اولاً، هيچگاه در علوم انساني نميتوان درصد اشتباه را به صفر رساند. حتي ائمه(عليهمالسلام) و پيامبر(صلیاللهعلیهوآله) نيز در جايي كه موظف به عملكردن طبق علم مادي و ظاهري بودند، گاهی افراد ظاهرالصلاح و در عين حال منافقي را به عنوان استاندار و اطرافيان خود، تعيين ميكردند. اينكه پيامبر اكرم (صلياللهعليه وآله) در قضاوت خود ميفرمود: «انما اقضي بينكم بالايمان و البينات» به همين دليل بود.
ثانياً، در دستگاههای حكومتي جهان، تنها عامل بازدارنده، نظارت بيروني است؛ اما در نظام اسلامي علاوه بر دستگاههاي نظارتي متعدد، عامل بازدارنده دروني تقوا و عدالت است که نقش مهمي دارد. اين عامل در همه از رأس هرم، يعني رهبري تا شوراي نگهبان، مجلس خبرگان و... وجود دارد و قوهاي بازدارنده در برابر خطاهاي عمومي است.
ثالثاً، اينكه انتخاب در آن شرايط و زمان، يك اشتباه عمدي مكشوف باشد، اول كلام است.
رابعاً، عزل دوم شخص كشور در نظامهاي جهان، بهطور معمول به كودتا، براندازي حكومت و هزاران مشكل داخلي و خارجي منجر ميشود؛ اما كشف، شناسايي و عزل، بدون كوچكترين تغيير در نظام ارزشي و... ، نشانه سلامت اين نظام و استحكام آن است.