اعلام مطالبه جهانی از زبان احمدی‌نژاد

1)تقابل دو دیدگاه
نشست بازنگری ان.پی.تی در حالی با حضور 189 کشور برگزار شد که بسیاری از ناظران سیاسی و جهانی، این نشست را محل تقابل دو دیدگاه متفاوت ارزیابی کردند .
الف) حامیان خلع سلاح:
بررسی مواضع مطرح شده در نشست بازنگری ان.پی.تی نشان می دهد که بخش عمده ای از حاضران در نشست را کشورهایی تشکیل می دادند که اصل خلع سلاح هسته ای و لزوم بهره مندی تمام کشورها از انرژی هسته ای را مورد تأکید قرار می دهند . هر چند که کشورهای بسیاری در باب لزوم این اصول به سخنرانی و ارائه نظرات خود پرداختند، اما بسیاری از محافل رسانه ای و سیاسی جهان با اشاره به حضور دکتر احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران، سر سلسله این طیف را ایران برشمردند. جمهوری اسلامی ایران که با حضور نمایندگان بیش از 70 کشور، 28 و 29 فروردین ماه، اجلاس «انرژی هسته ای برای همه و سلاح هسته ای برای هیچ کس» را برگزار کرده بود با حضور در اجلاس بازنگری ان.پی.تی در عالی ترین سطح (حضور رئیس جمهور) بار دیگر بر اصل لزوم خلع سلاح جهانی و تلاش ایران بر تحقق این مهم تأکید کرد. این حضور که خود گواهی بر عزم ایران برای تحقق این مهم می باشد در کنار ارائه 11 پیشنهاد سازنده برای تحقق خلع سلاح هسته ای در جهان و صلح و امنیت بین الملل موجب شد تا جهانیان، ایران را محور اصلی حامیان کمک به اصلاح ان.پی.تی معرفی کنند، به ویژه اینکه مدعیان غربی در عرصه هسته ای از حضور مقامات ارشد خودداری و صرفاً در حد هیئت های نمایندگی و نهایتا وزیر امور خارجه در اجلاس حضور یافته بودند. بررسی یازده پیشنهاد ایران که به شرح زیر می باشد، خود سندی بر این اراده می باشد .
1- اصلاح و تکمیلNPT
2- تشکیل یک گروه مستقل بین المللی برای تهیه دستورالعمل اجرائی ماده 6 معاهده NPT و برنامه ریزی و نظارت کامل بر خلع سلاح اتمی.
3- ارائه تضمین های جامع امنیتی و الزام آور حقوقی، بدون تبعیض و بدون شرط تا حصول خلع سلاح کامل از ناحیه دارندگان سلاح هسته ای.
4- توقف فوری هرگونه تحقیق و توسعه و نوسازی سلاح های هسته ای.
5- تدوین دستورالعمل الزام آور حقوقی برای ممنوعیت کامل تولید، انباشت، ارتقاء، اشاعه، حفظ، نگهداری و استفاده از سلاح هسته ای.
6- تعلیق استفاده کنندگان و تهدیدکنندگان به سلاح هسته ای از عضویت در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی.
7- قطع هرگونه همکاری هسته ای با کشورهای غیر عضو معاهده NPT و تدوین اقدامات تنبیهی موثر علیه کشورهایی که به همکاری خود با غیر اعضاء ادامه می دهند.
8- احتساب تهدید به حمله و یا هرگونه استفاده از سلاح هسته ای یا حمله به تأسیسات هسته ای به عنوان نقض صلح و امنیت بین المللی و لزوم واکنش سریع سازمان ملل و قطع همکاری کشورهای عضو NPT با کشور تهدید کننده و یا حمله کننده.
9- اجرای هرچه سریعتر و بدون قید و شرط قطعنامه کنفرانس 1995 درباره منطقه عاری از سلاح هسته ای در خاورمیانه.
