آتش افروزی داعش در الانبار و نتایج آن

پایگاه بصیرت؛ گروه بین الملل: استان الانبار منطقه‌ای استراتژیک در عراق است که با سه کشور اردن، سوریه و عربستان مرز مشترک دارد و طی دو سال گذشته به یکی از پایگاه‌های گروه تروریستی داعش، وابسته به القاعده، تبدیل شده است. طی این دو سال، فرماندهی گروه داعش برای آموزش‌‌ نظامی و ایجاد پایگاه پشتیبانی نیروهای میدانی خود در سوریه، در صحرای الانبار عراق مستقر شد و علاوه بر هدایت جنگ در سوریه، با استفاده از فضای موجود در استان سنی‌نشین الانبار، اقدامات انتحاری و خرابکاری در داخل عراق را نیز همزمان به پیش می‌برد.

در هفته های گذشته اعتصاب‌ها و تحصن‌هایی در الانبار به وقوع پیوست که در مواردی نیز به خشونت کشیده شد و موجب کشته شدن تعدادی از مردم گردید. در جریان این تحولات یکی از نمایندگان مجلس عراق در شهر الرمادی الانبار به نام «احمد العوانی» که به تحریک مخالفان برای تظاهرات ضد دولت می‌پرداخت نیز دستگیر شد. با تداوم اعتراض ها و نزاع های سیاسی در این استان، توجه و تمرکز القاعده و داعش بر این منطقه افزایش یافت و تروریست های تکفیری داعش  این منطقه را برای فعالیت علیه دولت عراق مناسب تشخص دادند، به طوری که تجمعات اعتراض آمیز و مراکز اعتصاب در استان الانبار مملو از سران و فرماندهان گروه های تروریستی القاعده و گروه تروریستی "داعش" گردید. در اواخر هفته قبل نوری المالکی در واکنش به ادامه حضور تروریست های تکفیری در بین تحصن کنندگان در استان الانبار و عمل نکردن تحصن کنندگان به درخواست دولت برای بیرون راندن تروریست های، دستور داد تا نیروی نظامی بسیار بزرگی همراه با تجهیزات نظامی سنگین  به استان الانبار ارسال شود. دولت عراق با اعزام ارتش به این استان بر آن شد که فتنه داعش و طرح های القاعده برای این منطقه را در نطفه خاموش کند.

در پی عملیات ارتش عراق برای پاکسازی این منطقه از وجود عناصر تروریستی القاعده و دیگر تروریست های وابسته به آن، نیروهای امنیتی این کشور به اسنادی مهمی دست یافتند که حاکی از حمایت مالی و تسلیحاتی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و در راس آن عربستان و همچنین ترکیه از عناصر تروریستی مستقر در این استان است. به دنبال اعزام ارتش عراق به این منطقه، سران تجمعات اعتراض آمیز استان الانبار که مدعی بودند در صورت حمله نیروهای امنیتی به اماکن اعتصاب آنان عراق را به آتش می کشانند پیش از ورود نیروهای امنیتی به این امکان پا به فرار گذاشتند و به سه کشور همسایه عراق یعنی قطر، ترکیه و اردن فرار کردند و به این ترتیب تعداد نیروهای مستقر در مراکز اعتصاب کاهش یافت. منابع خبری پیش بینی کردند که در صورت حمله نیروهای امنیتی به میدان محل اعتصاب و تجمع با هیچ مقاومتی از سوی تروریستها روبرو نشوند، چراکه سران این عناصر از صحنه فرار کرده اند.

 اما اسنادی که از فعالیت و کمک کشورهای حاشیه خلیج فارس و ترکیه به تروریست های سلفی در الانبار به دست آمده حاکی از آن است که این کشورها در کشتار بی رحمانه مردم عراق دست دارند .اسناد و مدارک مذکور که همچنان در دست ارتش عراق است، از روابط برخی از شخصیت های عراقی با این گروه های تروریستی خبر می دهد که برخی از آنان در کشورهای همسایه عراق و در پایتخت های کشورهای اروپایی ساکن هستند و همه تلاش خود را برای فتنه انگیزی در عراق و تقسیم آن به کار گرفته اند.

