
پايگاه بصيرت؛ گروه سياسي/ انتشار برخي تصاوير و اخبار اجتماعي، يا حوادث و رخدادهاي طبيعي، ميتواند عواطف اجتماعي و افکار عمومي را تحت تاثير خود داده و آن را به واکنش وادارد. اين واکنشها حکايت از سلامت روحي و رواني جامعه دارد که هنوز به مسايل انساني حساس بوده و از خود واکنش نشان ميدهد
انتشار خبر و تصاوير حادثه آتش سوزي ساختماني در خيابان جمهوري شهر تهران و در ادامه سقوط دو نفر از محبوس شدگان در آتش از طبقه پنجم ساختمان که به مرگ آن دو انجاميد، حادثهاي بود که وجدان عمومي را به شدت جريحهدار کرده است. طبيعي است که در اين باب سوالات و ابهامات مختلفي در اذهان عمومي شکل گرفته باشد. چرايي شکلگيري اين حادثه، مشخص شدن عوامل و مقصرين احتمالي، چرايي سقوط اين دو نفر و همچنين بررسي عملکرد مثبت يا منفي دستگاههاي مسئول از جمله آتشنشاني و ... مباحثي هستند که بايد هرچه زودتر براي اقناع افکار عمومي پاسخ در خوري ارائه شود.
در اين بين يکي از وظايف کارشناسان و رسانهها نقد و بررسی و مطالبهگري است تا با عبرتگیری از حوادث، از تکرار موارد خسارت بار مشابه در آينده جلوگيري شود. طبيعي است که اين آسيب شناسي وقتي ميتواند سودمند و مورد قبول افکار عمومي و مسئولين قرار گيرد که فارغ از هرگونه حب و بغض و تعلقات جناحي و سياسي و گروهي صورت گرفته و نظر کارشناسي مبناي کار قرار گيرد. انتخاب مسيرهايي متفاوت و تبديل کردن آسيبشناسيها به ابزاري براي تسویه حساب سیاسی - جناحی، نه تنها کمکی به پیشبرد جامعه و کشور برای جلوگیری از تکرار این حوادث نخواهد کرد، بلکه افکار عمومی را نیز دچار سردرگمی و ناامیدی و در نهایت بیاعتمادی خواهد نمود.
متاسفانه بررسی پرونده ماجرای آتش سوزی خیابان جمهوری نیز توسط سیاسیکاران! خیلی زود از مسیر خود منحرف گردیده و تبدیل به ابزاری برای تسویه حساب سیاسی شده است. در این بین برخی وابستگان به یک جریان سیاسی خاص که در انتخابات شوراهی شهر و روستا خردادماه 92 با شکست و عدم اقبال مردمی روبرو شدهاند (بالاخص در پایتخت) و نتوانستند شهردار مورد نظر خود را برای کلانشهر تهران برگزینند، با بهره برداری از رسانههای در اختیار، حمله به شهردار را در دستورکار خود قرار دادهاند. کافی است مروری بر تیترهای روزنامهها و سایتهای وابسته به جریانی که خود را در پس شعار اعتدال مخفی کرده است بیندازیم تا متوجه شویم که غرضورزیها تا چه اندازه رسیدن به حقیقت را با دشواری مواجه نموده است. این جریان در این ماجرا تلاش دارد تا با تحریک عواطف و احساسات جریحه دار شده شهروندان از این حادثه تلخ بهره برداری سیاسی خود را داشته و با فریب افکار عمومی، رقیب سیاسی خود را در تنگنا قرار دهند!
به واقع به تکاپو افتادن اعضای اصلاحطلب شورا برای کنارهگیری شهردار تهران در پی این حادثه ممکن است در نگاه اول، همدردی با خانواده قربانیان این حادثه باشد اما این اظهارنظر، حکایت از عمق نگرانی آنان از ادامه سکانداری شهرداری تهران توسط چهرهای از جریان رقیب داشته و با هدف زدن و تخریب وی صورت میگیرد. این مساله از آنجایی قابل تشخیص است که متاسفانه در حوادثی مشابه و احیانا تلختر از حادثه آتش سوزی خیابان جمهوری، شاهد چنین حساسیتهای نمیباشیم و همین افراد ترجیح میدهند که از کنار آن به سادگی بگذرند!
این افراد هیچگاه حاضر نیستند که بچرا مسئولین عالی رتبه اجرایی به دلیل مسمومیت سه هزار نفر از مردم پردیس در همین چند روز گذشته کنارهگیری نکردند؟! چرا وزیر آموزش و پرورش به دلیل خودکشی دانشآموز شیرازی که به خاطر همراه داشتن تلفن همراه از مدرسه اخراج شده بود، استعفا نکرد؟! چرا با توجه به اینکه پلنگهای نایاب یکییکی کشته میشوند، رئیس سازمان حفاظت از محیطزیست استعفا نمیکند؟! تلفات جادهای ناشی از تردد اتوبوس اسکانیا همچنان ادامه دارد و اما وزیر راه وشهرسازی تحت فشار برای استعفا قرار نمیگیرد؟! چرا مسئولین ذی ربط بابت آلودگی شدید استان خوزستان و بیماری و مسمومیت بسیاری از مردم شهر اهواز از سمت خود کنارگیری نکردند!؟
در این زمینه مثالهای نقص فراوان دیگری نیز وجود دارد که متاسفانه جناحی و یکسوی برخورد کردن رسانهها و مسئولین مانع از آن شد تا آسیب شناسی حوادث و سوانح اجتماعی و طبیعی روند کارشناسانه و علمی و سودمند خود را بدست آورد.
به واقع اگر قرار است که استعفا دادن و کنارهگیری مسئولین عالی رتبه هر دستگاهی پس از وقوع حادثهای در حوزه مدیریتی وی، به سنت و رویهای در کشور بدل شود، باید ابتدا درستی یا نادرستی آن مورد بررسی همه جانبه قرار گیرد و به صرف تقلید از برخی کشورها بسنده نشود، ثانیا باید شامل همه افراد و با هر گرایش سیاسی و در سطوح مختلف اجرایی گردد، نه آنکه به مطالبات ما از جناح مقابل خلاصه شود!
به واقع آنچه مهم است اصلاح روندها و نگاهها در مواجهه با چنین حوادثی است که تا این مساله خود مورد آسیب شناسی قرار نگیرد، نمیتوان انتظار داشت که "نقدها" موجب درس آموزی و عبرت گیری شده و از تکرار حوادث جلوگیری به عمل آید.