نیلی یکی از برنامه‌ریزان اقتصادی دولت در میزگرد ماهنامه آینده‌نگر گفته است؛ «این که سال قبل برای خروج از رکود، بسته نوشته بودیم، امسال هم همین کار را کردیم، مانند این است که کسی سال قبل سرما خورده باشد و امسال هم دوباره سرما بخوریم، بنابراین این کار ما طبیعی است.»
این سخن نیلی اشاره دارد به انتقاد کارشناسان اقتصادی که گفته بودند؛ «بسته خروج از رکود، همان بسته سال 93 با تغییر واژگان است. اگر بسته سال قبل اجرا شده، چرا اقتصاد از رکود خارج نشد؟»
پاسخ نیلی هم در نوع خود جالب توجه است چرا که «رکود سنگین اقتصاد» را به «سرماخوردگی» تشبیه می‌کنند درحالی که براساس نامه چندی قبل چهار وزیر کابینه یازدهم، ابعاد این بیماری بیشتر شبیه آنفلوآنزایی کشنده است تا یک سرماخوردگی ساده! و البته بررسی‌ها نشان می‌دهد؛ نسخه‌ای هم که دولت برای این به ظاهر سرماخوردگی پیچیده بود عملاً اجرا نشد.
برای اثبات این ادعا تنها به بند یک سیاست‌های خروج از رکود پارسال اشاره می‌کنیم که دولت آورده بود؛ «مدیریت و کاهش بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی و جلوگیری از اضافه برداشت بانک‌ها». حال آنکه بررسی آمارهای اقتصادی سال 93 نشان می‌دهد فقط «بدهی بانک‌های تجاری به بانک مرکزی»، 444 درصد رشد داشته! و از رقم حدود 6 هزار میلیارد تومان در سال 92 به رقم حدود 30 هزار میلیارد تومان در سال 93 افزایش یافته است و البته باید از بانک مرکزی سوال کرد که این 24 هزار میلیارد کجا رفته است؟ آیا به بخش‌های تولیدی تعلق یافته؟! که اگر چنین بود که باز هم اقتصاد به رکود باز نمی‌گشت و مجبور به نوشتن «بسته خروج از رکود دوم» نمی‌شدید.
این مسئله نشان می‌دهد دولت نه‌تنها «درد اقتصاد» را به درستی نمی‌داند، بلکه به نسخه‌ای که خود برای آن پیچیده هم عمل نکرده است! و این بماند که اساتید اقتصاد «طرح خروج از رکود پارسال» دولت را بیشتر به «نشان دادن آدرس داروخانه» تشبیه می‌کردند تا «نسخه پیچی!»
