تاریخ و فرهنگ ایرانزمین، گنجینهای بیبدیل از معنویت و حکمت است که ریشه در آموزههای عمیق اسلامی دارد. در این میان، نام مبارک حضرت ثامنالحجج، علی بن موسی الرضا (ع)، چون نگینی درخشان بر تارک تمدن ایرانی میدرخشد. آن حضرت نه تنها امام هشتم شیعیان، بلکه نقطهه عطفی در هویت فرهنگی و دینی ما ایرانیان هستند. حضور ایشان در خطه خراسان، موجب پیوندی عمیق میان آموزههای رضوی و روح جمعی ایرانی شده است؛ پیوندی که تا به امروز، سرچشمهه بسیاری از فضائل اخلاقی، هنری و ادبی در این دیار بوده است. حرم مطهر رضوی، قلب تپنده ایران اسلامی است که میلیونها عاشق دلباخته را از سراسر جهان گرد هم میآورد و کانون اشاعه فرهنگ غنی رضوی محسوب میشود.
با این وجود، وقتی به بازتاب این جایگاه رفیع و اهمیت والا در رسانههای دیداری و شنیداری، به ویژه سینما و تلویزیون، مینگریم، با خلأیی اسفبار روبهرو میشویم. به نظر میرسد که اهالی هنر و رسانه، آنگونه که شایسته این مقام قدسی است، به معرفی و تبیین ابعاد گوناگون شخصیت و سیره آن حضرت نپرداختهاند. در حافظه جمعی ما، سریال ارزشمند «ولایت عشق» به کارگردانی «مهدی فخیمزاده»، اثری درخشان و ماندگار است که تصویری از زندگی پربار حضرت رضا (ع) را به نمایش گذاشت. اما آیا این تنها اثر فاخر برای شخصیتی چنین عظیم کافی است؟ جز این سریال و چند فیلم سینمایی انگشتشمار که غالباً هم با کیفیتی درخور، ساخته نشدهاند، کار جدی و عمیقی در این حوزه صورت نگرفته است.
این کمکاری در حالی است که سینما و تلویزیون، به عنوان قدرتمندترین ابزارهای فرهنگساز در عصر حاضر، میتوانند نقش بیبدیلی در معرفی هرچه بهتر سیره، کلام و کرامات امام رضا (ع) ایفا کنند. پرداختن به ابعاد علمی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی زندگی حضرت رضا (ع)، نه تنها موجب غنای فرهنگی جامعه میشود، بلکه میتواند الگویی شایسته برای نسل جوان فراهم آورد. تصور کنید چه آثار ماندگاری میتوان خلق کرد اگر سینما و تلویزیون ما به جای پرداختن به موضوعات کماهمیت، از داستانهای پربار و آموزندهه زندگی امام رضا (ع) الهام بگیرند؛ داستانهایی که در آنها حکمت، بردباری، علم، و عدالت در اوج تجلی خود قرار دارند.
نباید فراموش کرد که نسل امروز، بیش از هر زمان دیگری نیازمند الگوهای معنوی است. الگوهایی که با زبان هنر و در قالب روایتهای جذاب و تأثیرگذار، به آنها معرفی شوند. انتظار میرود که هنرمندان متعهد و دغدغهمند کشورمان، با درک این مسئولیت خطیر، گامهای جدیتری در این مسیر بردارند. لازم است که تولیدکنندگان، کارگردانان، فیلمنامهنویسان و بازیگران، با نگاهی عمیقتر و دلی شیفتهتر، به سراغ این گنجینه بیکران بروند و با خلق آثاری درخور، دین خود را به حضرت شمسالشموس ادا کنند. امیدواریم که در آیندهای نه چندان دور، شاهد تولد دهها اثر فاخر و اثرگذار دربارهه امام رئوف در سینما و تلویزیون کشورمان باشیم تا چراغ عشق به ایشان، همواره در دلهای مردم فروزانتر از پیش بدرخشد.