«سوگند می‌خورم کلاً و تمامی وفاداری خود به هر پادشاه یا دولتمرد و دولت و حکومت و مملکتی که تاکنون شهروند آن[...]
یادداشت: «سوگند
می‌خورم کلاً و تمامی وفاداری خود به هر پادشاه یا دولتمرد و دولت و حکومت
و مملکتی که تاکنون شهروند آن بوده‌ام را طرد کرده و در برابر کلیه دشمنان
داخلی و خارجی به دفاع و حمایت از قانون اساسی و قوانین ایالات متحده
آمریکا پرداخته و به آن ایمان و وفاداری واقعی بورزم و هنگامی که قانوناً
لازم باشد برای دفاع از ایالات متحده تفنگ به دست خواهم گرفت. من این تعهد
را آزادانه و بدون هیچ‌گونه تحفظ یا نیت طفره‌روی می‌پذیرم» این بخشی از
سوگندنامه‌ای است که افراد برای گرفتن گرین کارت آمریکا باید به آن قسم یاد
کنند. حال فکر کنید کسی که چنین تعهدی کرده است، در جمهوری اسلامی ایران
تصمیم‌گیر باشد و مسئولیتی برعهده‌اش باشد! باز هم فکر کنید مجلس شورای
اسلامی طرحی را که برای بررسی شرایط مدیران با تابعیت مضاعف که چنین
تعهداتی بر گردن دارد، رد کند و مانع از این تحقیق و تفحص شود! شاید در
نگاه اول چنین موضوعی شبیه به یک شوخی تلخ و یک خیال‌بافی کودکانه به نظر
برسد؛ اما واقعیت این است که در همین روزهای اخیر، چنین اتفاقی افتاده است و
با وجود تجربه‌هایی، چون حضور خاوری با تابعیت مضاعف در مقام یک مدیر در
رأس یک بانک دولتی و اذعان مسئولان به حضور تعداد قابل توجهی از مدیران دو
تابعیتی در بین تصمیم‌گیران کشور طرح تحقیق و تفحص از مدیران دوتابعیتی در
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس رأی نمی‌آورد! همچنین مقامات دولتی،
چون وزیر دادگستری با اظهارات نرمی چون «دوتابعیتی‌ها نمی‌‌توانند در
دستگاه‌های دولتی و برخی مناصب سمتی داشته باشند و این کار خلاف مقررات
است» از کنار موضوع عبور می‌کنند! برخورد سهل‌انگارانه‌ای که می‌تواند
نتایج جبران‌ناپذیری را برای نظام جمهوری اسلامی در پی داشته باشد.
