بنابر اظهارات نهاد مددرسانی مسیحی «درهای باز» از سال ۲۰۰۱ جنبش «کلیساهای خانگی» برای جذب نوکیشان مسیحی در ایران آغاز شده است. پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر پیشین کاتولیک‌های جهان نیز در دیدار با نمایندگان کلیسای کاتولیک ایران تشکیل کلیساهای خانگی را یکی از کم‌هزینه‌ترین راه‌های تبلیغ مسیحیت در ایران ارزیابی کرده است. جنبش «کلیساهای خانگی» با هزینه‌های مالی و پشتوانه‌های سنگین فکری و فرهنگی کشورهای غربی در جوامع اسلامی، ترویج شده و گسترش پیدا کرده است و حمایت می‌شود. بر اساس اخبار موثق در شهرستان‌های تهران (شهر ری و شهریار)، البرز، قزوین، گیلان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، کرمانشاه، خوزستان و... افراد مبلّغ مسیحیت با استفاده از روش‌های گوناگون در تلاش برای جذب دانشجویان و مردم به مسیحیت می‌باشند.
از جمله موارد برشمرده درباره علل گرایش به مسیحیت می‌توان به مواردی چون؛ فقر، بیکاری، سست‌بودن بنیان‌های اعتقادی خانواده‌های افراد جذب شده، رواج گسترده شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان مسیحیت تبشیری، ضعف دستگاه‌های فرهنگی و مذهبی کشور برای پاسخگویی به شبهات و تشکیکات ایجاد شده از سوی سازمان تبشیر، جذابیت آموزه‌های مسیحیت تبشیری مبنی بر بخشش تمامی گناهان به واسطه ریخته شدن خون حضرت مسیح(ع) و نبودن تکالیف مذهبی در مسیحیت، وجود ولنگاری اخلاقی و اختلاط‌های جنسی در روابط درون تشکیلاتی مسیحیت تبشیری، استفاده ابزاری از شیوه‌های روانشناسانه مانند ابراز محبت به منظور جلب مخاطب، برگزاری دوره‌های رایگان آموزشی و سفر به خارج از کشور برای افراد جذب شده، ایجاد امکان اخذ پناهندگی از کشورهای خارجی و... اشاره کرد.
سازمان تبشیر با استقرار میسیونرهای مذهبی آشنا به فرهنگ و دین جامعه مسلمان ایرانی در جدار مرز و عموماً در کشورهای ترکیه، ارمنستان و امارات و با توسل به ابزارهای فرهنگی و مشوق‌های مادی و روانی نظیر سفرهای مجانی، کمک‌های مالی و ایجاد ارتباط عاطفی و با بهره‌گیری از رسانه‌های ماهواره‌ای، هجمه گسترده‌ای را علیه جمهوری اسلامی ایران ایجاد کرده که به خوبی رد پای سرویس‌های اطلاعاتی، به ویژه صهیونیست بین‌الملل در آن مشهود است، که به علت مختومه‌شدن پرونده هسته‌ای کشور به نظر می‌رسد گام بعدی برای اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران محکومیت بین‌المللی در حوزه آزادی‌های مدنی و دینی خواهد بود.
سازمان تبشیر به‌خوبی می‌داند که خروج مسلمانان از دین آسیب‌های زیادی را متوجه حاکمیت خواهد کرد و درواقع یک بازی دو سر برد است که با کمترین هزینه شروع می‌شود و این جمهوری اسلامی ایران است که در هر صورت باید هزینه برخورد با اتباع کشور خود را بدهد (چه در بعد داخلی به معنای افزایش فشار نارضایتی‌های سیاسی و اجتماعی و چه در بعد خارجی به معنای گشایش پرونده‌های حقوق بشری) و در درازمدت می‌تواند دوباره سناریوی تحریم‌ها را این بار با ظاهری دیگر تکرار کند. ازاین‌رو برای مقابله با ترفندهای جدید استکبار لازم است مسئولان سیاسی، اجرایی، دینی و فرهنگی کشور با درک عمیق‌تر از شرایط موجود به فکر چاره باشند تا ضمن صیانت از جامعه مسلمان (در حکم وظیفه حاکم اسلامی) امکان بهره‌برداری مزورانه دشمنان انقلاب اسلامی را از آنان سلب کنند و این امر میسر نخواهد شد مگر با عزم و اراده جدی برای شناسایی آسیب و تهدیدات هجمه جدید و برنامه‌ریزی برای مقابله تهاجمی از سوی همه دستگاه‌های فرهنگی و دینی با مشارکت طبقات مختلف مردم. گفتنی است، سازمان‌های تبشیری به دلیل بالارفتن هزینه کلیساهای خانگی در اثر برخوردهای اطلاعاتی با عوامل آنها، راهبرد خود را از کلیسای خانگی به تشکیل کلیساهای خصوصی خانوادگی تغییر داده‌اند.
