اولین خوش‌خدمتی رئیس‌جمهور جدید آرژانتین به صهیونیستها

(روزنامه جمهوري اسلامي ـ 1394/09/07 ـ شماره 10467 ـ صفحه 11)

بیش از 20 سال از واقعه آمیا می‌گذرد اما با این وجود دسیسه‌های رژیم صهیونیستی موجب شده تا پرونده این انفجار همچنان دستخوش حاشیه‌های بسیاری شود و بعد از آنکه در سال گذشته خودکشی دادستان ویژه رسیدگی‌کننده به این پرونده سر و صدای زیادی به راه انداخت و موجب بروز مشکلاتی برای رئیس‌جمهور این کشور شد اکنون «مائوریسیو ماسری» رئیس‌جمهور جدید که از ماه آینده کار خود را آغاز می‌کند موجب داغ شدن دوباره ماجرای آمیا شده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، در همین رابطه روزنامه هاآرتض با اشاره به نخستین سخنرانی ماسری بعد از مسجل شدن پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری می‌نویسد: رئیس‌جمهور جدید آرژانتین می‌گوید که وی توافق انجام شده با ایران را در مورد تحقیقات مشترک در خصوص انفجار آمیا که در سال 1994 (73ش) رخ داد فسخ می‌کند. ماسری در ادمه گفت: ما از کنگره آرژانتین خواهیم خواست تا این توافق انجام شده با ایران را لغو کند.

وی در حالی صحبت از لغو توافق آرژانتین با ایران می‌کند که جامعه یهودیان این کشور و رژیم صهیونیستی بزرگترین مخالفان همکاری‌های بوینس آیرس-تهران در خصوص پرونده آمیا بودند.

هر چند رژیم صهیونیستی تلاش بسیاری دارد تا ایران را عامل انفجار سال 1994 (73ش) بوینس آیرس موسوم به انفجار آمیا معرفی کند و در این راه اقدامات تروریستی گسترده‌ای را نیز انجام داده اما حقیقت چیز دیگری است. در مورد اقدامات تروریستی اسرائیل بواسطه انفجار آمیا، در سال 1392 سفیر سابق رژیم صهیونیستی در آرژانتین اعتراف کرد که این رژیم اغلب افرادی را که گمان می‌کرد در انفجار مرکز یهودیان در این کشور آمریکای لاتین دست داشته‌اند را از بین برده است. «اسحاق آفیران» در مصاحبه با خبرگزاری یهودیان آرژانتین، با اعلام این موضوع گفت: اسرائیل توانسته اکثر کسانی را که پشت حملات خونین به سفارت اسرائیل و یک مرکز فرهنگی یهودیان در آرژانتین بودند به قتل برساند.

در مارس سال 1992(71ش)، یک خودرو بمبگذاری شده در برابر سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، منفجر شد که 20 نفر را کشت و بیش از دویست نفر دیگر را زخمی کرد. در انفجار دیگری در ژوئیه سال 1994(73ش)، ساختمان سازمان فرهنگی موسوم به «انجمن متقابل اسرائیل و آرژانتین» (آمیا) در بوئنوس آیرس هدف بمبگذاری قرار گرفت که 85 کشته و 300 زخمی برجای گذاشت. آفیران، که بین سالهای1993 تا 2000 میلادی سفیر تل آویو در آرژانتین بود، در مصاحبه خود با اشاره به این حملات گفت: اکثریت افراد مسئول این اقدامات، دیگر در این جهان نیستند، و ما خودمان آنها را از بین بردیم.

حقیقت ماجرای آمیا

رژیم صهیونیستی تا کنون تلاش زیادی را برای مرتبط کردن ایران و حزب‌الله لبنان با انفجارهای آرژانتین انجام داده اما این توطئه براساس شواهد بسیار معتبری، توسط موساد طراحی و به وسیله برخی از رهبران یهودی آرژانتین که ازمافیای مالی آن کشور بودند و به صورت مافیایی عمل می‌کردند، انجام گرفت. گرچه این اقدام برای کوچاندن دسته جمعی یهودیان آن کشور به سرزمینهای اشغالی فلسطین صورت می‌گرفت، اما این مسئله بعدها تبدیل به ابزاری تبلیغاتی برای بزرگ جلوه دادن عظمت واقعه شد. برای مثال در این زمینه می‌توان به ادعای کشته شدن فردی به نام «پاتریشیو ایرالا» یک مرد پاراگوئه‌ای اشاره کرد که تا مدتها تصور می‌شد، وی در میان کشته شدگان است و در آوریل سال 2001 (80ش) مشخص شد که وی در پاراگوئه به شغل نانوایی مشغول است.

مشکلات فراوان اقتصادی آرژانتین درطول دهه 90، این کشور را به لحاظ اقتصادی با 132میلیارد دلار بدهی در وضعیت بسیار نامساعدی قرار داد و این مسئله به همراه طمع رژیم صهیونیستی برای ایجاد رعب و وحشت در میان جوامع یهودی، این رژیم را بر آن داشت تا همچون گذشته دست به اقداماتی برای کوچاندن آنها و یا متهم کردن دیگران بزند.

