(روزنامه جوان - 1394/08/11 - شماره 4666 - صفحه 5)
«... همانطور كه در جلسات متعدد به آن جناب و ديگر مسئولان دولتي يادآور شده و در جلسات عمومي به مردم عزيزمان گوشزد كردهام، رفع تحريمها هر چند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملت ايران كار لازمي است، ليكن گشايش اقتصادي و بهبود معيشت و رفع معضلات كنوني جز با جدي گرفتن و پيگيري همه جانبـه اقتصاد مقـاومتي ميسر نخـواهد شـد» اين بخش پاياني نامه اخير رهبر معظم انقلاب به رئيسجمهور كشورمان در باب برجام است كه حاوي 9 الزام جهت توجه دولت به فرآيند اجراي توافق هستهاي بود.
گزاره مورد اشاره جزو 9 الزام تصريح شده در نامه نميباشد و در بخش انتهاي نامه آمده اما بايد آن را هم يك الزام اساسي براي دولت به شمار آورد كه بيتوجهي به آن عواقب بسياري را بر كشور تحميل ميكند.
در ادامه هم معظم له تأكيد ميكنند: «اميـد است كه مراقبت شود كه اين مقصود با جديت تمام دنبــال شود و به خصوص به تقويت توليد ملي توجه ويژه صورت گيرد و نيز مراقبت فرماييد كه وضعيت پس از برداشته شدن تحريمها، به واردات بيرويه نينجامد و به خصوص از وارد كردن هرگونه مواد مصرفي از امريكا جداً پرهيز شود.» مطالبه رهبري در بخش مورد اشاره از نامه را ميتوان به «ضرورت توجه بيش از گذشته به توسعه درون زا» تعبير كرد؛ هدفي كه ايشان از روند توجه و اجراي آن ناراضي هستند و همچنان خواهان تطبيق سياستهاي دولت با آن هستند، به عنوان نمونه ايشان در ديدار اخير جمعي از دانشجويان و استعدادهاي برتر علمي كشور به صورت گذرا به بخشي از توسعه درون زا كه همان اقتصاد مقاومتي است اشاره كردند و گفتند: «درخصوص نحوه اجرا و پيشرفت سياستهاي اقتصاد مقاومتي، اكنون زمينه بحث نيست اما از پيشرفت اين سياستها خشنود نيستم... نبايد با برداشته شدن تحريمها تنها واردكننده كارخانه و صنايع خارجي باشيم بلكه بايد خودمان تكنولوژي توليد كنيم و با توليد دانش، ثروت ملي را افزايش دهيم.»
تضاد بين مباني انقلاب با توسعه و پيشرفت!
حال در شرايطي كه تعليق يا لغو برخي از دهها تحريم بينالمللي عليه كشورمان به واسطه اجراي برجام زماني طولاني دارد و مشكلات كشور در حوزه اقتصاد و معيشت و همچنين تورم و بيكاري همچنان به قوت خود باقي است، جماعتي در داخل تلاش ميكنند در قالبهاي متفاوت اين تئوري را درجامعه نهادمند كنند كه « براي پيشرفت و توسعه كشور به ناچار بايد از برخي از اصول و مباني انقلاب اسلامي عدول كرده و دست نياز به سوي كشورهاي غربي دراز كنيم.»
نظريهپردازان اين تئوري تأكيد ميكنند كه طبق برخي اصول حاكم بر توسعه برونزا ما بايد از برخي اصول قانون اساسي خود كه حمايت از مظلومان عالم را در بر ميگيرد، كوتاه بياييم! در اين باره سريعالقلم مشاور رئيسجمهور روحاني بيان ميكند: «جمهوري اسلامي ايران به عنوان يك نظام انقلابي و ايدئولوژيك خواهان توسعه با تناقضي آشكار در اهداف و رفتار سياست خارجي خود مواجه است زيرا از يكسو آرمان استقلال، عدالت و آزاديخواهي و سلطهستيزي در سر دارد و از سوي ديگر ميخواهد با بازارهاي جهاني مرتبط باشد و از امكانات اقتصاد جهاني استفاده كند كه تحقق اين هر دو با هم هرگز امكانپذير نيست!»
