پس از آغاز جنگ روسیه و اوکراین، مسیرهای کریدور شرق-غرب دچار تحولاتی شدند که برای بعضی از کشورها منفعت و برای بعضی دیگر، خسارت به‌همراه داشت.
مسیر شمالی چین-اروپا، مسیری که چین را از طریق روسیه به اروپا وصل می‌کرد، با تحریم‌های اتحادیه اروپا دچار اختلال شد. پس از آن، با توجه به همسایگی چین با قزاقستان و مراودات ترانزیتی قبلی، قزاقستان به هاب ترانزیتی چین تبدیل شد، به‌طوری که چند هفتۀ گذشته، راه‌آهن قزاقستان اعلام کرد به‌دلیل شلوغی بیش از حد گذرگاه های مرزی قزاقستان و چین، مجددا ممنوعیت قبلی تردد کانتینرهای ورودی را تا پایان ماه در گذرگاه دوستیک تمدید می‌کند.
مزایای موقعیت جغرافیایی ایران در مسیر چین-اروپا را نمی‌توان نادیده گرفت. کارشناس حمل‌ونقل و ترانزیت کریمی‌قهی می‌گوید با توجه به حمل زمینی و یکپارچه کالا به خصوص ریلی، که برای بازرگانان اهمیت ویژه‌ای داشته، ایران می‌تواند با مسیر شرق-غرب عبوری از خاک خود، دور زنندۀ بی‌ثباتی‌های سیاسی، ظرفیت پایین مسیر ترانس کاسپین، عبور از دریا و افزایش تخلیه و بارگیری و همچنین افزایش زمان و هزینه انتقال کالا را کاهش دهد.
با احیای کریدور شرق-غرب عبوری از مسیر ایران، بازار ترانزیتی ۳۰ میلیون تنی در زنجیره ارزش جهانی که بازیگران اصلی آن دو قطب اقتصادی چین و اتحادیه اروپا هستند، نصیب ایران می‌شود.
اهمیت ایران به‌عنوان شاه‌راه تجارت جهانی، شهرتی چند هزار ساله دارد و جاده ابریشم گواهی بر این واقعیت است؛ جاده‌ای که امروز چین به‌عنوان دومین ابرقدرت اقتصادی جهان، در تلاش است تا آن را در قالب ابتکار کمربند-راه (BRI) دوباره احیا کند.