شهید ثانی نیز با صراحت اعلام می کند که «جهاد دفاعی تنها بر مسلمانانی واجب نیست که مورد هجوم دشمن اند، بلکه بر هر کسی که از وضعیت مسلمانان خبر دارد، واجب است» کاشف الغطاء نیز آن را بر همگان واجب کفایی شمرده است؛ یعنی مادامی که مسلمین به مقدار نیاز به دفاع برنخاسته باشند، تکلیف از هیچ کس ساقط نمی شود.
امنيت در لغت به معناي آرامش و آسودگي و در امان بودن است . اما در تعريف امنيت ملي به معناي دستيابي به شرايطي است كه به هر كشوري امكان آن را مي دهد كه از تهديهاي بالقوه يا بالفعل خارجي و نفوذ سياسي اقتصادي و فرهنگي بيگانه در امان باشد و در راه پيشبرد توسعه اقتصادي و اجتماعي و انساني و تأمين وحدت و موجوديت كشور و رفاه عام فارغ از مداخله بيگانه گام بردارد . -( امام خميني صحيفه نور ج 19 ص 239)
امنيت ملي هر كشور ممكن است از راه مختلف ، تهاجم نظام تحريم اقتصادي و سياسي تهاجم فرهنگي ، تحركات نظام پنهان اعم از « كودتا ، انفجار ، معارضه امنيتي » مورد تهديد قرار گيرد.
درمعارضه از نوع امنيتي دشمن در تدارك پيروزي بدون جنگ برآمد ، با اقداماتي چون، ايجاد شكاف در پايه هاي پايداري جامعه اعتماد زدايي از رسانه هاي جمعي ترور شخصيتها تخريب قداستها و . . . و با ايجاد يك جنگ رواني شرايط را طبق نظر خود در آورده و فضاي كنوني جامعه را دچار تشنج و اغتشاشات مي كند. در اين ميان مهمترين ستون پايداري نظام در رد اينگونه اهداف شوم دشمن « وحدت عمومي و اتحاد بر محور رهبري » است و حدت ملي و امنيت ملي كه از سوي مقام معظم رهبري بعنوان دو شعار مهم كه داراي يك رابطه مستقيم با يكديگر است حائز توجه مي باشد. حصول به امنيت ملي بدون وجود وحدت عمومي ممكن نيست واز سوي ديگر امنيت عمومي نخستين نتيجه مثبتي است كه از قبل وحدت ملي بدست مي آيد.
مقام معظم رهبري در بیانات خطبه های نماز جمعه تهران در مورخه 26/01/1379مي فرمايند :
« اگر وحدت ملي و امنيت ملي تأمين شود دولت هم مجال پيدا مي كند كارهاي خود مسئوليت هاي خود وظايف بزرگ خود را اجرا كند مي تواند به اقتصاد مردم برسد به اشتغال مردم برسد به مسائل زندگي مردم رسيدگي كند به مساله ي فرهنگي كشور رسيدگي كند اگر امنيت و وحدت نباشد اختلافات و جنجال باشد دائماً تشنج سياسي مي باشد. . . . »
در شرايط حساس كنوني كه دشمن در صدد بهره برداري ازفرصتها براي تبديل آن به مسأله براي نظام است نيروهاي انقلاب با انديشه ورزي سعي كنند تا مسأله ها رابه فرصتها براي رونق فزونتر سياسي و اقتصادي درحفظ انقلاب اسلامي تبديل نمائيد.-(همان)
امام خمینی(ره)در يكي از خطبه هاي اوايل دوره حكومت خود مي فرمايد :
« قسم به خداوند اگر ترس از اختلاف و جدايي مسلمانان نبود و اگر ترس از آن نبود كه كفر بازگردد و دين فاني شود هر آينه در غير از موضعي كه نسبت به آن ما نفع داشتيم قرار مي گرفتيم » آنچه از مفاهيم قرآن و سيره پيامبر و ائمه اطهار (س) فهميده مي شود اين است كه همواره حفظ نظام اسلامي و مصلحت عمومي بر منافع شخصي و گروهي مقدم بوده است.
