در حالی که نشریات زنجیره‌ای تاکنون تمرکز خود را بر روی شخصیت‌هایی چون علی لاریجانی و ناطق نوری گذاشته و در تلاش بودند که از آنان برای جبهه از هم گسیخته اصلاح‌طلبان یارگیری کنند در روزهای گذشته این رسانه‌ها برای ولایتی دام پهن کرده و از برگزاری جلساتی با وی برای جدایی از اصولگرایان خبر می‌دهند.
در ادامه خط ایجاد تفرقه میان اصولگرایان بر روی رئیس مجلس و علی‌اکبر ولایتی متمرکز شده‌اند شواهد امر حکایت از آن دارد که زنجیره‌ای‌ها برای مخفی نگاه داشتن تفرقه میان خود دست به خبرسازی زده اند.
روزنامه زنجیره‌ای آرمان در شماره دیروز خود در این رابطه نوشته بود: اكنون اصولگرايي عليه اصولگرايي در جريان است و سه طيف در رقابت با يكديگر هستند. طيف سنتي كه شامل لاريجاني و ناطق نوري و امثالهم است. طيف نيمه سنتي كه موتلفه و ايثارگران و احزابي در اين رده را دربرمي‌گيرد، طيف ديگر جبهه پايداري است.
این روزنامه در ادامه خط تفرقه‌اندازی میان اصولگرایان بر روی لاریجانی و ولایتی تمرکز و سربازگیری از جبهه اصولگرایی را مد نظر قرار داده و نوشته است «لاريجاني با تجربه‌اي كه دارد زمين بازي را به تندروها نسپرده است بلكه راهكار جديدي در نظر دارد كه در اين مسير علي‌اكبر ولايتي هم با او همراه است. لاريجاني از حمايت فراكسيون رهروان ولايت به عنوان اصلي‌ترين فراكسيون مجلس برخوردار است و مي‌داند بيشتر اعضاي اين فراكسيون با او همراه هستند.»
در ادامه گزارش آرمان آمده است «از سويي نیز حمايت علما و مراجع قم را دارد كه سرمايه‌اي بزرگ است پس مي‌تواند با اتكا به اين داشته‌ها برنامه‌هاي خوبي براي مجلس دهم داشته باشد. از سوي ديگر مشخص است كه ولايتي از چندي قبل فعاليت‌هاي خود را براي برگزاري انتخاباتي خوب با مشاركت حداكثري آغاز كرده است و در اين مسير همانند لاريجاني يك هدف را دنبال مي‌كند كه آن هم مسدود كردن مسير ورود تندروها به مجلس است.»
روزان روزنامه زنجیره‌ای دیگری است که در شماره دیروز همین خط را دنبال کرد.
این روزنامه در تیتر صفحه اول خود با عنوان «هم ولایتی اصلاح‌طلبان» بلوف رفقای رسانه‌ای خود را تکرار کرده و نوشت «اخیرا علی‌اکبر ولایتی رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام موضع‌گیری‌اش در مورد نحوه شرکت در انتخابات مورد پرسش قرار گرفته است. دکتر علی‌اکبر ولایتی یک دیپلمات با سابقه است که در همه سال‌های بعد از انقلاب تاکنون تاثیر مهمی بر سیاست خارجی ایران داشته است. سال‌ها وزیر خارجه بوده، قطعنامه 598 را به سرانجام رسانده و حالا در برجام هم نقش تعیین‌کننده‌‌ای داشته و چه در مقام مشورت و چه در قالب حمایت از اعضای تیم مذاکره‌کننده نقش موثر وی کاملا آشکار و هویداست.»
ولی آیا این خبر‌ها و تحلیل‌ها در دنیای واقعی نیز ما به ازای خارجی دارد؟
علی‌اکبر ولایتی روز شنبه در گفت‌و‌گو با تسنیم، در پاسخ به سؤالی درباره ادعای برخی رسانه‌ها مبنی بر تشکیل ائتلاف 4 نفره با حضور حجت‌الاسلام ناطق‌نوری، آیت‌الله مقتدایی، علی لاریجانی و علی‌اکبر ولایتی تحت عنوان «اصولگرایان معتدل» برای انتخابات اسفندماه، اظهار داشت: طی هفته‌های اخیر از سوی افراد و شخصیت‌های مختلف و فعالان سیاسی در ارتباط با انتخابات آینده مجلس، تماس‌هایی مبنی بر مشورت با اینجانب برقرار شده است.
رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با تکذیب این خبر‌سازی‌ها گفت: بنده تصمیمی برای پیوستن به هیچ‌یک از ائتلاف‌ها اتخاذ نکرده‌ام و امیدوارم با مشارکت حداکثری مردم شریف ایران شاهد مجلسی کارآمد در جهت مصالح انقلاب و عملی کردن دیدگاه مقام معظم رهبری تشکیل شود.
با این وجود روشن می‌شود که اصلاح‌طلبان برای مخفی نگاه داشتن تفرقه درونی خود فرار به جلو را پیشه کرده و تصمیم دارند از اردوگاه رقیب هر چند به صورت کاذب و رسانه‌ای یارگیری کنند .
در گزارش دیروز کیهان با اشاره به این موضوع تاکید کردیم: در حالی که دبیر کل کارگزاران مدعی سربازگیری از رقیب برای اصلاح‌طلبان است، مشاور رئیس دولت اصلاحات تصریح کرد بعد از 18 سال، اصلاح‌طلبی هنوز تعریف نشده و از آشفتگی و بی‌سر و سامانی رنج می‌برد.
محمدرضا تاجیک همچنین می‌گوید: «اگر فضای انتقادی با روحانی را حفظ نکنیم، حتما شکست وی شکست اصلاح‌طلبان محسوب خواهد بود».
تاجیک همچنین درباره اینکه در حال حاضر خودی و غیرخودی جریان اصلاحات مشخص شده است؟ پاسخ منفی می‌دهد و می‌گوید: مرزبندی اتفاق نیفتاده است. به همین دلیل است که می‌بینیم به نام نامی اصلاح‌طلبی هفتاد و دو ملت وجود دارد و هفتاد و دو کنش و واکنش انجام می‌شود. همه فراز و فرودهایی که تجربه کردیم امروز به ما می‌گوید که جریان اصلی اصلاح‌طلبی باید مانیفست و گفتمانی داشته باشد. تا دیگران به نام اصلاح‌طلبی سخن نگویند. وقتی این اتفاق نیفتاده دیگر راه چاره‌ای باقی نمانده و باید هزینه هر گرایش و کنشی به نام اصلاحات را بپردازیم. از کسی که به نام اصلاح‌طلبی می‌رود و با فرح پهلوی ملاقات می‌کند تا کسی که با خارج از کشور می‌بندد، تا کسی که در پشت تریبون رسانه‌های خارجی می‌خواهد نظام را براندازی کند همه‌اش را می‌اندازند گردن اصلاح‌طلبان پس از ماست که برماست.
حال سوال این جا است که چگونه اصلاح‌طلبانی که خود هفتاد و دو ملت هستند و به تعریف واحدی درون خود نرسیده‌اند تصمیم به سربازگیری از جبهه رقیب و یا ایجاد تفرقه در آن دارند؟!
