«مسیح علینژاد» امروز در صفحه شخصی فیس بوکش، زیر تصاویر حضور یک خانم بی حجاب در جمع دیپلمات های ایرانی نوشت:
" کسانی که از دیوار سفارت انگلیس بالا رفتند حالا دست شان به دیوار نمی رسد به این زن حمله کردند که چرا بدون روسری وارد سفارت ایران در لندن شده. حجاب اجباری یک قانون تبعیض آمیز است و نمی شود با این جمله که قانون قانون است تمام دنیا را وارد کرد که به یک قانون تبعیض آمیر تن داد. "
چگونه دختری روستا زاده، از یک خانواده مذهبی، به دین ستیزی رسید؟!
«معصومه علینژاد قمی» معروف به «مصی» که از متولدین بعد از انقلاب اسلامی است (1) شرایط پیش از انقلاب و مشکلاتی را که مردم به خصوص جوانان در آن زمان داشتند، ندیده است. به خصوص مشکلاتی که روستاییانی همچون خانواده اش با آن درگیر بودند. برخی از افراد خانواده وی، متدین، مذهبی و اهل جبهه و دارای سابقه مبارزه با دشمن بعثی هستند ولی خود او به گفته مادرش میوه پوسیده ای است که باید از آن مراقبت کرد.(2) علینژاد یک پسر 19 ساله از همسر سابقش دارد و هم اکنون با فردی به نام «کامبیز فروهر»(3) خبرنگار ایرانی - آمریکایی زندگی می کند (4). علینژاد مدعی است، عشق نیازی به عقد نکاح ندارد.(5)
«جوجه اردک زشت» لقبی است که در سال های ابتدایی فعالیت مطبوعاتیش به این خبرنگار جوان جویای نام اطلاق شد. به خاطر شهرتی که این عبارت برایش به ارمغان آورد، ترجیح داد زشت باقی بماند، اما بعدها که هفته نامه «تایم» او را «عیسی» خطاب کرد، علینژاد این باور برایش متجلی شد که مسیح است و خود را مسیح علی نژاد نامید.(6)
اخراج از مجلس شورای اسلامی برای یک خبرنگار پارلمانی، نقطه اوج شهرت او در ایران بود، بعدها نیز انتقادهای فراوانی به مسوولان نظام وارد کرد تا (به گفته برخی) شهرت خود را بیشتر کند . وی بعد از گریز از کشور، شاید برای این که برندی در حیطه خبرنگاری برای خود به دست آورد و گوی سبقت از رقیبان خود برباید، دست به کار جدیدی زد تا توجه دختران و بانوان ایران را به خود جلب نماید، اقدامی که می توانست مخالفان جمهوری اسلامی و دوستان جدید اپوزیسیونش را د رخارج کشور بیشتر راضی نماید. کمپین آزادی های یواشکی ابتکاری بود که به نام خود آن را ثبت کرد گرچه گفته، این مسئله از پیش تعیین شده نبود و مردم داخل کشور وی را به این ابتکار رهنمون کردند ولی به نظر می رسد این مسئله مهم تر از درخواست های مردمی باشد!
برخلاف آن چه در باره حرفه مطبوعاتی وی گفته می شود، علینژاد بیش از آن که یک خبرنگار و روزنامه نگار حرفه ای باشد، یک فعال سیاسی است. در حرفه ای نبودن وی همین بس که سال 88 برای مصاحبه با اوباما درخواستش را مطرح کرد و با طی مراحل قانونی هم اجازه مصاحبه نگرفت.(7)
علینژاد سال 93 فیس بوک صفحه آزادی های یواشکی را راه اندازی کرد و از دختران ایرانی خواست از لحظاتی که می توانند بدون حجاب باشند، عکس بگیرند ورای این صفحه بفرستند. علینژاد سپس تعریف جدیدی از ابداع خود ارائه داد و درخواست کرد زنان گوشه هایی از زندگی خود و دردسرهای داشتن حجاب را به صورت ویدئو برایش بفرستند تا آن را تبدیل به فیلم شخصی افراد کند. طرح دردسرهای ادعایی همچون ریزش مو، ناراحتی پوستی، حفظ حجاب در زمان های آغوش گرفتن کودک، رانندگی کردن و نشستن روی ویلچر، بهانه تبلیغاتی علینژاد شدند تا وی هر مشکلی را به نوعی با حجاب مرتبط کند و القا کند که اگر حجاب نبود این مشکلات هم نبود. در حالی که وی یک روستایی زاده است که می داند زنان روستایی معمولا همیشه روسری برسردارند و هیچ وقت هم کچل نشده اند بلکه برعکس آن اتفاق افتاده است .
