ماهیت و ابعاد فنی توافق هسته‌ای ایران
سایت بصیرت گروه ترجمه - پایگاه اینترنتی فاکس‌نیوز 25 نوامبر 2013 (4 آذر) در مقاله‌ای به اقدامات ایران برای تحقق توافق هسته‌ای پرداخت و نوشت: کارشناسان می‌گویند ایران متعهد شده است که ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را به موادی کمتر خطرناک تبدیل کند؛ اما این تبدیل را می‌توان از طریق روندی مشهور معکوس کرد. ایران مطابق توافق قرار است اورانیوم با غنای بیست درصد را به اکسید اورانیوم (UO2) تبدیل کند. چارلز دی فرگوسن، رئیس فدراسیون دانشمندان آمریکایی، می‌گوید: «اما این روند می‌تواند معکوس شود... این موضوع مانعی واقعی است؛ اما مانعی دائمی به شمار نمی‌رود... آن‌ها ممکن است توانایی ساخت تأسیساتی برای تبدیل مجدد آن را داشته باشند... نزدیک به دوازده کشور این فرایند را دارند.» فرگوسن که مشاور سازمان ملی امنیت هسته‌ای است و در دفتر هماهنگ‌کننده ارشد ایمنی هسته‌ای در وزارت خارجه آمریکا فعالیت کرده، می‌گوید: «این روند شیمیایی به‌خوبی درک می‌شود. اما توافق هسته‌ای می‌تواند زمان را به نفع دیپلماسی بخرد.»
در ادامه مقاله آمده است: فرگوسن تشریح کرد: «تصور نمی‌کنم این توافق کامل باشد، اما هر یک از طرف‌ها به توافق رسیده است و حداقل حدود شش ماه زمان خریده می‌شود.» دیوید آلبرایت، فیزیک‌دان و پایه‌گذار مؤسسه غیرانتفاعی علوم و امنیت بین‌الملل، می‌گوید: «ایران تاکنون حدود 440 پوند اورانیوم بیست درصدی خود را در تأسیساتی درون کشور به دی‌اکسید اورانیوم تبدیل کرده است.» اما این تأسیسات نمی‌توانند اکسید را به سوخت هسته‌ای تبدیل کنند... این مسیر قابل برگشت است، اما مسیری سریع نیست... گام‌های شیمیایی مختلفی وجود دارد؛ اما ایران می‌داند چگونه آن‌ها را انجام دهد.» آقای فرگوسن تشریح کرد: «به‌منظور دستیابی به سوخت مورد نیاز برای ساخت بمب، هگزافلورید اورانیوم (UF6) به یک سانتریفیوژ به منظور جدا کردن اتم‌های فلورین پمپاژ می‌شود. پس از عبور چندباره از سانتریفیوژ مارپیچی، تمرکز آن ایزوتوپ افزایش می‌یابد. «سانتریفیوژها می‌توانند UF6 را به سه سطح متفاوت پالایش کنند: در سطح 5/3 درصد، خروج به حد کافی برای سوخت رآکتور مطلوب است. در صورت غنی‌سازی به سطح بیست درصد، می‌توان از آن در تحقیقات علمی و پزشکی استفاده کرد؛ اما تا سطح غنای نود درصدی تنها یک گام دیگر باقی است که می‌توان از آن برای ساخت بمب هسته‌ای استفاده کرد.
در پایان مقاله آمده است: فرگوسن تشریح می‌کند: «ممکن است در گام نخست، تبدیل اورانیوم بیست درصدی به نود درصدی اقدامی دشوار باشد؛ اما با غنی‌سازی بیست درصدی، شما عملاً آنچه را که برای دستیابی به سطوح ساخت بمب نیاز دارید، انجام می‌دهید... تبدیل آن به اورانیوم نود درصدی به نسبت سریع است.» تبدیل اورانیوم بیست درصدی به اکسید، ایران را یک اقدام از ساخت تسلیحات هسته‌ای دور می‌کند. تبدیل مجدد آن برای ایران دشوار خواهد بود، زیرا این کشور باید تأسیساتی بزرگ را برای روندی چندمرحله‌ای بسازد. آقای آلبرایت تشریح می‌کند: «آن‌ها باید تأسیساتی ایجاد کنند که آن در شکل‌های شیمیایی بتواند تغییر کند... ایران می‌تواند چنین اقداماتی انجام دهد، اما این اقدام را نمی‌تواند یک روزه انجام دهد.» گام‌های میانی مختلفی فراتر از اکسید اورانیوم و UF6 وجود دارد. اکسیژن باید جدا شود و فلورین به آن مجدداً افزوده شود؛ فلورین ماده‌ای است که به‌شدت سمی و مخرب است و بنابراین به
تأسیسات ویژه‌ای نیاز دارد.
بصیرت: پرداختن به بخشی از توافق و بزرگ کردن آن و سپس شرح فنی و در نتیجه تلطیف آن و رساندن بحث به نقطه تردید‌آفرین فقط رفتاری تبلیغاتی و روانی برای موفق نشان دادن خود و حفظ‌هراس قابل تنظیم در نزد افکار عمومی است تا متناسب با وضعیت‌های متفاوت از آن استفاده کنند.
نظرات بینندگان
آخرین مطلب
پربیننده ترین
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
