دونالد ترامپ روز گذشته یکبار دیگر به رسانههای آمریکایی حمله کرد. بهانه او این بار گزارش روزنامه نیویورکتایمز درباره علت استعفای مایکل فلین است. این روزنامه مدعی شده بود مامور امنیت ملی ترامپ با مقامات اطلاعاتی روسیه ارتباط داشته.
به گزارش امروزنامه، این گزارش ترامپ را آنقدر عصبانی کرده که دیروز در توئیتر خود نوشت: «رسانههایی که اخبار دروغ منتشر میکنند به شکلی دیوانهوار تئوریهای توطئه خود و نفرت کوری که دارند را انتشار میدهند. این یاوهگویی درباره ارتباط با روسیه صرفا تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر اشتباهات زیادی است که کمپین هیلاری کلینتون بازنده مرتکب شد. دیگر رسانههایی مثل شبکه سیانان و شبکه اماسانبیسی به درد تماشا کردن نمیخورد.» او قبلتر هم اتهاماتی از این جنس به رسانههای آمریکایی زده بود.
واقعیت این است که جو غالب رسانهای آمریکا بر ضد ترامپ و مواضع اوست. در بین غولهای رسانهای آمریکا فقط فاکسنیوز که به طور سنتی نزدیک به جمهوریخواهان است معمولا از مواضع ترامپ حمایت میکند. در سال ۱۹۸۳ حدود ۹۰ درصد رسانههای آمریکایی توسط ۵۰ کمپانی مدیریت میشد اما حالا این تعداد به ۶ کمپانی رسیده. یعنی ۶ غول رسانهای در راس هرم وجود دارند که جهتگیری و سیاستهای کلی روزنامهها، خبرگزاریها و شبکههای تلویزیونی در حوزه سیاسی یا سرگرمی توسط آنها تعیین میشود. در این میان گروههای رسانهای CBS و نیوز کورپوریشن نزدیک به جمهوریخواهان هستند و چهار کمپانی دیگر یعنی Time warner، Disney، VIACOM و GE به جناح مقابل یعنی دموکراتها نزدیکترند.
روزنامهها
1- نیویورک تایمز:
بیش از ۱۵۰ سال از روزی که اولین شماره از روزنامه نیویورک تایمز زیر چاپ رفت میگذرد. هنوز هم در دوران رسانههای دیجیتال روزانه یک میلیون و ۱۰۰ هزار نسخه از این روزنامه در سراسر آمریکا به فروش میرود و همین مسئله ثابت میکند که چرا سهام این روزنامه حدود ۲/۴ میلیارد دلار برآورد میشود. مالکیت این روزنامه به طور سنتی در اختیار خانواده سالزبرگر از آلمانیهای یهودی تبار است که از اواخر قرن نوزدهم این روزنامه را خریداری کردند. در انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا، نیویورک تایمز دو روز پس از برگزاری اولین مناظره حمایت خود را از هیلاری کلینتون ابراز کرد.
2- واشگتن پُست:
تنها روزنامهای که از لحاظ قدمت شاید بتواند با نیویورک تایمز رقابت کند «واشنگتن پست» است. این روزنامه ۱۴۰ سال پیش در پایتخت آمریکا پایه گذاری شده و امروز ۷۴۰ روزنامه نگار با آن همکاری میکنند. تیتراژ آن تقریبا نصف نیویورک تایمز است اما مواضع سیاسی آن نزدیک به روزنامه رقیب است. یکی از مشهورترین وقایع سیاسی آمریکا یعنی رسوایی واترگیت در دهه ۷۰ میلادی توسط این روزنامه فاش شد که برای نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا و جمهوری خواهان خیلی گران تمام شد. رئیس شرکت خدمات اینترنتی آمازون از سال ۲۰۱۳ سهام این روزنامه را با پرداخت ۲۵۰ میلیون دلار خرید. واشنگتن پست را هم باید از آن دسته رسانههایی دانست که ترامپ دل خوشی از آنها ندارد.