10- برچیده شدن سلاح های هسته ای در پایگاه های نظامی آمریکا و متحدانش مستقر در دیگر کشورها از جمله آلمان، ایتالیا، ژاپن و هلند.
11- تلاش جمعی برای اصلاح ساختار شورای امنیت
جهانیان اذعان کردند که پیشنهادهای ایران اقدامی عملی و اجرایی برای خلع سلاح هسته ای در جهان و برقراری امنیت بین الملل است که اجرای آنها ضروری است.
ب) حامیان حفظ سلاح هسته‌ای:
نقطه مقابل دیدگاه ایران و اکثریت کشورهای حاضر در نشست، کشورهای دارنده سلاح هسته ای بودند که بر حفظ سلاح های هسته ای خود تأکید داشتند . کشورهایی مانند آمریکا، انگلیس، فرانسه که در نشست به اصطلاح امنیت هسته ای واشنگتن (23و 24 فروردین) بر حفظ سلاح های هسته ای خود تأکید داشتند، در این اجلاس نیز تلاش کردند تا بار دیگر به بهانه امنیت بین الملل بر حفظ این سلاح ها تأکید کنند . کشورهای مذکور بر خلاف طیف اول همچنان از اصل جلوگیری از افزایش دارندگان سلاح های هسته ای در جهان سخن گفتند، اما هرگز از نابودی سلاح های هسته ای که شامل سلاح های این کشورها نیز می شد، سخن به میان نیاوردند .
البته کشورهای مذکور برای فریب افکار عمومی، برخی مسائل حاشیه ای را مطرح کردند اما در نهایت سخن از خلع سلاح هسته ای بر زبان نیاوردند . در این چارچوب، آمریکا پس از چند دهه مخفی کاری، تعداد کلاهک های هسته ای خود را 5113 عدد عنوان کرد . هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا در کنار پنتاگون با اعلام این آمار تلاش کردند تا اولاً حرکت دولت اوباما به سمت شفاف سازی هسته ای را به نمایش بگذارند . از سوی دیگر با این ادعا، همسویی جهان با آمریکا در اعمال فشار بر سایر کشورها از جمله ایران در جهت به اصطلاح آنچه همکاری این کشورها با خواسته بین المللی می نامند، را خواستار شدند . این اقدام در حالی صورت گرفت که محافل رسانه ای و سیاسی جهان همزمان با سوالاتی نظیر چرا آمریکا باید 5113 کلاهک هسته ای را تولید و بر حفظ آنها تأکید کند و چرا اوبامایی که ادعای شفاف سازی را دارد به جای نابودسازی این سلاح ها بر حفظ آنها تأکید و حتی جهان را تهدید می کند ، اقدامات به اصطلاح شفاف سازانه آمریکا در زمینه هسته ای را زیر سوال بردند .
پس از آنکه اوباما در دکترین هسته ای جدید آمریکا برخی از کشورها را به حمله هسته ای تهدید کرد و از طرفی هیلاری کلینتون هم پس از اعلام تعداد کلاهک های هسته ای آمریکا از سوی پنتاگون، از عبارت توانایی ویران شدن چندباره زمین توسط این سلاح ها سخن راند، این مواضع مقامات آمریکایی سبب شد که جهانیان اذعان کنند که این رویکرد آمریکا برای فریب افکار عمومی و در نهایت ترساندن کشورها از توان هسته ای آمریکا است.
محور دیگر فریب کاری این طیف از کشورها ارائه طرح خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای می باشد در حالی که در این طرح، نامی از رژیم صهیونیستی که با 200 کلاهک هسته ای تهدید برای امنیت جهان است، سخن به میان نیامده و محور آن ایران و کشورهای عربی بوده که اصلاً دارای سلاح هسته ای نمی باشند .
بسیاری از ناظران سیاسی تأکید دارند که با توجه به طولانی بودن زمان برگزاری نشست بازنگری ان.پی.تی و عدم توجه رسانه ها به این نشست، طیف مذکور برآنند تا خواسته های خود را بر بیانیه پایانی آن دیکته کنند، لذا نمی توان به دستاوردهای جمعی این نشست، چندان امیدوار بود.