از دیگر ویژگی های وی انجام کارهای بدیع و توجه برانگیز است. علینژاد سعی می کند از کارهای تکراری و پیشنهادی دیگران حذر کند تا شاید بتواند خودی در فضای اپوزیسیون خارج نشین نشان دهد. بر این اساس است که از دختران خواسته تا ثبت لحظه های یواشکی (بی حجابی) خود را بیشتر و بیشتر کنند. در کوچه، اتومبیل، سفر، رستوران، پشت تابلوهای توصیه شده به حجاب و عفاف و هر جای دیگر که می توانند خود را به رخ چشمان غریبه بکشند و از خود عکس بگیرند. گویا می خواهد همه مکان ها و زمان ها را تسخیر کند و یکه تاز میدان باشد و به زعم خودش تبدیل به سوپر استار کشف حجاب شود و این هنجارشکنی را به نام خود به ثبت برساند. جایگاهی که فعالان اپوزیسیون پیش از وی نتوانستند به آن برسند.
آنچه اینجا مهم جلوه می کند، و شاید حتی بیش از فعالیت های سیاسی و مخالفت های وی با نظام جمهوری اسلامی اهمیت داشته باشد، نشانه رفتن وی به سمت اعتقادات جامعه اسلامی و تلاش برای بی اعتنا کردن افراد به مسائل شرعی و باورهای دینی است. دختری که به خود اجازه دهد در خفا حجاب از سر بردارد و عکس خود را برای دیگران بفرستد کم کم قبح اعمال دیگر هم برایش ریخته می شود و آمادگی آن را می یابد که در جامعه هم همانطوری باشد که در عکسی یواشکی بوده است.
هدف گرفتن دختران که مادران آینده و تربیت کننده جامعه هستند، پاشنه آشیل هر جامعه، به خصوص جامعه ایرانی است و به دست آوردن امکان تاثیرگذاری بر رفتار بانوان این جامعه به معنی دست یافتن به ظرفیت هایی برای اثر گذاشتن بر سرنوشت نسل های حال و آینده کشور است.
علینژاد که در زمان فتنه 88 از کشور گریخته بود، بعد از راه انداختن کمپین آزادی های یواشکی، در یکی از آخرین حرکات های تبلیغاتی اش به دفاع از حقوق حیوانات پرداخته است و تلویحا سعی کرده تا با انتقاد از نوع رفتار خشونت آمیز با سگ ها (که به باور وی) در جمهوری اسلامی جریان دارد، ایرانیان را به نگه داری از سگ در خانه مجاب کند.
با چنین شخصیت و سابقه دین ستیزانه ای که علینژاد دارد، طرح دیدگاه ها و اقدامات چالش برانگیز دینی از وی دور از انتظار نیست. رفتاری که احتمالا در راستای قبح زدایی از توصیه های اسلامی انجام خواهد شد و از بی توجهی به نظرات والدین، شرب خمر و خوردن گوشت خوک تا خلوت با جنس مخالف و فرستادن عکس های خلوت خود برای آزادی های یواشکی و به دنبال آن فرزند آوری های یواشکی و به سخره گرفتن اعتقادات دیگران برای ایجاد القای حق قانونی به این رفتار خواهد بود .
بر این اساس، چندان دور از انتظار نیست که علینژاد در آینده ای نه چنان دور، به عنوان یک مدافع حقوق بشر بخواهد جنبش فیس بوکی جدیدی را برای کسب حمایت های قانونی از کودکان نامشروع راه بیاندازد!
------------
پی نوشت :
1) متولد 1355 قمیکلای بابل (به زبان مازنی به معنی محله قمی هاست )
2) علینژاد به یکی از دوستانش به نقل از مادرش گفته :... از هر درختی ممکن است چند میوه بپوسد و بیافتد روی زمین، اما اگر کشاورزِ درستی باشی آن میوه افتاده روی زمین را دور نمیاندازی. از دیدگاه مادر، من آن میوه ی پوسیده افتاده روی زمینم که دلش نمیآید مثل آقاجان طردم کند…برای همین از من بیشتر مراقبت میکند و بیشتر دوستم دارد. "
3) کامبیز فروهر روزنامهنگار خبرگزاری بلومبرگ و بازیگر ضدانقلابی هالیوود دارای ملیت انگلیسی و عضو هیئت موسس انجمن بینالمللی روزنامهنگاران ایرانی مقیم خارج کشور است که ساکن آمریکاست .
4) در این باره نگاه کنید به: خبرگزاری صدا و سیما، جوجه اردک زشت لقب دختر ترسا، 29 مرداد 1394
5) علینژاد در یکی از کامنت هایش نوشته است: " ... اینها سنت شان است که این عکس ها را با ذهنیات بیمار خود بازنشر می کنند ... مثلا عکس یار را سریع به ازدواج و محضر می رسانند شرعی می کنند ... " . تبلیغ زندگی و روابط بدون ازدواج توسط مسیح علی نژاد و رفقا، بولتن نیوز، 28 دی 1391.
6) علینژاد در آن مقاله رفتار رئیس جمهور وقت را به رفتار مربیان تربیت دلفین تشبیه کرده بود. او در این مقاله مردم رنجدیده ای شهرستانهای را که برای دادن نامه خود به احمدی نژاد رئیس جمهور جمع می شدند به دلفین های گرسنه ای تشبیه کرده بود که برای ربودن لقمه ای غذا از دست مربی، صدا از خودشان در می آورند و حرکات دلفریب نمایشی انجام می دهند.
7) ویکی پدیا ، صفحه ویژه مسیح علینژاد