مصرف روغن های خوراکی در بیماران کبد چرب، موجب از بین رفتن چربی های اضافی در کبد و تنظیم سطح ترانس آمینازهای کبدی و فعالیّت آنها می شوند.روغن های خوراکی خوب شامل: روغن ارده کنجد(گرم و تر)روغن دنبه(گرم و خشک)روغن زرد محلی( گرم و تر) و روغن زیتون (گرم و خشک ) می باشند.
درمقاله قبلی روغن ها را به دو دسته خوراکی و صنعتی تقسیم نمودیم و گفتیم که روغن های صنعتی قابل خوردن نبوده و صرفاَ جهت روغنکاری چرخ دنده ها وابزار آلات صنعتی و نیز ماشین افزار بکار می رود دراین نوشتار بنا داریم پیرامون روغن های خوراکی و خواص متعدّد آن در جهت حفظ سلامتی افراد با خوانندگان عریزمان به گفتگو بنشینیم .
روغن های خوراکی، در سرما منجمد می شوند ولی نسبت به گرما مقاومند و نمی سوزند ودود نمی کنندو باعث زنگ زدن میخ آهنی هم نمی شوند. روغن های خوراکی وقتی در زمان پخت و پز به سطوح مختلف مثل اجاق گاز یا سطح دیوار می پاشند، پس از گذشت چند روز هم به راحتی پاک می شوند و نمی چسیند.
مصرف روغن های خوراکی در بیماران کبد چرب، موجب از بین رفتن چربی های اضافی در کبد و تنظیم سطح ترانس آمینازهای کبدی و فعالیّت آنها می شوند.
روغن های خوراکی خوب شامل: روغن ارده کنجد(گرم و تر)روغن دنبه(گرم و خشک)روغن زرد محلی( گرم و تر) و روغن زیتون (گرم و خشک ) می باشند.
در حال حاضر بهترین روغن که مورد تأیید کامل احادیث اهل بیت (ع)، منابع طب اسلامی و منابع سنتی ایران، یونان و هند است؛ روغن ارده کنجد می باشد.ناگفته نماند روغن هایی که امروزه از گیاه کنجد گرفته می شود سه دسته هستند:
1- روغن کنجد فشاری ( کُلد پرس)که با دستگاه پرس و به صورت صنعتی تولید می گردد که خوراکی نیست.
2- روغن کنجد که به صورت سرد، و مستقیماً از کنجد گرفته می شوداین هم خوراکی نیست.
3- روغن ارده کنجد که ابتدا کنجد را به ارده تبدیل می کنند و سپس از آن روغن تهیه می شود که خود بر دو نوع است بدون بو و بودار که نوع بدون بوی آن در صورتیکه خاص باشد؛ بهترین نوع است.
گیاه کنجد در حدود 4140 سال پیش در ایران کشت می شده است. ارتفاع آن 70 تا 150 سانتی متر است، گل های آن به شکل زنگوله و به رنگ های منفرد و نیز دسته جات دو سه عددی است، مقاوم به خشکی است و آب چندانی نمی خواهد و مانند درخت انگور، تقریباً در کل کشورقابل کشت است و تا زمان برداشت، از همه آفات کشاورزی بدور است.
میزان روغن دهی این گیاه از سایر گیاهان روغنی بیشتر است. طعم آن مطبوع و اگر اینگونه نباشد، حتماً ناخالص است.
این روغن علاوه بر مصرف خوراکی، در تهیه عطر و به عنوان حلال در دارو سازی مصرف فراوان دارد.تفاله یا کنجاله آن حدود 40 درصد پروتئین دارد و دوام آن بالاست و فاسد نمی شود و از نظر اسیدهای آمینه میتوتین ، کلسیم، فسفر، و نیاسین غنی است و باعث پروار شدن و شیردهی عالی در دام می شود.
همچنین تفاله کنجد، داذای ویتامین های E,F,B, D و مقدار فراوانی لیسیتین می باشد لیسیتین یک آنتی اکسیدان تولید شده در کبدو پیش ساز آنزیم معروف « استیل کوئین» مهمترین نورو ترانسمیتر( واسطه شیمیایی سلولهای عصبی) موجود در سیستم اعصاب است و کمبود آن علت اصلی جدی ترین بیماری عصبی ؛ یعنی، آلزایمر است که روز بروز بر وخیم شدن آن در افراد شاهد هستیم.(ادامه دارد)