2) نگاهها به حضور ایران:
بررسی نشست بازیگری ان.پی.تی نشانگر دو دیدگاه کاملاً متفاوت در مورد حضور ایران به ویژه شخص دکتر احمدی نژاد رئیس جمهور می باشد .
الف) نگاه اقلیت:
بسیاری از محافل رسانه ای و سیاسی جهان در تقسیم بندی دیدگاه ها به پوشش گسترده خبر حضور ایران در نشست ان.پی.تی پرداختند. اما در مقابل تعداد انگشت شماری از کشورها که برخی از آنان نه در عرصه جهانی بازیگر به شمار می آیند و نه اراده چندانی در برابر نظام سلطه دارند، به همراه آمریکا با فضاسازی های تبلیغاتی و حتی خروج از نشست هنگام سخنرانی رئیس جمهور ایران، سعی در کم رنگ سازی نقش ایران در این نشست داشتند. در این چارچوب، هیلاری کلینتون ـ وزیر امور خارجه آمریکا ـ در گفت وگویی با شبکه خبری ان.بی.سی در اظهاراتی فرافکنانه سفر احمدی نژاد به نیویورک برای شرکت در کنفرانس بازنگری ان.پی.تی را تلاشی برای انحراف توجهات از نقض این پیمان از جانب ایران خواند. این اظهارات در حالی مطرح می شود که کارشناسان، این مواضع مقامات آمریکایی علیه کشورمان را در جهت انحراف افکار عمومی جهان از تعهد آمریکا نسبت به ان.پی.تی می دانند که به موجب آن آمریکا به عنوان یک کشور دارنده سلاح هسته ای متعهد و موظف به نابودی سلاح های هسته ای اش است.
به رغم تمام این اقدامات آمریکا و گروه اندک کشورهای همراه با آن، بازتاب این تحرکات آن شد که جهانیان این رفتار را نه نشانه قدرت و موفقیت این کشورها در تقابل با ایران، بلکه برگرفته از اصولی چون افشای دوباره عدم منطق پذیری این کشورها و حقانیت ایران در بی اعتمادی به غرب، دروغین بودن ادعای حقوق بشر غرب (که حتی توانایی شنیدن صدای دیگران را ندارند) می دانند . نکته قابل توجه آنکه، کشورهای مذکور بعضاً کشورهایی بوده اند که یا دارای سلاح هسته ای می باشند و مواضع ایران را مغایر با سلطه طلبی های خود می دانند و با این تحرکات برای سرپوش نهادن بر این امر فعالیت کرده اند و یا کشورهای انگشت شماری بوده اند که اصلاً در معادلات جهانی جایگاهی نداشته و بعضاً تحت سیطره نظام سلطه قرار دارند .
ب) نگاه اکثریت:
در نقطه مقابل، طیف وسیعی از کشورها قرار داشتند که با استقبال از حضور ایران در این نشست از ارائه پیشنهادهای عملی و جهان شمول ایران برای اصلاح رفتار ان.پی.تی استقبال کرده و خواستار توجه جهانی به این رویکرد شدند . عدم همسویی اکثریت کشورها با برخی کشورهای غربی مبنی بر خروج از سخنرانی رئیس جمهور ایران و تشویق های پیاپی آنها پس از نشست، خود گواهی بر این حقیقت می باشد . این کشورها حتی اقدامات خصمانه غربی ها علیه ایران را نشانه ضعف غرب دانسته و آن را به عنوان رفتاری مغایر با عرف دیپلماتیک عنوان کردند .
3)دستاوردهای ایران:
دستاوردهای حضور ایران در نشست ان.پی.تی از چند منظر قابل بررسی می باشد .