آرژانتین به خاطر دارا بودن تعداد زیادی یهودی (300 هزار نفر) بزرگترین دیاسپورای یهودیان در آمریکایی جنوبی هفتمین کشوری یهودی نشین در خارج از اسرائیل است و این مسئله باعث شد که رژیم صهیونیستی دست به انفجار مرکز یهودیان آرژانتین بزند و تاکنون شواهد بسیاری که در این مورد ارائه گردیده، بصورت سری باقی مانده است.

در طول بررسی‌ها، دولت آرژانتین رسماً به مقامات آمریکا اعلام نمود که دلایلی در اختیار دارد که عاملین این انفجار از گروه‌های تروریستی و مافیای یهودی در آرژانتین هستند اما این مسئله به دلیل سانسور هرگز به طور علنی مطرح نشد. ضمناً در چند سال اخیر نیز آشکار شد که یکی از خاخامهای یهودی که از افراد سرشناس در مرکز یهودیان بوده است یک روز قبل از انفجار، کیسه‌های حاوی موادی مشکوک به داخل مرکز انتقال می‌داده و تاکنون این مسئله نیز به صورت سری باقی مانده است.

ویکی لیکس و افشای حقیقت

روزنامه «پاخینا دوثه» با انتشار مقاله‌ای در بخش نظرات در تاریخ 17 فوریه 2013 (91ش) با استفاده از اسناد و مدارک ویکی لیکس، نقش سفارت آمریکا در جهت دهی به تحقیقات پرونده آمیا و اقدامات دادستان پرونده را افشا و اثبات کرده که در واقع ایدئولوگ اصلی و طراح تحقیقات پرونده، آمریکا بوده است. از بین صدها هزار تلگراف که توسط ویکی لیکس از وزارت خارجه امریکا بدست آمده، 196 سند مربوط به آمیا است. اسناد منتشره در ویکی لیکس که به کیبل گیت معروف شد، دوره 2004 تا 2010 را در برمی گیرد. بنابراین از ابتدای دوره نستورکرچنر تا پایان دوره اول ریاست جمهوری کریستینا را در برمی گیرد. در حالیکه بیشتر اسناد ویکی لیکس ارتباطات حساس را شامل نمی‌شود اما برخی از این 86 سند، مهر فوق سرّی خورده اند، 16 سند طبقه بندی سرّی و 75 مورد، محرمانه هستند. بنابراین بیشتر این اسناد در آرژانتین منتشر نشده و یا از رسانه‌های کشور پخش نشده‌اند.

این تلگراف‌ها نشان می‌دهند که دولت امریکا تحقیق درباره ایرانیهایی که به مشارکت در حمله آمیا متهم هستند را تشویق و جهت دهی کرده است. بسیاری از مسئولین آمریکائی ملاقاتهای متعددی با دادستان قبلی پرونده (آلبرتو نیسمان) داشتند. دراین تماسها آمریکائیها بوضوح تاکید کرده‌اند که شک ندارند متهمین ایرانی مجرم هستند و اصرار داشتند که نیسمان باید فرضیههای «ردپای سوری» و «مرتبطین داخلی» را کنار بگذارد چرا که این امر ممکن است، بخش «مرتبطین بین المللی» علیه متهمان ایرانی را تضعیف کند. دراین تلگراف‌ها آمده که نیسمان همیشه نسبت به نصایح و نظرات سفارت امریکا توجه ویژه داشته و بر اجرای آنها تاکید داشته است.

در سال 2006 (85ش) نیسمان سه هفته قبل ازصدور حکم علیه متهمان ایرانی، سفارت آمریکا را از رای کانیکوبا کورال مطلع نمود. در دسامبر سال 2007 (86ش) نیسمان پیش نویس حکم قاضی در مورد بازداشت ایرانیها برای ارائه به اینترپل را به سفارت آمریکا منعکس و از آنها نظر خواست. متن ارائه شده رضایت نمایندگان «اف‌بی‌آی» را به همراه نداشت و آنها توصیه‌های زیادی برای بهتر نمودن متن ارائه کردند. دو ماه بعد نیسمان متن اصلاح شده طبق نظرات آنها را به سفارت ارسال کرد که این بار مورد استقبال مقامات سفارت آمریکا قرار گرفت. در دسامبر 2008 نیسمان به سفارت زنگ زد تا از پیشرفتها در تحقیقات در مورد ایرانیها و آمادگی برای صدور حکم قضائی متهمین ایرانی اطلاع دهد. در ماه می‌2009 (88ش) وی سفارت را مطلع کرد که درخواست دستگیری ساموئل سلمان الرضا تبعه لبنانی – کلمبیائی را بعنوان «عضو شبکه داخلی حمله آمیا» ارائه خواهد کرد.

همراه با برخی انتقاداتی که همواره سفارت آمریکا از اقدامات نیسمان بخاطر عدم پیگیری خطوط ارائه شده از سوی سفارت وجود داشته، با این حال سفارت از اقدامات نیسمان بدلیل پیشرفت در روند تحقیقات برخلاف سلف خود قاضی گالئانو و دادستانها بارباکسیا و مولن، تشویق و قدردانی می‌کرد. در یکی از تلگرافهای سفارت آمده است: نمایندگان سفارت در حضور نمایندگان آمیا، دایا و خانواده‌های قربانیان از روند تحقیقات انجام شده توسط نیسمان قدردانی کردند.