ملازمان اين تفكر هر چند در مواضع خود را انقلابي و در خط حضرت امام (ره) هم معرفي ميكنند نه تنها گفتمان انقلاب اسلامي را طرد ميكنند بلكه حركت در مسير چنين گفتماني را مانع پيشرفت و عين عقب ماندگي ميدانند، آنگونه كه سريع القلم تصريح ميكند: «جمهوري اسلامي ايران براي توسعه يافتگي بايد با كنار گذاشتن ابعاد هزينه برِ ايدئولوژيك و انقلابي هويت خود و دست شستن از آرمان منسوخ استقلال، مانند كره جنوبي و مالزي تبديل به موجوديتي اقتصادي و تجاري شود و لزوم مداخله قدرتهاي بزرگ غربي در امور سياسياش را به عنوان بهاي طبيعي و بديهي پيوستن به گردونه اقتصاد جهاني بپذيرد...»
تأكيد برخي دولتمردان و سياستمداران داخلي بر چنين نظرياتي كه محور مركزي آن « تعامل توأم با سازش منفعلانه با غرب» است و در آن ابراز ميشود كه گشايش اقتصادي و معيشتي در كشور تنها با تعطيلي صنعت هستهاي و چشمپوشي از مباني انقلاب است، باعث شده غربيها به اين باور برسند كه حربه تحريمها در مواجهه با جمهوري اسلامي ايران بسيار اثرگذار بوده و حفظ ساختار تحريمها و دامنه دار كردن آنها به بهانههاي مختلف ميتواند تضعيف روز افزون كشورمان را به همراه داشته باشد. به همين دليل است كه پس از رسانهاي شدن برجام بسياري از مقامات غربي و در رأس آنها رئيسجمهور، وزير امورخارجه و وزير خزانهداري امريكا تأكيد ميكنند اكثر تحريمها عليه ايران همچنان به قوت و ثبات قبلي خود باقي خواهد ماند و تنها بخش اندكي از تحريمها متوقف يا تعليق خواهد شد.
جك لو وزير خزانهداري امريكا طي چند هفته پس از برجام و در جلسهاي با سناتورهاي كنگره امريكا اطمينان ميدهد كه تحريمهاي ايران به زودي برداشته نخواهد شد و بعد از آنكه ايران تعهدات خود را اجرا كرد، وزارت خزانهداري امريكا تحريمها را به صورت مرحلهاي تعليق خواهد نمود. وي در اين باره تأكيد ميكند: «روشن بگوييم، هيچ تغيير فوري در تحريمهاي امريكا، اتحاديه اروپا و سازمان ملل وجود نخواهد داشت و فقط زماني كه ايران شروط اساسي هستهاي را بهجا آورد، امريكا شروع به تعليق تحريمهاي ثانويه هستهاي به صورت مرحلهاي خواهد كرد؛ تحريمهايي كه كشورهاي طرف سوم را كه با ايران تجارت ميكنند، هدف قرار ميدهد، براي همين اگر ايران در زماني كه تحريمها را تعليق كرديم، تعهدات خود را نقض كرد، ميتوانيم خيلي سريع تحريمهاي سازمان ملل و امريكا را بازگردانيم.» باراك اوباما نيز طي سه ماه گذشته مانند ديگر مقامات اين كشور تأكيد ميكند كه شاكله تحريمها عليه ايران همچنان به قوت خود باقي خواهند ماند.
وي در گفتوگو با نيويورك تايمز در همين باره ميگويد: «ما هنوز در جعبه ابزار خود وسايلي براي برخورد با اين مسئله داريم. فقط به اين علت كه ما تحريمهاي مرتبط با هستهاي را برميداريم، نه فقط ما توافقي به دست آوردهايم كه در چارچوب آن ايران هنوز از وارد كردن فناوري موشكهاي بالستيك به مدت هشت سال منع شده و تحريمهاي تسليحاتي نيز پنج سال باقي ميماند بلكه تحريمهاي يكجانبه ما يعني تحريمهاي امريكا در رابطه با فعاليتهاي ديگر و نگرانيهاي ديگر همچنان به قوت خود باقي ميماند...»
