بین‌المللی به تلفات غیرنظامیان و حمله اسرائیل به صلحبانان سازمان ملل، از عملیات زمینی اسرائیل در لبنان کاملاً حمایت کرده است.»
پینوشت: ترجمه اختصاصی هفته نامه صبح صادق