تخمین هزینه ایجاد شغل در کشور، در دولت نهم و دهم بسیار کمتر اعلام می شد و حتی در مقاطعی از این سالها، هزینه تولید هر شغل حدود 5 میلیون تومان عنوان می شد و وامهایی برای تولید مشاغل خانگی در حد 3 تا 5 میلیون تومان هم به مردم اختصاص می یافت. صندوق مهر امام رضا (ع) نیز برای تولید همین مشاغل کم هزینه فعالیتهایی را انجام داد اما چندان به نتیجه قطعی نرسید. در پایان دولت محمود احمدی نژاد هزینه ایجاد هر شغل در بخش خانگی، خرد و خوداشتغالی ۶ میلیون و ۹۸۲ هزارتومان اعلام شد. البته طبیعی است که هزینه ایجاد مشاغل خرد در کارگاههای کوچک با هزینه ایجاد شغل در صنایع بزرگی مانند پتروشیمی یکسان نباشد اما وقتی که دولت درباره هزینه های شغل «پایدار» صحبت می کند، میانگین هزینه های همه مشاغل کم هزینه و پرهزینه را با هم در نظر می گیرد. اما از دیگر سو، اعدادی که علی ربیعی، وزیر کار، منتشر می کند به آمار معاون علمی رییس جمهور نزدیک نیست؛ به گفته ربیعی ایجاد هر شغل بین 20 تا 70 میلیون تومان هزینه دارد و البته این در حالی است که ایجاد مشاغلی مانند فرصتهای کاری در پتروشیمی، تا حدود 2 میلیارد تومان نیز هزینه در بر دارد. 

طبق آخرین برآوردها، در ایران نیاز است که 6 میلیون شغل پایدار تولید شود تا نرخ بیکاری به حد استاندارد خود برسد و بیکاران صاحب شغل شوند. اگر آن طور که اعلام شده برای هر شغل 160 ملیون تومان نیاز باشد، باید 960 هزار میلیارد تومان در این زمینه سرمایه گذاری شود در حالی که کل تولید ناخالص داخلی ایران حدود 450 هزار میلیارد تومان است و می توان به راحتی دید که 960 هزار میلیارد تومان رقمی بسیار بیشتر از توان دولت است. طبق برنامه پنجم توسعه، باید تا سال آخر اجرای برنامه نرخ بیکاری کشور به 7 درصد برسد که برای این کار نیاز به تولید سالانه یک میلیون و 100 هزار شغل است. این میزان، مستلزم رسیدن کشور به نرخ رشد اقتصادی 8 درصدی است. در حال حاضر، نرخ بیکاری حدود 18 درصد است.