نگرانی صنف تهیه کنندگان برای ورود پول های مشکوک و برهم خوردن ضوابط حرفه ای اقتصاد سینما به حق است اما راهکار ارائه شده به نظرم حلال تمامی مشکلات نیست.
به گزارش گروه فرهنگی بصیرت، منوچهر محمدی در گفت و گویی با ایسنا اظهار داشت: نگرانی صنف تهیه کنندگان برای ورود پول های مشکوک و برهم خوردن ضوابط حرفه ای اقتصاد سینما به حق است اما راهکار ارائه شده به نظرم حلال تمامی مشکلات نیست.
این تهیه کننده‌ی سینما درباره ی مصوبه ی اخیر شورای عالی تهیه کنندگان مبنی براینکه فقط پرونده هایی در شورای پروانه ی فیلمسازی بررسی شوند که تهیه کنندگان آن ها توسط این شورا کتباً معرفی شده باشند، در گفت وگویی با ایسنا ابراز عقیده کرد: مدت هاست که کشور و بویژه اقتصاد آن گرفتار پدیده ای شده که به نظر می رسد از تهدید خارجی هم خطرناک تر است و آن هم پدیده فساد سیستمی در اقتصاد است.
محمدی افزود: ارقام اختلاس های نجومی، حقوق های نجومی، املاک نجومی و بسیاری چیزهایی از این دست جدا از ضربه و لطمه های اقتصادی، اثرات مخرب تری بر ارزش ها و فرهنگ این کشور دارد و وقتی فساد شکل همه جانبه و گسترده ای به خود می گیرد و پدیده ی پول های کثیف در بیشتر ارکان رخنه می کند، به نحوی که حتی وزیر کشور هم از نگرانی خود در باب ورود پول های کثیف به انتخابات سخن می گوید، طبیعی است که بدانیم اقتصاد لاغر و نحیف سینما تاب تحمل ضربه و لطمات پول های کثیف را بسیار کمتر از سایر بخش ها دارد.
او ادامه داد: شاید در بخش بانکداری، هلدینگ های بزرگ یا موسسات بزرگ اقتصادی ورود پول های کثیف یا اختلاس های عجیب و غریب اثرات و لطمه هایی را بوجود آورد، اما در اقتصاد کوچک و لرزان سینما این اثرات تبدیل به یک سونامی بزرگ با پس لرزه های شدید می‌شود.
وی اظهار کرد: آنچه باعث نگرانی تهیه کنندگان دارای سابقه و حرفه ای شده این است که این پول های مشکوک که تمامی ضوابط و قواعد حرفه ای بخش اقتصادی سینما را به هم می ریزند، می توانند مناسبات عادی و طبیعی این حرفه را دچار مشکل کنند؛ بنابراین نگرانی صنف تهیه کنندگان به حق است، اما راهکار ارائه شده به نظرم حلال تمامی مشکلات نیست.
تهیه‌کننده فیلم های «بوسیدن روی ماه» و «حوض نقاشی» در این‌باره توضیح داد: در یک فعالیت شفاف اقتصادی طبیعی است که همه ی ابعاد روشن و مشخص است، اما کسی که قصد دارد پول مشکوک و کثیف یا پول شویی به وسیله سینما انجام دهد، واضح است که از تمامی روزنه ها و منافذ عبور می کند؛ در نتیجه اگر بخواهیم به یک راه چاره ی جدی در این زمینه فکر کنیم به نظر می آید اول باید در کلان کشور به سمت یک شفافیت اقتصادی حرکت کنیم که متأسفانه اینجانب تاکنون نشانه و شواهد یک عزم جدی برای مقابله با فساد را ندیده ام.
منوچهر محمدی گفت: نکته ی دوم این است که وزارت ارشاد باید نسبت به پاره ای تحرکات غیرعادی در زمینه‌ی تولید فیلم یا سرمایه گذاری در سینما حداقل با دقت بیشتری عمل کند و چنانچه شواهد غیرطبیعی مشاهده کرد از طریق نهادهای ذیربط نسبت به ماهیت این سرمایه ها بررسی لازم را به عمل آورد. این در حالی است که به نظر می آید اقتصاد نحیف حوزه ی فرهنگ و سینما مدیران فرهنگی را نسبت به ورود سرمایه ها چنان ذوق زده کرده است که این احتمال را که ممکن است ورود سرمایه های مشکوک تأثیر مخرب داشته باشند، نادیده می گیرند.
تهیه‌کننده ی فیلم های «میم مثل مادر» و«ارتفاع پست» افزود: نکته ی سوم این است که صنف تهیه کنندگان باید سازوکارهای محکم تر و جدی تر از این را که اکنون پیشنهاد داده است، در مورد اعضای خود در نظر بگیرد و باز چنانچه صنف مشاهده کرد که تحرکات غیرطبیعی در ورود سرمایه به سینما وجود دارد در تعامل با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ایجاد یک کمیته ی صیانت در بخش سرمایه گذاری در تولید سینمای ایران نسبت به جلوگیری از ورود این سرمایه ها اقدام و راهکار عملی پیدا کند.
محمدی خاطرنشان کرد: نکته ی چهارم این است که به نظر من نقش مطبوعات و رسانه ها در دیدبانی و ایجاد شفافیت نسبت به مسائل اقتصادی این حوزه بسیار مهم است و معتقدم رسانه ها بدون اینکه امنیت سرمایه گذاری در این حوزه را به خطر بیندازند، می توانند پاره ای از تحرکات غیرطبیعی در این عرصه را اطلاع رسانی کنند.
او با بیان اینکه کاملا مشخص است که "دزد هیچگاه از در وارد نمی شود"، گفت: بنابراین این چهار بخشی که برشمردم، به واقع می تواند به عنوان چشم های نگهبان تا حدود زیادی کمک کند که حداقل حوزه ی فرهنگ به دلیل ماهیت و جایگاه خود دچار آلودگی پول های کثیف و فسادهای مالی نشود.
منوچهر محمدی در پایان گفت: امیدوارم که سینمای ایران با پول های حلال و سالم بتواند نقش دیدبانی و افشاگرانه ای در رابطه با فساد سیستماتیک در سایر بخش های اقتصادی کشور داشته باشد که البته این وظیفه ی ذاتی هنر و فرهنگ است.