نگاه به درون چاره كار است
بر اساس آنچه گفته شد دولتمردان بايد با پرهيز از نگاه خوشبينانه به آينده مذاكرات، تمركز و توجه خود را بيش از گذشته به تواناييها و ظرفيتهاي دروني كشور متمركز كنند. چنين مسئلهاي توقع جناحي و حزبي نيست بلكه عموم جامعه و رهبر معظم انقلاب هم بر اين مؤلفه تأكيد بسيار دارند. رهبري طي 25 ماه اخير بارها از ضرورت پرهيز از نگاه خوشبينانه به نتيجه مذاكرات سخن به ميان آوردهاند و مسئولان را به تمركز روي منابع و تواناييهاي داخل كشور فرا ميخوانند.
معظم له در مراسم تنفيذ حكم رئيسجمهور يازدهم ميفرمايند: «درس بزرگي كه ما از اين فشارهاي اقتصادي دريافت كرديم، اين است كه هرچه ميتوانيم، بايد به استحكام ساخت داخلي قدرت بپردازيم، هرچه ميتوانيم، در درون، خودمان را مقتدر كنيم، دل به بيرون نبنديم...»
همچنين در ديدار شهريورماه اعضاي هيئت دولت بيان واضحتري از پيشرفت درونزا را اظهار مينمايند: «نگاهمان به بيرون نباشد. اين، توصيه ماست، اين معنايش اين نيست كه از امكاناتي كه در بيرون هست استفاده نكنيم، اين دو حرف با هم اشتباه نشود. اميدمان را به بيرون از ظرفيت داخلي كشور ندوزيم» و در ديدار خبرگان رهبري ميفرمايند: «راه حل اصلي مشكلات كشور، تقويت ساخت دروني نظام بر اساس نگاه عاقلانه و خردمندانه است... تقويت ساخت دروني كشور نيز از طريق پيشرفتهاي علمي و مديريت درست اقتصادي امكانپذير است» و در ادامه تأكيد ميكنند: «بايد همواره در جهت استحكام ساخت دروني و حل كردن مشكلات با كمك نيرو و اراده خود، حركت كنيم.»
دستاوردهاي بيبديل نگاه درونزا
بدون ترديد پيشرفت مبتني بر توان و سرمايههاي داخلي، تا به امروز پيشرفت و اقتدار فراواني چه در عرصه داخلي و چه از حيث بينالمللي نظير «پيشرفتهاي چشمگير در توليد علوم پيشرفته نانو، هوافضا، سلولهاي بنيادين و بيوداروها»، «خودكفايي در توليد بنزين»، «ساخت جنگنده قاهر»، «دستيابي به فناوري ساخت زيردرياييهاي مدرن»، «پيشرفت خيرهكننده در مقوله انرژي هستهاي و ازجمله تأمين سوخت ۲۰ درصد و توليد صفحات سوخت» و «دستيابي به فناوري توليد پهپادهاي رادارگريز» داشته است كه به راحتي نميتوان از آن چشمپوشي كرد.
در پايان بايد گفت تأكيدات چندباره رهبري در طول ماههاي اخير نشان ميدهد تمركز و تلاش دولتمردان يازدهم براي اعتلا و پيشرفت همهجانبه كشور و بياثركردن تحريمها، بايد برپايه «استفاده بهينه از ظرفيتها و سرمايهگذاري داخلي كشور» و نه اميد واهي بستن به شگردهاي ديپلماسي اختصاصي يا مذاكرات صرف با طرف غربي باشد. توجه صرف به عرصه سياست خارجي براي زدودن مشكلات داخلي نه تنها باري از دوش نظام و ملت برنميدارد بلكه كشور را وابستهتر از گذشته خواهد كرد و اين يعني تعديل توان داخلي و اثرگذاري بيشتر تحريمها و تهديدهاي بيروني.
http://javanonline.ir/fa/news/750887
ش.د9404409