به نظر مقام معظم رهبري ايجاد تفرقه و تضعيف وحدت ملي ايرانيان و به وجود آوردن مشكلات اقتصادي براي متوقف كردن پيشرفت كشور دو روش عمده دشمنان براي مقابله به ملت ايران و نظام جمهوري اسلامي مي باشد به نظر ايشان «ملتي متحد و قوي و سربلند خواهد بود زيرا امنيت چنين ملتي ملعبه اين و يا آن كشور قدرتمند قرار نمي گيرد بارزترين مثال روشن براي تبيين و توصيف بين همبستگي مردم و امنيت جامعه وضعيت بين ايران و آمريكاست ، يعني اين كه ، آمريكا به مامي گويد : ضعيف دست نشانده و وابسته باشيد تا به ايران مله نگنم در حاليكه ما قوي عزيز و سربلند بوده و هستيم و تاريخ و فرهنگ ملت ايران تسليم در مقابل هيچ دشمن را نمي‌پذيرد و همواره كوشيده است با ابزار وحدت و همبستگي ملي از تماميت ارضي كشور دفاع و پشتيباني نمايد. » -(سخنراني مقام معظم رهبري 26/12/1379)
همچنين مقام معظم رهبري با يادآوري جنگ رواني و تلاشهاي موذيانه ي دشمنان براي ايجاد اختلاف و تفرقه در ميان ملت ايران و در جهان اسلام افزودند.
«دشمنان به بهانه هايي همچون قوميت مذهب گرايش هاي صنفي در صدد است وحدت كلمه ايران را از بين ببرد و در جهان اسلام نيز اختلافات مذهبي را دامن بزند و با به راه انداختن جنگ شيعه و سني ميان ملت ايران و جوامع اسلامي فاصله ايجاد كند» ايشان تلاش براي اتحاد و يكپارچگي ملي و تقويت هوشيارانه و خردمندانه انسجام امت اسلامي را تنها راه نااميد كردن دشمنان و خنثي كردن توطئه هاي آنان خواندند.-( سخنراني مقام معظم رهبري 26/1/ 1379)
مبانی حقوق دفاع از مقاومت اسلامی :
دستور نورانی امیر مؤمنان علی بن ابی طالب (علیه السلام) مبنی بر این که «کونوا للظالم خصماً و للمظلوم عوناً»-) نامه ۴۷ :از وصيتهاى آن حضرت است به حسن و حسين عليهما السّلام ) همواره خصم ظالم و یار و یاور مظلوم باشید نیز بر این نکته مهم دلالت دارد که در اسلام، مقابله با تهدید و ارعاب، وظیفه ای همگانی است؛ همه باید یکپارچه، در برابر عوامل تهدید و ارعاب بایستند و از مظلوم دفاع کنند و خصم ظالم باشند.
بر این اساس ، دفاع تنها بر کسانی واجب نیست که از سوی دشمن مورد هجوم قرار گرفته اند، بلکه همه مسلمانان وظیفه دارند، در مقام دفاع از مسلمانانی که در بخشی از سرزمین های اسلامی مورد تجاوز قرار گرفته اند، دفاع کنند و با جان و مال خود، در راه خدا جهاد کرده و در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی و نظامی، حمایت های لازم را به عمل آورند. این موضوع مورد اتفاق فقها و اندیشمندان شیعه و سنی است:
شهید ثانی نیز با صراحت اعلام می کند که «جهاد دفاعی تنها بر مسلمانانی واجب نیست که مورد هجوم دشمن اند، بلکه بر هر کسی که از وضعیت مسلمانان خبر دارد، واجب است» کاشف الغطاء نیز آن را بر همگان واجب کفایی شمرده است؛ یعنی مادامی که مسلمین به مقدار نیاز به دفاع برنخاسته باشند، تکلیف از هیچ کس ساقط نمی شود.
از دیدگاه آیت الله شیخ محمد مهدی شمس الدین نیز «از مسلمات دینی، حرمت بی مبالاتی به تجاوز کفار بر مسلمین و احساس بی تفاوتی در این است» «عمر احمد الفرجانی» نیز چنین می نگارد: «اسلام قلمرو مکانی خاصی را برای دفاع از مظلوم معین نکرده است، هر جا که ظلمی رخ بدهد، حتی در داخل کشورهای غیر اسلامی، جهاد برای رفع ظلم از مسلمانان یا غیر مسلمانان مشروع است.