3- وال استریت ژورنال:
سال ۱۸۸۹ میلادی روزنامه وال استریت ژورنال در نیویورک بنیانگذاری شد. تیراژ ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نسخهای این روزنامه نشاندهنده اهمیت آن در جامعه آمریکاست. البته شاید دلیل اصلی اینکه وال استریت ژورنال پرمخاطبترین روزنامه آمریکا شده بخش اقتصادی و تجاری آن باشد و نه جنبه سیاسی آن. جالب اینکه یک میلیون نفر هم نسخه دیجیتال این روزنامه را خریداری میکنند. حالا نکته حائز اهمیت این است که مالکیت وال استریت ژورنال بر عهده شرکت «نیوز کورپوریشن» است. شرکتی با مالکیت رابرت مرداک سرمایهدار ۸۵ ساله آمریکایی-استرالیایی که نشریه فوربس او را بیست و چهارمین فرد قدرتمند جهان معرفی کرده هرچند در افکار عمومی چهره محبوبی شناخته نمیشود. مواضع وال استریت ژورنال در حمایت از جمهوری خواهان است و در انتخابات ریاست جمهوری هم این روزنامه یکی از حامیان ترامپ بود.
خبرگزاریها و رسانههای تصویری
1- فاکس نیوز:
فاکس نیوز در سال ۱۹۹۶ تاسیس شده و در مدت کوتاهی توانسته با حمایت پولهای رابرت مرداک مالک ثروتمند آن وزن خاصی به حامیان رسانهای جمهوری خواهان آمریکا بدهد. شعار این شبکه این است: «ما عادلانه و متوازن گزارش میدهیم شما تصمیم بگیرید.» این شبکه ادعای میانهرو بودن ندارد و وفاداری خود را به جمهوری خواهان مخفی نمیکند. در انتخابات اخیر ریاست جمهوری هم فاکس نیوز دربست در خدمت ترامپ و دیدگاههای او بود. شرکت فاکس قرن ۱۲ که مالک اصلی فاکس نیوز محسوب میشود ۲۹ میلیارد دلار درآمد دارد و سود خالص آن ۸/۳ میلیارد دلار است. جمع اموال آن هم ۵۰ میلیارد دلار تخمین زده میشود.
2- سی.ان.ان:
سی.ان.ان در مقایسه با رقبایش خبرگزاری نسبتا جوانی محسوب میوشد و ۳۷ سال از تاسیس آن میگذرد. با این حال این خبرگزاری توانسته به نفوذ بالایی در جامعه آمریکا دست پیدا کند. جهتگیری سی.ان.ان کاملا موافق دموکراتهاست. ریشه این مسئله هم به مالکیت سی.ان.ان مرتبط است. شرکت تایم وارنر که احتمالا لوگوی آن را ابتدای خیلی از فیلمهای سینمایی هالیوودی دیدهاید مالک اصلی سی.ان.ان است. شرکت برادران وارنر مجله تایم و شبکه معروف HBO را هم در کنترل خود دارد. درآمد این شبکه ۲۸ میلیارد دلار، سود خالص آن ۴ میلیارد دلار و مجموع اموالش ۶۴ میلیارد دلار بوده است. ۲۵ هزار نفر هم برای آن کار میکردند.
3- آسوشیتدپرس:
خبرگزاری آسوشیتدپرس با نام اختصاری AP در سال ۱۸۴۶ توسط مارک تواین نویسنده مشهور تاسیس شد. حالا ۳۷۰۰ نفر کارمند آن هستند و سود خالص آن در سا ل۲۰۱۵ بیش از ۱۸۳ میلیون دلار اعلام شد. شهرت این آژانس خبری بین خبرنگاران به دلیل آرشیو تصاویر غنی آن است که گفته میشود تعداد آن به بیش از ۱۰ میلیون عکس میرسد. این آژانس خبری یک موسسه غیرانتفاعی است که سهام آن متعلق به روزنامهنگاران و اعضای شبکههای رادیو تلویزیونی آمریکاست و یک هیات مدیره ۱۷ نفره که به صورت دورهای انتخاب میشوند هدایت آن را برعهده دارند. شاید به همین دلیل است که این خبرگزاری در جامعه آمریکا به عنوان تنها خبرگزاری مردمی و ملیگرا شناخته میشود و نظرسنجیهای آن بیش از بقیه مورد توجه قرار میگیرد. آسوشیتدپرس از جمله رسانههایی است که به شدت اصرار به میانهرو بودن دارد و جهتگیری سیاسی خاصی نشان نمیدهد.
http://www.emrooznameh.com/fa/doc/news/24053
ش.د9504369