بالا گرفتن حریق آتش هرچند کوتاه و کمسرایت، ترسناک و فاجعهآفرین است، چه برسد به گسترده شدن یک آتش چند روزه که بر آوردها از خسارت بالای ۲۰۰ میلیارد دلار خیر میدهند! آتشسوزی ویرانگر «لسآنجلس» در ایالت «کالیفرنیای آمریکا»، در حالی به یکی از مسائل پر هزینه و پر خبر این روزها تبدیل شده که آمریکا در بحبوحه تغییرات سیاسی خود قرار دارد و بودجه این کشور تحت تأثیر جنگهای اوکراین و رژیم صهیونیستی، اوضاع و احوال روبهراهی ندارد. این آتشسوزی حالا یکی از پرهزینهترین آتشسوزیهای تاریخ ایالات متحده آمریکا شده است.
تاکنون بسیاری از اهالی این منطقه بار و بندیل خود را جمع کرده و منازلشان را تخلیه کردهاند، تعداد زیادی هم دار و ندارشان را از دست دادهاند. عقبنشینی شرکتهای بیمه از حمایت مالی بعد از مهار این آتشسوزی هم حالا به یکی از دغدغههای مهم تبدیل شده است که آیا دولت به تنهایی توان ساختوساز و جبران خسارتهای مالی و محیط زیستی را دارد یا خیر!
اما ادامهدار شدن این فاجعه سبب شده است بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران زیانهای بیمه شده را ۲۰ میلیارد دلار پیشبینی کنند و تخمین زدند که زیانهای بیمهنشده میتواند به بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار برسد.
اگرچه بسیاری از کارشناسان بر این باورند که بهکارگیری چوب به منزله یکی از اصلیترین مصالح در ساخت بناها و نزدیکی منطقه لسآنجلس به مناطق جنگلی، سبب پیشروی و همهگیری شعلههای آتش شده است، اما نظرهای متفاوت و مخالفی هم وجود دارد که میگویند نبود آب و البته بودجه کافی برای سازمان مهمی، چون آتشنشانی سبب شده این اتفاق بیش از آتشسوزیهای مشابه در سالهای گذشته آمریکا خسارتآفرین باشد.
اتفاقی که نه تنها بلای جان مردم «ایالت کالیفرنیا» شده و خسارات جبرانناپذیری را در آغاز سال نو برای آنها به ارمغان آورده است و البته که این اتفاق، ثابت کرده سیستم حکمرانی در ایالات متحده در مواجهه با چالشهای ساده و طبیعی، دست و پای خود را گم میکند و نبود تخصیص اعتبارات لازم برای پیشگیری و مقابله با بلایای طبیعی موجب شده است شعلههای این آتش چند روزی ادامه داشته باشد.
از سویی دیگر این سؤال در ذهن بسیاری از مردم تداعی میشود که چرا وقتی کشورشان از زیرساختهای لازم برای مقابله با بحرانهایی مانند آتشسوزی یا مقابله با طوفانهای شدید بیبهره است، دولت آمریکا سالانه میلیاردها دلار را خرج ماجراجوییهای دور و دراز نظامی خود در اقصی نقاط جهان میکند؟