(روزنامه آرمان ـ 1395/09/01 ـ شماره 3189 ـ صفحه 2)
ممکن است شمر در وجود تکتک ما باشد
آیتا... سیدحسنخمینی با بیان اینکه در روزگار غربت امام، مردم افغانستان در هر جایی که حضور داشتند امام را تنها نگذاشتند، ادامه داد: وقتی که امام از ایران به نجف تبعید شدند یکی از قویترین مجموعههایی که در دفاع از ایشان در آن فضای تحجرآمیز، به هم ریخته و سرشار از دشمنی در کنار امام ایستاد دوستانی بودند که ملبس به لباس روحانیت و از مناطق مختلف افغانستان بودند. یادگار امام در بخشی از سخنرانی خود اظهار داشت: نباید تردید کنیم که اگر عاشورا نبود شاید حتی نامی از اسلام باقی نمیماند. روزگاری دین صرفا بر زبانها معلق بوده است. وجود مبارک سیدالشهدا (ع) بنای اسلام را قوام بخشید و باقی داشت و میتوان گفت یک بنای منهدم شده را از نو تجدید کرد. وی افزود امامحسین(ع) از جامعه زمان خویش به عنوان یک جامعه «از دست رفته و از هم پاشیده» تعبیر میکنند که هزار پیام در دل آن است. روز عاشورا وقتی امام حسین(ع) میخواهند صحبت کنند سپاه مقابل ایشان هلهله میکردند که سخن ایشان را نشوند. امام حسین(ع) به آنان میفرماید که «چگونه میخواهید بشنوید؟ شکمهای شما از حرام پر شده است.» در جامعهای که دچار حرام خواری شده، در هم افتاده، فریب خورده و حاکمی مثل یزید پیدا کرده، بسیار روزگار عجیبی حاکم است. آیتا... سید حسن خمینی گفت: بقای اسلام مدیون خونی است که آن روز ریخته شد، اما ما داستان عاشورا را تا روز عاشورا میگوییم و بعد از آن نمی گوییم که این خون با جامعه چه کرده است؛ جامعه خواب آلوده را هشیار کرده است. گویی احتیاج بوده که یک سیلی به گوش جامعه بخورد تا از خواب بیدار شود و ببیند که به کجا میرود.
شیعه پس از عاشورا خود را باور میکند
وی خاطر نشان کرد: قیام هایی که پشت سر
هم در اقصی نقاط سرزمین اسلامی با شعار «یالثارات الحسین» ادامه پیدا میکند شاهدی
بر این واقعیت است؛ اینکه در مجلس یزید، حضرت زینالعابدین(ع) و زینبکبری(ع) خطبه
میخوانند و وقتی در مجلس ابن زیاد شیون بلند میشود یعنی هشیاری و بیداری از همان
لحظه واقعه شروع شده و ندای بیدار باشی که امام حسین (ع) میخواسته اعلام کند بلند
میشود.
قیام توابین و قیام مختار و قیامهای دیگر - برخی افراطی و غلط و برخی
درست- شاهد این سخن است. بنابراین، ولی جامعه اسلامی به یک نگاه جدید میرسد و
«شیعه» شکل میگیرد. یادگار امام ادامه داد: در واقع شیعه پس از عاشورا خود را باور
میکند. گرچه اعتقاد شیعه به امیرالمؤمنین(ع) و صدیقه طاهره از فردای رحلت
پیامبر(ص) آغاز شد، ولی در جامعه ماتم زده و دنیا زده آن روز خود شیعهها نیز
احتیاج داشتند که هشداری با آنها داده شود تا خودشان را بازیابی کنند؛ لذا
سیدالشهدا(ع) عَلَم بقای اسلام است. عاشورا زنگ هشداری است برای همیشه تاریخ که
حقیقت اسلام چیست، زنگ هشداری است که در زندگی روزمره خود گم نشویم. وی تصریح کرد:
اینکه دائما نام سیدالشهدا(ع) را میبریم به خاطر او نیست، امام حسین (ع) به سینه
زدن من و شما احتیاج ندارد؛ این ما هستیم که ما به سیدالشهدا (ع) احتیاج داریم،
بقاء دین به سیدالشهدا(ع) احتیاج دارد، استمرار نام پیامبر (ص) به سیدالشهدا (ع)
احتیاج دارد، استمرار معنویت و اخلاق در جامعه که پیام اصلی پیامبر است به
سیدالشهدا احتیاج دارد.
یادگار امام افزود: عاشورا به مردم در همه مکانها و زمانها هشدار میدهد که شمر همیشه هست. ممکن است شمر در وجود تک تک ما باشد؛ عاشورا هشدار به این مهم است که شمرهای درون خودمان را دریابیم، هشدار به این است که نام سیدالشهدا (ع) را سرلوحه رفتار خودمان برای استمرار پیام پیامبر (ص) قرار دهیم. در حقیقت فریاد و خون امام حسین(ع) و فرزندان او هشدار به این است که ممکن است شما هم گرفتار مبارزه با دانستههای خودتان شوید. این نکته بزرگی است! چرا امام حسین روز عاشورا وقتی علیاکبر(ع) به میدان میرود این را تذکر میدهد که این شبیه ترین مردم به رسولا...(ص) است؟ برای اینکه ممکن است شما گاهی آگاهانه بدی کنید و ایشان با این جمله قصد هشدار داشته اند.همه ما ممکن است دچار این دنیازدگیها و گرفتاری به ترس و خودکامگی شخصی شویم. حر یک نفر است که با فرزندش به طرف لشکر سیدالشهدا میآید؛ یک تذکر به این است که ممکن است ما جرات حر بودن پیدا نکنیم. دیگران هم که آنجا بودند میتوانستند مثل حر باشند؛ اما شجاعت او را نداشتند. وی افزود: عاشورا هشدار نسبت به این نکته است که در زندگی باید حر باشید، چرا که در عاشورا سه دسته انسان مشاهده میشود؛ بعضیها مانند شمر سمبل خباثت و کینه هستند، بعضیها مثل سنان بن انس تجسد حماقت هستند که وقتی راس مبارک اباعبدا...(ع) را از تن جدا کرد شعری خواند و گفت من میدانم که سر فرزند بهترین انسانهای عالم را از تن جدا کردم؛ بعضیها هم مثل عمر سعد مجسمه دنیازدگی، طمع و سیاست زدگی دنیاخواهانه هستند.یادگار امام در پایان گفت: پیوند اربعین و رحلت پیامبر پیوند معناداری است؛ پیوند دو عامل «ایجاد» و «بقا»ی اسلام است. هیاتهای مذهبی کانون مهمی برای بالا بردن و استمرار این بیرقی است که هزار و چهارصد سال است بر دوش گرفته شده است.»
http://www.armandaily.ir/fa/Main/Detail/170051
ش.د9503049