درباره عوامل فتنه دیدگاه‌های متفاوتی مطرح می‌شود؛ اما دیدگاه‌های برخی از حامیان نامزدهایی که علیه نظام مرتکب بغی شدند به سؤال مورد نظر نزدیک‌تر است. آنها معتقدند اساساً فتنه‌ای در کار نبود و یک سلسله اشتباهات حوادث تلخ ۸۸ را به وجود آورد. بر اساس این دیدگاه، حوادث ۸۸ ریشه در دعوای بین نامزدها و به‌ویژه آقایان موسوی و احمدی‌نژاد داشته و اگر نظام درست و به صورت عادلانه این حوادث را مدیریت می‌کرد و با هر دو طرف برخورد مناسب و بهنگام داشت، اساساً این حوادث ناگوار به وقوع نمی‌پیوست. طرفداران این دیدگاه می‌گویند، موسوی فکر می‌کرد پیروز انتخابات است، به همین دلیل مدعی تقلب در انتخابات شد، ولی به جای اینکه اعتراض به نتیجه انتخابات را از طریق قانونی دنبال کند، دچار یک اشتباه بزرگ شد و هوادارانش را به خیابان‌ها آورد. کسانی که این نگاه را دارند، می‌گویند نظام و مسئولان دست‌اندرکار امور کشور نیز، دچار یک اشتباه شده و موسوی را متهم به توطئه کرده و با هوادارانش در اعتراضات خیابانی برخورد کرده و به دستگیری و بازداشت برخی از هواداران روی آوردند. افرادی که چنین تحلیلی از ماهیت حوادث سال ۸۸ دارند، می‌گویند، اگر نظام به موسوی اجازه گفت‌وگو با مردم از طریق تلویزیون را می‌داد و با درخواست موسوی و معترضان برای راه‌پیمایی در سراسر کشور موافقت می‌کرد، موضوع به‌راحتی پایان می‌یافت و آن اتفاقات تلخ و ناگوار رخ نمی‌داد. بر اساس چنین تحلیلی، اشتباهاتی از سوی نامزدها و مسئولان نظام سبب شد تا کشور دچار آشوب شود و افراد ضد انقلاب و دشمنان خارجی هم از این شرایط در راستای اهداف خود بهره ببرند. معتقدان به این دیدگاه، بر عبور از حوادث سال ۸۸ تأکید کرده و می‌گویند، بهتراست نظام از اشتباهات افرادی چون موسوی، کروبی و دیگرانی که با آنان همراهی کردند بگذرد و اگر هم بنا بر محاکمه باشد، در کنار موسوی، احمدی‌نژاد هم باید محاکمه شود.
