اتحادیه اروپا، از مداخله‌های نظامی در خاورمیانه تا سیل پناهجویان

(روزنامه جمهوري اسلامي ـ 1394/06/30 ـ شماره 10411 ـ صفحه 10)

سیل پناهجویانی که اروپا را در نوردیده است، از کشورهایی می‌آید که در نتیجه مداخلات سیاسی و نظامی مستقیم و غیر مستقیم آمریکا و متحدان اروپایی و منطقه‌اییش دچار بحران‌هایی چون جنگ‌های داخلی، دولت‌های درمانده، فساد سیاسی و اقتصادی و تروریست‌های افراط گرا شده‌اند.

جنگ افروزی‌های واشنگتن و همراه کردن متحدان اروپاییش به بهانه‌های پرهیاهویی چون «جنگ با تروریسم» با دست آویزهایی مانند امنیت برای شهروندان کشورهایشان، طی سال‌های 2001 و 2003 میلادی (82-80ش) سبب اشغال نظامی افغانستان و عراق شد. غرب پس از حضور درازمدت نظامی در عراق و افغانستان، با درس آموختن از این دو جنگ افروزی پیشین، لیبی و سوریه را از سال 2011 (90ش) به ترتیب هدف بمباران هوایی و جنگ نیابتی با پشتیبانی مالی و نظامی از گروه‌های به اصطلاح معارض مسلح قرار داد.

جان مک کین سناتور جمهوریخواه و نامزد پیشین ریاست جمهوری آمریکا پس از سرنگونی معمر قذافی در لیبی گفت اکنون نوبت سوریه است.

ناآرامی‌های سوریه که از سال 2011 آغاز شد، با حمایت‌های سیاسی و نظامی غرب از جمله حضور مک کین در میان شورشیان سوری که علیه دولت دمشق می‌جنگیدند، بطور سامانمند وارد یک جنگ داخلی شد.

کارشناسان منطقه‌ای و بین‌المللی نتیجه مداخلات نظامی کاخ سفید و هم پیمانان اروپاییش، را بویژه در عراق و سوریه فراهم‌کننده بسترهای مناسب شکل گیری و رشد گروه‌های تروریستی جدید و متعدد و از جمله سرآمد آنها گروه تروریستی داعش می‌دانند.

عواقب و آثار تمامی مداخله‌های نظامی آمریکا و متحدانش در خاورمیانه که با بهانه مبارزه با تروریسم، آوردن دمکراسی و امنیت برای این منطقه و برقراری امنیت برای شهروندان کشورهای غربی صورت گرفتند، با گذشت سالیانی در حال نمایان شدن هستند.

اروپا طی ماه‌ها و بخصوص هفته‌های اخیر نیز نتیجه اقدامات گذشته خود را با سیل پناهجویانی، که پیش از این از جنوب و مسیر اولیه دریای مدیترانه و از مبدا لیبی صورت می‌گرفت، شاهد است.

پناهجویان افغان، عراقی و سوری که سرزمینشان با تجاوزگری‌های نظامی غرب و فروپاشی سیاسی و اقتصادی به ویرانه تبدیل شده و مامن تروریست‌هایی گشته که با چراغ سبز دولت‌های غربی از جمله کاخ سفید از حمایت برخی کشورهای متمول عرب منطقه تغذیه و حمایت می‌شوند.

به گزارش ایرنا، تنها از ژانویه تا ژوییه 2015 (دی 1393 تا تیر 1394)، بیش از 90 هزار پناهجوی سوری از ترکیه وارد یونان شدند که 60 هزار نفر از آنها، سپس از مقدونیه و صربستان برای رسیدن به کشورهای بخصوص ثروتمندتر اتحادیه اروپا گذشتند.

شبکه تلویزیونی فرانس 24 در گزارشی که به علل هجوم پناهجویان سوری به اروپا می‌پرداخت، با نمایش شهر «حلب» در سوریه گفت شهرهای سوریه ویرانه‌هایی هستند که پنداری بر سطح ماه قرار دارید.

شبکه خبری سی.ان.ان نیز به نقل از آژانس پناهندگان سازمان ملل گزارش دادند، تنها پنج هزار و 500 پناهجو طی 24 ساعت از مرزهای مجارستان وارد خاک اتریش شده‌اند. این درحالیست که دوهزار و 500 پناهجوی دیگر نیز قرار است از این مسیر وارد اتریش و سپس راهی شهر مونیخ شوند.

انتظار می‌رود شمار پناهجویان عمدتا سوری که از مرزهای مجارستان وارد اتریش می‌شوند، به هزاران نفر رسد.

موج این پناهجویان از مسیر ترکیه به جزایر یونان و سپس مقدونیه، صربستان و مجارستان، اولین دروازه ورود به اتحادیه اروپا، به دلیل نبود سیاستی یکپارچه و منسجم در مواجه با این بحران انسانی که پس از جنگ جهانی دوم بی‌سابقه گزارش می‌شود، از هم اکنون اختلاف بین شرق نسبتا فقیر و غرب غنی اتحادیه اروپا را هویدا ساخته است.