با اینحال در نوامبر 2008(87ش)، رئیس آمیا (شوسلر) و معاون وی (آنخل برمن) در دیدار با سفیر امریکا (واین) ضمن رضایت از تحقیقات نیسمان اعلام کردند باید در خصوص مرتبطین و شبکه محلی نیز تحقیقات پیشرفتهایی داشته باشد، درحالیکه این امر مغایر نظر امریکائیها بوده است. در میانه تشویق‌هایی که درمناسبتهای مختلف از نیسمان صورت می‌گرفت، نمایندگان مسئول موضوع آمیا در وزارت امور خارجه آمریکا، یکی از رایزنها و مشاوران دایا و مقامات اف بی‌ای در دیدار با مسئولین پرونده آمیا نسبت به استحکام و قطعیت اسناد و مدارک جمع آوری شده در تحقیقات ابراز تردید کردند. این مشاور دایا درسال 2008 پس از اعلان درخواست دستگیری کارلوس منم و مقامات بلند پایه دولت وی ازسوی نیسمان به اتهام سرپوش گذاشتن بر تحقیقات آمیا، گفت بود: با توجه به فشار جامعه یهودیان، این انجمن آلترناتیو دیگری جز حمایت از اقدامات نیسمان را ندارد.

مقامات امریکائی در تلگرافها تصریح کرده‌اند که آنها در دیدار با طرفهای آرژانتینی خود تلاش داشته اند، وانمود کنند که قصد سیاسی کردن موضوع را ندارند و شرح می‌دهند به همین دلیل است که می‌گویند ابتکار عمل و تعیین مسیر پرونده باید در اختیار خود آرژانتینی‌ها باشد. نیسمان در مواقعی نزد آمریکائیها شکایت کرده که مقدار کمکی که از آنها دریافت می‌کند بیشتر از آن چیزی است که دولت آرژانتین در اختیار وی قرار می‌دهد اما در عین حال از موضع نستور کرچنر در سازمان ملل که طی آن ایران را از دخالت در تحقیقات پرونده برحذر داشته بود، ستایش کرده است.

حکم صادره توسط دادگاه علنی داخلی در سپتامبر 2004 (83ش) در خصوص متهمین داخلی پرونده، موجب بدبینی شدید سفارت آمریکا گردید. در این حکم نه تنها 22 متهم داخلی پرونده تبرئه شدند، بلکه دو دادستان(باراباکسیا و موجن) و قاضی تحقیق پرونده (گالئانو) بدلیل بی‌نظمی‌های فراوان در جریان تحقیقات و عدم بیطرفی در تحقیقات و اتهامات متعدد دیگر کنار گذاشته شده و مورد تعقیب قضائی قرار گرفتند. در یکی از تلکس‌های سفارت آمریکا آمده است: «بحثهای ما با قاضی گالئانو و دادستانهای قبلی و سازمان اطلاعات و همچنین برداشتهای ما از پرونده آمیا نشان می‌دهد که تحقیقات بر اساس شواهد تصادفی صورت گرفته که نیازمند همکاریهای زیادی بوده و اینکه تحقیق کنندگان در ردیابی عناصر محلی و بین‌المللی ناموفق بودند. مامعتقدیم غیر محتمل است که پس از10 سال، فرضیه‌ها و آثار باقیمانده بتواند شواهد مفیدی بدست بدهد.»

با به قدرت رسیدن نستور کرچنر و شروع تحقیقات توسط نیسمان امیدواری‌های زیادی برای سفارت آمریکا ایجاد گردید. پس از آنکه نیسمان خواستار بازداشت بین‌المللی ایرانیها می‌شود، در یک تلگراف ارسالی از سفارت درسال 2006 به وزارت امور خارجه آمریکا سکوت دولت آرژانتین را ناشی از نگرانی در خصوص برانگیخته شدن خصومت ایرانیها در نتیجه این اقدامات می‌داند. دراین مرحله سفارت نتوانسته به این نظر برسد که آیا دولت (آرژانتین) در تلاش برای تاثیرگذاری و یا تاخیر انداختن در تصمیم قاضی کورال است. این امر مطابق با آن چیزی است که دولت در طول سال انجام داده است. کاخ ریاست جمهوری از تعهد خودش مبنی بر پیگیری به نتیجه رسیدن پرونده عقب نشینی نمی‌کند با اینحال نظرش این است که باید پرونده پروسه قضائی خودش را طی کند.

دهها تلگراف از مجموع اسناد محرمانه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) از تلاشهای مخفیانه دولتهای امریکا و آرژانتین در سالهای 2006 و 2007 به منظور دسترسی به صدور اعلان قرمز علیه پنج مقام ایرانی و رهبر حزب‌الله توسط اینترپل سخن گفته و این موضوع را تائید کرده‌اند.

http://jomhourieslami.net/paper/?newsid=71476

ش.د9404875