بنیامین نتانیاهو که هنوز حسرت بی‌نتیجه ماندن فتنه ۸۸ را در دل دارد، سعی می‌کند با یادآوری ندا آقاسلطان که کشته شدن وی مشکوک است این حادثه را زنده نگه دارد[...]
یادداشت: بنیامین
نتانیاهو که هنوز حسرت بی‌نتیجه ماندن فتنه ۸۸ را در دل دارد، سعی می‌کند
با یادآوری ندا آقاسلطان که کشته شدن وی مشکوک است این حادثه را زنده نگه
دارد. وی با پرونده‌ای قطور از جنایات و ظلم علیه ملت مظلوم فلسطین، در این
فیلم کوتاه که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، می‌کوشد خود را حامی
ملت ایران نشان دهد! اما مهم‌ترین فراز این پیام آنجایی است که نخست‌وزیر
رژیم صهیونیستی بار دیگر از جریان فتنه سال ۸۸ حمایت می‌کند و می‌گوید:
«هرگز ندا [آقا] سلطان زیبا را فراموش نمی‌کنم»، این موضوع بلافاصله با
اعتراض فراوان کاربران شبکه اجتماعی روبه‌رو گردید و از او خواسته شد
درباره ایران سخنی نگوید. هنگامی که این واکنش‌ها به اوج خود رسید، فرزند
یکی از نامزدهای شکست‌خورده در انتخاب سال ۸۸ که در اتفاقات پس از آن نقش
اساسی داشت، با انتشار متنی در اینستاگرام از حمایت نتانیاهو اعلام برائت
کرد و نوشت: «نیازی نیست تا بیگانه با نامی آغشته به بدی‌ها دلسوزی‌مان
کند، درد ما داخلی است، یک دلسوز غریبه را به مشکلاتش وارد نمی‌کند،
غریبه‌ای که از دیوار حیات یک ملت بالا رفت با دستانی پرخون و با گنجینه
اسلحه و کلاهک هسته‌ای.» اما سؤال‌هایی که در اینجا مطرح می‌شود، این است
که چرا در گرماگرم فتنه ۸۸ هنگامی که هر روز شاهد بیانیه‌ها و مصاحبه‌های
این جریان برانداز بودیم، برای مقابله با آنان و برائت خود جمله‌ای بیان
نشد؟! آیا برای اتخاذ چنین موضوعی کمی دیر نیست؟ چرا زمانی که نتانیاهو به
صراحت اعلام کرد که «اصلاح‌طلبان بزرگ‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران
هستند»، به جای برائت جستن با شعار «نه غزه، نه لبنان» در روز قدس از مواضع
او استقبال شد؟! چرا با وجود همه توصیه‌ها برای تبری جستن از حمایت
بیگانگان و ضد انقلاب در روزهای اغتشاش در تهران شاهد سکوت مطلق بودیم؟
امروز دیگر مردم همه چیز را فهمیده‌اند و حمایت نتانیاهو و اعلام برائت
فتنه‌گران چیزی را عوض نمی‌کند.