رویترز در مورخ 15شهریور نوشت شکاف بین شرق و غرب اروپا بر سر موج مهاجران از مبدا کشورهای شمال آفریقا و منطقه خاورمیانه، عمیقتر شده و چنانچه اراده سیاسی منسجمی وجود نداشته باشد، این اتحادیه در حل بحران‌هایی همچون «یورو» پول مشترک خود و بدهی‌های یونان نیز عاجز خواهد ماند.

دولت‌های اتحادیه اروپا که بسیاری از آنها در همراهی با کاخ سفید در مداخلات نظامی در خاور میانه حضور داشتند، اکنون در مواجهه با موجی آرام که خود مسبب آن بوده اند، وامانده، حیران و سردرگم هستند. «ویکتور اوربان» نخست‌وزیر راست گرای مجارستان سراسیمه به مقر اتحادیه اروپا رفت و پس از دیدار با «مارتین شولتز» رئیس پارلمان اروپا گفت، ملت مجارستان و مردم اروپا بیمناک هستند چرا که رهبران اروپا قادر به کنترل موج مهاجران نیستند.

اکنون قاره سبز در مواجهه با سیل پناهجویان عراقی، افغان و سوری در محک آزمون ادعاهای بشردوستانه‌ای که همواره سر داده اند، قرار گرفته‌اند و جهانیان به دقت رفتار دولت‌های اروپایی را با پناهجویانی که سرپناه آنان در نتیجه مداخلات این بخش از جهان ویران شده است، نظاره می‌کنند. آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان، که کشورش معمار پول واحد اروپا (یورو) و یکی از طراحان اروپای بدون مرز (شینگن) است، در این باره احساس خطر کرده هشدار می‌دهد.

مرکل هفته گذشته در واکنش با سیل پناهجویان منطقه خاورمیانه به اروپا و در راستای قبولاندن سهمیه پذیرش پناهجویان بویژه سوری به دیگر اعضای اتحادیه اروپا، به صراحت گفت: جهان نظاره گر ما است.

صدر اعظم آلمان افزود: چنانچه اروپا در زمینه پناهجویان کوتاهی کرده و شکست بخورد، پیوندش با حقوق بشر جهانی از هم خواهد گسست.

رویترز همچنین در خبری گزارش داد: «آنتونیو ویتورینو» رئیس اندیشکده «ژاک دولور» (Jacques Delors) در باره مواجهه رهبران اروپایی با سیل پناهجویان گفت: اروپا در حل بحران‌ها، خود نه به بخشی از راه حل بلکه به بخشی از معضل اخلاقی بدل شده است.

اتحادیه اروپا که خود را در چشم جهانیان مهد کرامت انسانی نمایانده است، اکنون در محک آزمون برخورد با پناهجویان قرار دارد.

رئیس اندیشکده ژاک دولور در انتقاد از برخورد اروپا با پناهجویان سوری گفت: کشورهایی جنوب آسیا و آمریکای لاتین به اتحادیه اروپا بعنوان یک انسجام منطقه‌ای می‌نگرند و اکنون می‌گویند شما (اروپا) به ما آموختید چگونه مشکلاتمان را حل کنیم و اکنون این خود شما هستید که قادر به حل مشکلاتتان نیستید.

ناتوانی در برخورد با معضلی که غرب خود مسبب آن بوده، اکنون توسط کارشناسان بین‌المللی و منطقه‌ای به چالش کشیده می‌شود. نهادهای بین‌المللی و مدعی پاسداری صلح در جهان، در راس آن شورای امنیت سازمان ملل، که نه تنها در قبال فجایع خونبار تعرض نظامی عربستان به یمن منفعل عمل کرده، بلکه هیچ گامی برای رسیدگی به بحران پناهجویان سوری و دیگر پناهجویان منطقه خاور میانه به قاره اروپا بر نداشته است.

شورای امنیتی که برای سرنگونی معمر قذافی و با دستاویز قرار دادن حمایت از مردم لیبی، که اکنون همین ملت رها شده در برابر گروه‌های تروریستی است، در کوتاه‌ترین زمان ممکن که در تاریخ این شورای بی‌سابقه بود، سیاسیترین قطعنامه‌ها را صادر و به اجرا گذارد.

«متین جوره باتیر» سخنگوی سابق کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در پی بحران پناهجویان در اروپا و ناتوانی سیاستمدران غربی در رویارویی با آن، در مصاحبه‌ای با شبکه تلویزیونی یورونیوز تصریح کرد، شورای امنیت سازمان ملل بار دیگر ناکارآمدی خود را در این زمینه نشان داد.

وی در پاسخ به این پرسش که از نظر او مقامات اروپا سرانجام برای توقف جنگ در سوریه راه حل پایداری خواهند یافت یا نه، گفت: شورای امنیت سازمان ملل که موظف به پاسداری از صلح است، هنوز گامی در رویارویی با این اوضاع برنداشته است و نشان داده که چون بحران‌های گذشته، این بار نیز کارآیی ندارد.

http://jomhourieslami.net/paper/?newsid=62720

ش.د9402896