هر چه به روزهای انتخابات ریاستجمهوری نزدیک میشویم، اوضاع برای اصلاحطلبان و حسن روحانی شکل پیچیدهتری به خود میگیرد! در حالی که نزدیکان رئیس دولت یازدهم از حضور قطعی او در انتخابات آینده سخن به میان میآورند[...]
یادداشت: هر
چه به روزهای انتخابات ریاستجمهوری نزدیک میشویم، اوضاع برای
اصلاحطلبان و حسن روحانی شکل پیچیدهتری به خود میگیرد! در حالی که
نزدیکان رئیس دولت یازدهم از حضور قطعی او در انتخابات آینده سخن به میان
میآورند و برخی از شخصیتها چون عطریانفر، عضو کارگزاران از حمایت قطعی
اصلاحطلبان از روحانی سخن میگویند، اما این همه ماجرا نیست؛ چرا که از یک
سو نگرانیهایی جدی درباره محبوبیت و مقبولیت روحانی در جامعه برای
تمدید حضور وی در پاستور وجود دارد و از سوی دیگر صدای پای وحدت در اردوگاه
اصولگرایان به وضوح شنیده میشود که همین امر اصلاحطلبان را نگران کرده
است که مبادا قرار دادن همه تخم مرغهای خود در سبد حسن روحانی شکست سختی
برای آنها به بار آورد؛ یعنی با اعتماد بر روی یک مهره کمشانس هم انتخابات
را ببازند و هم ناکارآمدی دولت یازدهم پای آنها نوشته شود!
از همین
رو هر چه به ۲۹ اردیبهشت ۹۶ نزدیک میشویم، تردید و سردرگمی در اردوگاه
اصلاحطلبان جدیتر میشود! که میتوان آن را در اظهارات فعالان این جناح و
رسانههای آنها دید. رسول منتجبنیا، قائم مقام حزب اعتماد ملی با انتقاد
از حسن روحانی و با «مشمئزکننده» خواندن اظهارات اخیر وی، میگوید: «سال
اول میگفتید که این اختلاس و کمبود مربوط به دولت قبل بوده، اما الآن و در
سال چهارم چرا این مسئله را مطرح میکنید؟ به نظرم دولت باید به جنبههای
اثباتی خود بپردازد و دیگر پرونده قبل را ببندد، دیگر گذشت.» روزنامه
«آفتاب یزد» نیز در نوشتاری با انتقاد از ادبیات حسن روحانی مینویسد:
«حالا که عزم حسن روحانی جزم شده است، یک نکته را نباید از ذهن دور نگه
داشت که اکنون حسن روحانی در زنگ انشا نیز نیست و زنگ حساب آغاز شده است.
ملزومات فضای جدید روشن و بَیّن است؛ یعنی دیگر رئیسجمهور نمیتواند بگوید
«چه تحویل گرفته»، بلکه باید بگوید «چه کرده است». احمدینژاد اگر هم زمین
سوخته تحویل داده ـ که داده ـ اما باید دید دولت تدبیر و امید چه گلی به
سر مملکت زده است و... .»