برداشت دو میلیارد دلار از داراییهای جمهوری اسلامی ایران به حکم دادگاهی در آمریکا، نشانه دیگری از بدعهدی و [...]
یادداشت:برداشت دو میلیارد
دلار از داراییهای جمهوری اسلامی ایران به حکم دادگاهی در آمریکا، نشانه
دیگری از بدعهدی و قابل اعتماد نبودن ایالات متحده آمریکا بود و برای
هزارمین بار به ایرانیان ثابت کرد که نمیتوان به این شیطان به دیده دوست و
همکار نگریست؛ اما به زعم نگارنده، مصیبت بزرگتر از این دزدی و سرقت
آمریکایی، نمایش تلخی بود که در داخل با آن روبهرو بودیم! در حالی که همه
منتظر مواضع محکم و سرسختانه مسئولان در برابر دستبرد بزرگ آمریکاییها
بودند، در داخل کشور اتفاق دیگری افتاد و شاهد صیادی سیاسی از ظلم
آمریکاییها به ایران بودیم. معاون اول رئیسجمهور به جای آنکه در موضعی از
سر عزت آمریکاییها را استیضاح کند، مقصر این برداشت غیرقانونی را دولت
قبل شناخت! رئیسجمهور نیز خرید اوراق بهادار از سوی دولت قبل را به
انداختن گوشت جلوی گربه تشبیه و تأکید کرد، چه کسانی پول را جایی بردند که
آمریکا امکان دستبرد به آن را داشته باشد! روزنامههای اصلاحطلب نیز در
این میان با تیترهای درشت به استقبال موضوع رفتند و مقصر را نه آمریکا، که
دولت قبل دانستند و از زبان رئیس کل بانک مرکزی نوشتند: دولت سابق موجب
توقیف دارایی ایران شد! اما ماجرا به همین جا ختم نشد؛ مسئولان دولت دهم و
منتقدان دولت نیز در پاسخ به این مسئله دولت اصلاحات را باعث و بانی اصلی
ماجرا خواندند؛ دفتر رئیسجمهور سابق در بیانیهای با اشاره به اتهام
اعتماد به دولت آمریکا از سوی دولت قبل، کنایهوار نوشت: غارت دو میلیارد
دلار از منابع مالی ایران، دقیقاً در زمان حضور وزیر امور خارجه در آمریکا و
ملاقاتهای خصوصی و محرمانه طولانی و مکرر ایشان با همتای آمریکایی او روی
داده است. نمایش ناراحتکنندهای که نشان میدهد، به جای اتحاد در برابر
دشمن، به نزاعهای داخلی دلخوش شدهایم و مقصر اصلی فراموش شده است!
رویکردی که امتداد آن خطری بزرگتر از دشمنی، چون آمریکاست.