سه روز از بحران وسیع آتشسوزی در آمریکای قرن بیست و یکم میگذرد و مسئولین آمریکای مدعی هژمونی، همچنان ناتوان از مهار آتش در دومین شهر مهم خود یعنی لسآنجلس و همینطور ایالت کالیفرنیا بوده و به جای مدیریت بحران، در حال دعوای حزبی و یافتن مقصر هستند!
به گزارش منابع خبری آمریکا، آتش، بیش از ۲۷ هزار هکتار زمین یعنی وسعتی معادل ۲۰ هزار زمین فوتبال را بلعیده است و تاکنون ۵۰ میلیارد دلار خسارت مالی زده. در این میان، رئیسجمهور حواسپرت ایالت متحده نه برای حل مسئله بلکه برای دیدار نوۀ تازه متولد شدۀ خود به شهر سوخته لسآنجلس سر میزند و رئیسجمهور منتخب آمریکایی که این روزها در انتظار ورود مجدد به کاخ سفید به سر میبرد، وضعیت موجود را ترکیبی از بیکفایتی بایدن دانسته و نهایتا در شبکه ایکس به فرماندار کالیفرنیا تاخته و او را آشغال خطاب میکند! پسر ترامپ هم با انتشار پستی در شبکههای اجتماعی، با گفتن جو، متشکرم! این آتشسوزی را به سیاستهای جو بایدن ربط میدهد و مدعی میشود که فرستادن تجهیزات آتشنشانی به اوکراین، منابع کالیفرنیا را کاهش داده برای همین شیرهای آتشنشانی خالی است و بودجه تمام شده!
آمریکا در حالی از فرونشاندن آتش در سرزمین خود عاجز است که از آغاز جنایتهای جنگی رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه، یکی از بزرگترین حامیان مالی، سیاسی و تسلیحاتی این رژیم بوده و دستکم ۱۹ میلیارد و ۹۰۰ میلیون دلار به تلآویو کمک نظامی کرده است.
ضعفهای ساختاری این کشور سالهاست روی خود را به مردم جهان نشان داده است. بخش قابل توجهی از اطلاعات و آمارها و به پیوست آن، تحلیلها نشان میدهد که شرایط آمریکا به گونهای رقم میخورد که تصویر هالیوودی آن دچار اختلال اساسی شده و اکنون با آمریکایی روبرو هستیم که حتی توان مدیریت داخلی خودش را هم ندارد.
سوء مدیریت در بحران
درست مرداد ماه سال گذشته بود که در اثر آتش سوزی، جنگلهای هاوایی از بین رفت و این مجمعالجزایر تبدیل به یک شهر کاملا سوخته شد. در شرایطی که حدود ۱۰۰۰ آمریکایی مفقود یا زنده زنده در آتش سوخته بودند، رئیسجمهور آمریکا در اظهاراتی عجیب با آسیبدیدگان همراهی کرد. او در یک سخنرانی، آتشسوزی آخرالزمانی هاوایی را با آتشسوزی منزل خودش که سالها پیش رخ داده بود مقایسه کرد و گفت که تقریبا میتواند اهالی هاوایی را درک کند. چون در آن آتشسوزی گربهاش را از دست داده است! این همدردی در شرایطی بود که چند روز قبل از آن، انتشار تصاویری از بایدن همزمان با ثبت تصاویر غمانگیز و ترسناک در هاوایی حسابی حاشیهساز شده بود. در این تصویر دو قاب در کنار یکدیگر آمده بودند. یکی تصویر آتشسوزی در خانهای در هاوایی و دیگری بایدن که مشغول دوچرخهسواری بود. فاجعه به جایی رسید که صدای سناتورهای هم حزبی بایدن را هم درآورد.
کاهش اعتماد جهانی
سالهاست باوری عمومی درباره آمریکا شکل گرفته که شواهد متعدد، امکان آن را افزایش میدهد. این باور میگوید: «همین چند سال پیش بسیاری از کشورهای جهان، آمریکا را همچون ابرقدرتی بیرقیب یا نیرویی عظیم میستودند که یکتنه دنیا را پیش میبرد و به حرکت وامیداشت، اما قدرت این کشور به مرور زمان افول کرد و به طور ناگهانی، دورنمای فروپاشی آن شکل گرفت.» آمریکایی که در قرن هجدهم، با طرح بیانیه «ارزشهای آمریکایی»، مانند آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، برابری، پیشرفت و... در قانون اساسی خود استقلال خود را از انگلیس اعلام کرد، مدتهاست در مجموعهای از اشتباهات و محاسبات غلط خود گرفتار شده و همین مسئله، باعث کم شدن اعتماد جهانی به آن شده است.
گرفتار محاسبات غلط
پیش از این، گروه تحقیقاتی «Eurasia Group» که بزرگترین گروه مشاوره آمریکا در موضوع بررسی خطرات سیاسی جهان به شمار میرود، در گزارشی، ۱۰ خطر سیاسی بزرگ را که در سال ۲۰۱۸ جهان را تهدید میکرد، پیشبینی کرده بود که بر اساس این گزارش، نفوذ آمریکا در جهان کاهش یافته و اعتبار این کشور که ترکیبی از قدرت نرم، لیبرالیسم اقتصادی و سیاسی است، با بحران بیثباتی مواجه شده است و اکنون بیش از هر زمانی «جهان بدون رهبر» احساس میشود.
کدام زیرساختهای اقتصادی
تصور خیلیها از آمریکا بیشتر از هرچیز به تصویرهایی مربوط است که در فیلمها و سریالهای هالیوودی دیدهاند. تصاویری از منهتن، امپایر استیت، سنترال پارک، تایمز اسکوئر و دیگر زرقوبرقهای آمریکا که این کشور را به عنوان نمادی از توسعه نشان میدهد. در حالی که آمریکا در کنار توسعهیافتگیاش، به دلیل فرسودگی زیرساختهایش متحمل هزینههای گزافی شده است. از فرودگاهها، سیستم برق و آبرسانی تا پلها، جادهها و راهآهن این کشور در حال فرسودگی هستند. آمریکا با تمام توسعهیافتگی، به دلیل فرسودگی زیرساختهایش، خسارات فراوانی متحمل شده و طی سالهای گذشته، در رتبهبندیهای بینالمللی، افت چشمگیری داشته است.
بحران فقر در آمریکا
فقر در آمریکا در حال تبدیل شدن به یک بحران اجتماعی بزرگ است. این بحران یکشبه روی نداده و ریشه آن از عمق نظام سرمایهداریِ سودمحورِ جنگطلب تغذیه میشود. آمریکا همیشه در مقایسه با اغلب کشورهای صنعتی دنیا، دچار فقر فراگیرتری بوده است. مردم آمریکا از فشار گرسنگی به دزدی از مردم دیگر یا دولت و اماکن عمومی روی آوردهاند. روزانه خبر دزدیده شدن چیزهایی منتشر میشود که شاید هیچگاه در ذهن آمریکاییها تصوری هم درباره ارزش مادی آنها وجود نداشته. مردم آمریکا در مقایسه با مردمان هر کشور ثروتمند دیگر، عمر کوتاهتری دارند و روزهای بیشتری با بیماری دستوپنجه نرم میکنند. شکاف سلامت میان آمریکا و کشورهای همقطارش، افزایش روزافزون دارد.