سی‌و‌هشتمین جشن پیروزی انقلاب اسلامی ایران هم با شکوهی بی‌نظیر برگزار شد؛ آنچنان که حتی رسانه‌های آمریکایی و اروپایی هم ناگزیر به اعتراف شدند که حضور اقشار مختلف مردم در راه‌پیمایی بیست‌و‌دوم بهمن امسال ایران چشمگیرتر و گسترده‌تر از همیشه بوده است. چاره‌ای برای‌شان نماند جز آنکه بنویسند[...]
یادداشت: سی‌و‌هشتمین
جشن پیروزی انقلاب اسلامی ایران هم با شکوهی بی‌نظیر برگزار شد؛ آنچنان که
حتی رسانه‌های آمریکایی و اروپایی هم ناگزیر به اعتراف شدند که حضور اقشار
مختلف مردم در راه‌پیمایی بیست‌و‌دوم بهمن امسال ایران چشمگیرتر و
گسترده‌تر از همیشه بوده است. چاره‌ای برای‌شان نماند جز آنکه بنویسند، با
درخواست رهبر عالی ایران میلیون‌ها ایرانی به خیابان‌ها آمدند و از جمهوری
اسلامی ایران حمایت کردند. اما در میان این همه شکوه و عظمت، یکی از نکات
ویژه دست‌نوشته‌هایی بود که مردم در خیابان‌های شهرهای مختلف کشور به دست
گرفته بودند، که در میان همه آنها نوشته‌ای بیش از همه توجه‌ها را به خود
جلب‌ها می‌کرد؛ جوانی کاغذی در دست داشت که درشت بر روی آن نوشته شده بود:
«ما به عشق رهبر معظم انقلاب و برای حفظ نظام آمده‌ایم، مسئولان ذوق
نکنند!»
جمله‌ای کوتاه و ساده که در دل خود ناگفته‌های بسیاری دارد. این
جمله به روشنی نشان می‌دهد مردم ایران پای انقلاب اسلامی و آرمان‌هایش
چون کوه ایستاده‌اند، اما از مدیران نجومی‌بگیر از مانور تجمل مسئولان
خسته‌اند و گله دارند. ملت مسلمان ایران با جان و دل پاسدار راه شهیدان
انقلاب اسلامی هستند؛ اما از وعده‌های تو خالی و شعارهای بی‌عمل پرتکرار
جریان‌های مختلف سیاسی و امتداد مشکلات اقتصادی و اجتماعی ناامید شده‌اند؛
دست‌نوشته‌ای که با زبان بی‌زبانی می‌گفت، این ملت شریف هرگز رهبرشان را
تنها نخواهند گذاشت؛ اما از اعتماد برخی مسئولان به دشمن، از زد و بندها،
از وزیران متمول، از مفاسد اقتصادی و سیاست‌زدگی‌ها، از قبیله‌گرایی‌ها و
باندبازی‌ها نگران و کلافه‌اند. نگران آینده انقلاب اسلامی هستند؛ نگرانی و
دلواپسی‌ای که ای کاش در دل برخی از مسئولان دولتی و غیر دولتی کشور هم به
وجود آید.
