زنگ خطر براي اقتصاد ايران

اقتصاد ایران همواره با پدیده ای به نام سرمایه های سرگردان مواجه بوده كه پیامدهای غیرقابل کنترلی را بر اقتصاد کشور در دوره های مختلف زمانی بر جای گذاشته است از نمونه های هجوم سرمایه های سرگردان در سالهای اخیر بحث بازار سیم کارت بود که بیشترین تورم را در این بخش از بازار به وجود آورد بعد از آن که دولت اقدامات گسترده ای برای ساماندهی این بخش از بازار با افزایش عرضه سیم کارت انجام داد انگیزه برای سرمایه گذاری در این بخش کاهش یافت بعد از آن سرمایه های سرگردان هجوم گسترده ای به بازار مسکن آورد و این بخش از بازار را به آتش کشید تا این که دوباره دولت علی رغم شعارهای خود مبنی بر کاهش تصدی گری دولت اقدام به کنترل بازار مسکن نمود و این سرمایه ها را از بخش مسکن بیرون کرد حال باید در این فکر بود که این سونامی خطرناک چه بخشی از اقتصاد جامعه را هدف قرار خواهد داد از ویژگیهای بارز این سونامی این است که بیشترین سود را در کمترین زمان خواهان است به همین خاطر تا وارد بخشی از جامعه می شود تورم خطرناکی را در آن به وجود می آورد . دولت امید فراوانی دارد که این سرمایه ها را به بازار بورس سوق دهد ولی بحران جهانی و سقوط پی در پی بورسهای جهان این آرزو را به رویایی بیش تبدیل نخواهد کرد هر چند گزارش های اخیر از رونق بورس ایران حکایت دارد ولی این به هیچ وجه انگیزه ای را برای حضور در این بخش فراهم نمی آورد . حال باید دید کدام بخش از اقتصاد ایران استعداد بالقوه ای برای پذیرش این سونامی خواهد داشت . اخیرا دولت اقدام دیگری را برای جذب این سرمایه ها فراهم آورده است و آنهم فروش اواراق قرضه ی سرمایه گذاری در بخش نفت و گاز است . آیا می توان به آن امیدوار بود ؟ بحث فروش اوارق قرضه همیشه نقطه ضعفی برای کشورها به حساب آمده است و نشان از بیماری اقتصاد کشورها دارد و نمی توان امید فراوانی برای ساماندهی اقتصاد کشور از طریق این بخش داشت . تحلیل وضعیت جامعه و اقتصاد ایران این نظریه را قوت می بخشد که تامین مایحتاج عمومی جامعه بیشترین استعداد را برای جذب سرمایه های سرگردان دارد و متاسفانه تمام انتظارات صاحبان سرمایه های سرگردان را فراهم می آورد . در صورت بروز این رخداد فشار مضاعفی بر اقشار کم درآمد جامعه اعمال خواهد شد . پاشنه آشیل این رخداد بحث ساماندهی یارانه ها می باشد یعنی اگر دولت حرکتی را برای ساماندهی یارانه ها انجام دهد چراغ سبزی برای به راه افتادن این سونامی غیر قابل کنترل خواهد بود البته قبلا اغلب کارشناسان اقتصادی در مورد بحث ساماندهی یارانه ها هشدار داده اند و پیش بینی کرده اند که انجام غیرکارشناسی این کار لطمات جبران ناپذیری را به اقتصاد ایران وارد خواهد آورد که بحران مالی جهانی آن را تشدید خواهد نمود و از کنترل خارج خواهد شد . پس می توان به این نتیجه رسید که دولت باید در بحث ساماندهی یارانه ها کاملا کارشناسی شده و هوشمندانه اقدام نماید و این سومانی خطرناک سرمایه های سرگردان را زیر نظر داشته باشد و اقدامات اساسی و کارآمدی را برای کنترل آن بیاندیشد.