آشنایی با جنگ نرم (بخش اول)

* مفهوم‌شناسی و ماهیت جنگ نرم
1- تعریف جنگ نرم (Soft war)
جنگ روشی برای غلبه یک طرف بر طرف دیگر است. توانایی عنصر اصلی و جوهری در جنگ برای غلبه یا مقابله با تجاوز به شمار می آید. در جنگ نظامی، این توانایی متکی به قدرت سخت (ابزارآلات، ادوات، تجهیزات و...) است ولی در جنگ نرم، توانایی متکی به قدرت نرم است.
قدرت نرم (Soft Power) عبارت است از توانایی رسیدن به اهداف و خواسته ها بدون اعمال فشار و ایجاد اجبار و اکراه. در واقع با قدرت نرم، خواسته ها و اهداف از طریق جذب و متقاعد کردن طرف مقابل به دست می آید. جنگ نرم یا تهدید نرم (Soft Threat) به لحاظ مفهومی ارتباط تنگاتنگ دارد. تهدید نرم، تهدیدی است نامحسوس، بدون منازعه مستقیم و استفاده از ابزار فیزیکی که به دنبال تغییر باورها، افکار و رفتارها می باشد. با توجه به تعاریف جنگ، قدرت نرم و تهدید نرم می توان گفت که جنگ نرم، روشی برای جنگ و غلبه برطرف مقابل بدون استفاده از ابزار و زور نظامی اولیه و به صورت جذبی و اقناعی است. در این جنگ، دشمن تلاش می کند با اقدام های نرم افزارانه و روانی حوزه افکار و باورهای جامعه را به منظور تحقق اهداف خود اشغال کند.
2- ماهیت جنگ نرم
ماهیت جنگ نرم، همان ویژگی غیرخشونت آمیز بودن آن می باشد. در این جنگ از شیوه ها و روش های غیرخشونت آمیز استفاده می گردد. اگر جنگ به عنوان یک روش و شیوه خشونت آمیز و استفاده از ابزار زور و قوای نظامی شناخته شده و به همین دلیل دو کلمه جنگ و خون ریزی به همراه یکدیگر به کار برده می شوند، ماهیت جنگ نرم به دور از این شیوه ها و روش ها می باشد.
رهبر معظم انقلاب ماهیت جنگ نرم کنونی نظام سلطه علیه انقلاب و نظام اسلامی را اینگونه تشریح می نمایند: «یکی از مسئولان طراز اول رژیم صهیونیستی غاصب اسرائیل، در سال گذشته توصیه ای به آمریکایی ها کرد. این توصیه کاملاً در مطبوعات خارجی و اینترنت منعکس شد و امر پنهانی و مخفیانه ای نیست. توصیه وی به آمریکایی ها این بود که بیهوده وقت خود را با عراق و کره شمالی و کشورهایی از این قبیل تلف نکنید. مسئله اصلی شما ایران است. اگر خاورمیانه را می خواهید، وقت تان را مصروف عراق نکنید، سراغ ایران بروید، کانون و سرچشمه آنجاست، اما ایران مثل عراق و کره شمالی و افغانستان نیست که بتوان با حمله نظامی آن را تسخیر کرد. نظام و حکومت اسلامی به مردم متکی است، مردم آن را حفظ کرده اند. باید کاری کنید که مردم آن را رها کنند. راهش این است که مردم را با ترویج فرهنگ و ادبیات غربی و فرهنگ و تربیت آمریکایی، به واگرایی نسبت به دین و فرهنگ و سنت و تاریخ شان سوق داد. وقتی مردم این تعلقات را رها کردند، بعد از گذشت چند سال، بدون اینکه سرمایه ای صرف کنید، با یک حمله و تحرک احیاناً نظامی مختصر، می توانید این مانع بزرگ، یعنی نظام اسلامی را از سر راه بردارید.»          ادامه دارد...