(روزنامه همدلي – 1395/06/24 – شماره 417 – صفحه 3)
غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران و شهردار اسبق تهران به اظهارات اخیر احمد توکلی پاسخ داد. طی روزهای گذشته توکلی در یک نشست خبر اتهاماتی را متوجه کرباسچی در شهرداری تهران وارد کرده بود که کرباسچی در مقام دفاع از خود جوابیهای منتشر کرد. متن این جوابیه که روی خروجی خبرگزاری ایسنا قرار گرفت به این شرح است:
آقای احمد توکلی در گفتوگوی مفصلی که درباره بذل و بخششهای ساختمانها و اموال شهرداری انجام دادهاند، در پایان نیز گریزی به صحرای کربلا زده و گفتهاند که: «آقای کرباسچی پایهگذار مفاسد در شهرداری است و اگر آن روزی که من میگفتم، دیگران کمک میکردند، الان چنین موضوعی رخ نداده بود.»
واقعیت این است که فساد در نظام اداری ایران نه امری جدید است و نه به این سرعت از آن رخت برخواهد بست و منحصر به یک یا دو دستگاه هم نیست، ولی چون آقای توکلی به تازگی نهادی را برای مبارزه با فساد تاسیس کردهاند، انتظار میرفت که اندکی با دقت سخن بگویند؛ همچنان که در برابر بخششهای اخیر که مستند به گزارش بالاترین نهاد بازرسی کشور است، بسیار محتاطانه سخن گفتهاند و بارها از لفظ شهردار محترم استفاده کردهاند. بهتر بود که به همین سیاق نسبت به گذشته نیز احتیاط میکردند؛ چرا که بنده بر خلاف دیگران محاکمه شدم، آن هم در دستگاه قضایی که همسو با جناح آقای توکلی بود و هر چه داشتند رو کردند و نهایت آن چیزی شد که همه دیدند، کوه موش زایید.
شاید بفرمایید که بنده محکوم شدم. باید بدانید که در آن پرونده کل شهرداری تهران شخم زده شد، ولی اتهام ادعایی شما مبنی بر پایهگذاری فساد اقتصادی وجود نداشت. میدانید چرا؟ برای این که موردی در اثبات فساد نداشتند تا به بحث پایهگذاری آن برسد. به علاوه منطق آن محکومیت داده شده را میتوان از قول دادستان کل وقت کشور بشنوید که گفت: «بد است بعد از این همه سروصدا حکم تبرئه بدهیم.» در صداوسیما هم شوی تبلیغاتی در دفاع از بنده نگذاشتند که در جهت عکس آن فروگذاری نکردند. در هر صورت ما مدعی نیستیم که همه کارهایمان بیعیب و نقص بوده، ولی آیا این سوال را میتوان از آقای توکلی پرسید که فرض کنیم همه فسادها ریشه در آن زمان یا پیش از آن داشته است. دوستان و همفکران شما چرا این وضع را اصلاح نکردهاند؟ آن هم نه در یک سال و دو سال، بلکه در 13 سال مدیریت بر امور شهری. چرا به جای آن که از ابعاد فساد کم شود، هر روز اضافه شده است؛ به طوری که حجم فساد ادعا شده از بخششهای اخیر از سوی سازمان بازرسی کل کشور معادل 2200 میلیارد تومان برآورد شده، در حالی که کل بودجه دوران 10ساله شهرداری بنده فقط 1000 میلیارد تومان بوده است. حتی اگر شاخص تورم را هم حساب کنیم رقم ادعا شده بذل و بخشش همفکران آقای توکلی بیش از بودجه یک سال شهرداری بنده به ارزش ثابت است.
آقای توکلی آدرس اشتباه ندهند، زیرا این که امروز چنین گردابی از فساد جامعه را احاطه کرده، مربوط به همان دورهای از شهرداری است که ایشان به اقرار خودشان اولین نفری بودند که از احمدینژاد حمایت کردند. در هر حال ایشان از جانب بنده وکیل است که دوباره و فراتر از آن بگیروببندها و با مساعدت و همراهی شهرداری فعلی، همزمان با رسیدگی دوباره و چندباره و زاید به بخششهای اخیر، کل پروندههای دوره بنده را نیز مرور و گزارش آن را تقدیم افکار عمومی کنند. متاسفانه آقای توکلی خیلی قَطّاع هستند؛ به عبارت دیگر در هر موضوعی خیلی زود و بدون بررسی به قطعیت میرسند و شاید ایشان آشنا باشند که در علم اصول قطع قطّاع حجت نیست نه برای خودشان و نه برای دیگران. البته اگر کسی شکایت و پیگیری کند و کارد به استخوان و محکومیت برسد، یا در صورتی که مجبور شوند، عذرخواهی هم میکنند؛ همچنان که تا کنون پیش آمده و چنین هم کردهاند، ولی این بار امیدوارم که بدون پیگیری و با کنار گذاشتن حب و بغض رسیدگی کنند و راساً اظهارات خود را اصلاح نمایند. حالا که یکی از دوستانشان در مظان چنین اتهامی قرار گرفته، نیازی نبود که نعل وارونه زده شود.
در زمانهای که مرتضوی نامه پوزشخواهی مینویسد، حیف است که فرد محترمی چون ایشان از این امکان خود را محروم نمایند. فساد فقط مالی نیست، فساد زبانی و اتهامزنی شاید بدتر هم باشد. آیا بهتر نیست که آقای توکلی زبان دقیقتر و پاکیزهتری را برای مبارزه با فساد انتخاب کنند؟ در این صورت شاید بتوانند قدمی بردارند.»
http://www.hamdelidaily.ir/?newsid=18550
ش.د9501956