الف) حرکت هوشمندانه:
نکته قابل توجه در حضور فعال ایران در نشست بازنگری معاهده ان.پی.تی مقابله هوشمندانه با تحرکات هسته ای آمریکا بود . باراک اوباما با اقداماتی مانند اعلام وعده ای رسانه ای مبنی بر اجرای امنیت هسته ای جهانی، اعلام دکترین هسته ای جدید، امضای قرار داد استارت 2 با روسیه، برگزاری اجلاس هسته ای واشنگتن (32 و 24 فروردین) سعی داشت تا چنان وانمود کند که در جهت امنیت بین الملل گام بر می دارد و به اصطلاح محوریت این حوزه را بر عهده دارد . این سیاست در حالی پیگیری می شد که در نقطه مقابل، جمهوری اسلامی ایران با برگزاری اجلاس هسته ای تهران با محوریت «انرژی هسته ای برای همه و سلاح هسته ای برای هیچ کس» و سپس حضور فعال و کارآمد در نشست ان.پی.تی آن هم در عالی ترین سطح، با افشاگری های خود چهره واقعی آمریکا را در زمینه هسته ای به جهانیان آشکار ساخت، چنانکه بسیاری از ناظران سیاسی نشست ان.پی.تی را عرصه پیروزی ایران در برابر آمریکا عنوان داشتند .
جهانیان با مقایسه تفکر آمریکایی که به اموری چون مبارزه با تروریسم هسته ای و حفظ سلاح های هسته ای آمریکا برای مقابله با آن می پرداخت و دیدگاه ایران که بر اصل امنیت بین المللی با خلع سلاح جهانی تأکید داشت بر حقانیت مواضع ایران و پوچ بودن ادعا های آمریکا پی برده و با پذیرش دیدگاه عدالت محورانه و حق طلبانه ایران عملاً به صف آرایی در برابر آمریکا پرداختند.
ب) دستاوردهای بین‌المللی:
در کنار آنچه از سیاست هوشمندانه ایران در برابر آمریکا ذکر شد، اموری چون تأکید ایران بر اصل گفتمان بین المللی و بیان دروغین بودن ادعای غرب مبنی بر عدم رویکرد ایران به مذاکره، افشای دوباره پوچ بودن ادعای غرب درباره انزوای ایران با استقبال جهانی از طرح های عملی ایران برای اصلاح ان.پی.تی و شکست آشکار غرب برای در حاشیه قرار دادن ایران در معادلات جهانی، تقویت بیش از پیش گفتمان عدالت محورانه ایران در عرصه جهانی، اجرای ابعاد جدیدی از دیپلماسی عمومی که مورد استقبال جهان قرار گرفت، پیگیری اصولی در زمینه خلع سلاح هسته ای در جهان و... را می توان از جمله دیگر دستاوردهای حضور رئیس جمهور در نشست ان.پی.تی دانست .
کلام آخر:
در جمع بندی کلی از حضور رئیس جمهور در نشست ان.پی.تی می توان آن را برگی دیگر از دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران برای بیان پیام های خود برای جهانیان دانست که بازتاب های آن نشانگر موفقیتی دیگر در این عرصه می باشد .
این حضور گواهی دیگر بر نقش و جایگاه ایران در معادلات جهانی و تلاش آن برای تحقق صلح و عدالت برای جهانیان است که به رغم کارشکنی های غرب و صهیونیست ها به مرحله اجرا درآمد . هر چند دشمنان ایران اسلامی با تبلیغات رسانه ای سعی کردند تا دستاوردهای این حضور را کم رنگ سازند اما چنانکه بسیاری از محافل رسانه ای و سیاسی جهان اذعان داشتند این حضور موفقیتی برای ملت ایران در برابر آنانی بود که با ادعای انزوای جهانی ایران برای نادیده گرفتن جایگاه جهانی ملت ایران به هر ابزاری متوسل می شدند، چنانکه جهانیان نشست ان.پی.تی را دوئلی میان ایران و آمریکا نامیدند، که با پیروزی ایران به پایان رسید .