اما در کنار این مسائل یک موضوع جدی تر وجود دارد و آن این که گروه داعش چه اهدافی از بازگشت به عراق در سر دارد؟

در پاسخ به این سؤال می توان گفت: در پی شکست های پی در پی نیروهای وابسته به عربستان در سوریه، یعنی تروریست های سلفی و کارساز نبودن توطئه های بندر بن سلطان و از دست رفتن امیدهای عربستان در سوریه مبنی بر حمله نظامی آمریکا به این کشور، عربستان طرح عملیات‌های تروریستی را به عراق گسترش داده است. هدف عربستان در عراق، راه اندازی یک جنگ فرقه‌ای است که در نتیجه آن بتواند به سرکوب گسترده شیعیان در عربستان به ویژه در استان شرقی و القطیف بپردازد. در این جهت عربستان مهمترین گروه تروریستی در عراق که عامل بیشترین ناامنی‌ها در این کشور است، یعنی گروه موسوم به دولت اسلامی عراق (داعش) را به خدمت گرفت تا از فضای اعتصابات الانبار به نفع خود استفاده کند. داعش که گرایش‌های افراطی ضدشیعی نیز دارد و توسط عربستان از نظر مالی و تسلیحاتی حمایت می‌شود، آلت دست بندر بن سلطان واقع شده و گمان کرد که می تواند در ایام اربعین حسینی، عراق را به صحنه کشتار شیعیان تبدیل کند.

البته این بدین معنا نیست که این گروه‌ تروریستی قصد ترک خاک سوریه را دارد، بلکه هدف این گروه‌ به همراه دیگر گروهک های اقماری آن این است که تلاش‌های تروریستی خود را در داخل عراق متمرکز کنند و گروه‌های تابع خود را که ابتدا با هدف کمک به ارتش آزاد، از عراق به سوریه رفتند، به این کشور بازگردانند. علت تصمیم مذکور این که اقدامات حکومت سوریه علیه گروه های تروریستی و پشتیبانی کشورهای دوست سوریه از حکومت بشار اسد، عرصه حیاتی این گروه ها را به شدت در تنگنا قرار داده است و در مقابل عناصری در  نظام سیاسی عراق وجود دارند که زمینه  سوء استفاده این گروه های تروریستی را فراهم می کنند. گروه‌های تروریستی به ویژه گروه النصره در داخل دولت عراق، نمایندگان و حامیانی دارند که با استفاده از اهرم‌های حقوق بشر، آزاد کردن زندانیان، برچیدن سازمان اطلاعات سرّی و سایر فاکتورهایی که در سوریه وجود ندارد، از این جبهه تروریستی حمایت می کنند و همین فاکتورها باعث تقویت تروریسم در عراق شده است. به عبارت دیگر گروه های تروریستی سلفی در سوریه، با عقب نشینی به عراق، علاوه بر فتنه انگیزی در این منطقه، قصد دارند عراق را به سکوی بازتولید قدرت خود برای عملیات در سوریه تبدیل کنند، اما فرار آن ها در عملیات ارتش در الانبار نشان داد که تروریست های سلفی ضعیف تر از این حرف ها هستند و ارتش عراق در جهت حفظ ثبات و امنیت این کشور و جلوگیری از تنش های داخلی از اقتدار لازم بر��وردار است. بنابراین باید گفت داعش اکنون دچار بیش فعالی و عملیات های سرگردان در کشورهای منطقه شده و بندر بن سلطان در حالی که سرمایه های عربستان را در این مسیر بر باد داده، به هدفی جز کشتار مردم بی دفاع نرسیده است.

نتیجه این ��ه ورود مستقیم ارتش عراق به نبرد با تروریست‌های سلفی در بزرگ‌ترین استان عراق و فرار تروریست ها، می تواند آغاز گر یک اتحاد راهبردی - امنیتی بین عراق و سوریه جهت از بین بردن تروریست ها بوده و به تقویت محور مقاومت بینجامد. باز شدن جبهه دیگر علیه تروریست‌ها سوریه فضای تنفسی برای آنها را تنگ تر  خواهد کرد و در آستانه کنفرانس ژنو 2، بر توان دیپلماسی دولت قانونی سوریه می افزاید، در عین حال نباید از اقدامات انتقام‌جویانه عربستان برای بی‌ثبات کردن عراق غافل ماند.