به نظر می رسد در شرایطی که احتمال کشیده شدن انتخابات به مرحله دوم بالاست، حضور هر سه کاندیدای اصولگرا در صحنه انتخابات تا پایان رقابت ها بهترین گزینه است و عدم انصراف آنها به نفع یکدیگر به منزله وجود تفرقه و اختلاف در جریان نیروهای انقلابی نیست.
پس از پایان مناظره سوم نامزد های انتخابات ریاست جمهوری، رقابت انتخاباتی در حال رسیدن به ایستگاه نهایی است ؛ ایستگاهی که گرایش افکار عمومی نسبت به عملکرد نامزد ها ست . در این میان با توجه به انتقادات وارد شده به دولت و عدم پاسخگویی مناسب کاندیداهای دولتی، نتایج معکوس از انتظارات برجام ، تشدید تحریم ها علیه ایران ،عدم ارائه برنامه کارآمدی که مردم را به رای دادن مجدد اقناع نماید و بسیاری از دلایل دیگر باعث شده است تا سبد آراء روحانی به شدت رشد منفی داشته باشد. در واقع همین دست خالی دولت در دفاع از خود دلیلی شد تا طیف مدافعان دولت که شامل اصلاح طلبان ،کارگزاران و اعتدالیون هستند تصمیم به ورود جهانگیری به عنوان نامزد پوششی داشته و وی را در کنار روحانی قرار دادند.
اما در اردوگاه مخالفان دولت میزان آرا قالیباف و رئیسی چشم گیر بوده و در طی روزهای گذشته روند رو به رشدی داشته است. این مطلب را نظر سنجی های مختلف به خوبی نشان می دهد. و این روند دو مرحله ای شدن انتخابات را امکان پذیر نموده است اگر چه تا روز آخر باید همچنان منتظر وقایعی بود که ممکن است این سناریو را عوض نماید .
اما چه انتخابات دو مرحله باشد یا خیر . یک مسئله در بحث کناره گیری و اتحاد نامزد های دو طیف همچنان وجود دارد. در طیف دولت همچنان بحث کنارگیری جهانگیری وجود دارد ، گرچه برخی از اصلاح طلبان با حضور ضعیف و شکننده روحانی، اصرار بر ماندن جهانگیری در عرصه را داشتند ،اما در مجموع کنارگیری جهانگری امری ضروری و حتمی در نظر گرفته شده است. حضور هاشمی تبا نیز تاثیری بر آراء این جریان مطابق تمام نظر سنجی ها نخواهد داشت .
در طیف منتقدان دولت اما قالیباف و رئیسی دارای آراء قابل ملاحظه هستند و در کنار ایشان میرسلیم نیز 2 تا 4 درصد از آراء را در نظر سنجی ها به خود اختصاص داده است. حال سوال اصلی در بحث ائتلاف نیروهای انقلاب این است کدام نامزد باید به نفع دیگری کنار بکشد؟ و اساسا آیا کناره گیری هر کدام از نامزد ها احتمال موفقیت دیگری را بالا خواهد برد ؟
برای پاسخ به این سوالات، توجه به سبد رای نامزد ها ضروریست . سبد رای محمد باقر قالیباف معیشتی است یعنی افرادی که به سمت آقای قالیباف متمایل شده اند شعار های معیشتی ازجمله اشتغال و افزایش درآمد را در کنار تجربه مدیریت اجرایی وی قرار می دهند تا این سبد رای شکل گیرد. سبد رای ابراهیم رئیسی اما ایدئولوژیک است یعنی آراء رئیسی را شامل افرادی باید دانست که بیشتر تقوا و معنویت را علت اصلی رای دادن به وی میدانند . بنا براین مشخص است سبد رای این دو نامزد از هم متفاوت بوده و در صورت کناره گیری یکی در دور اول لزوما آرا به سمت دیگری نمی رود. هرچند در دور دوم با توجه به جریانی شدن انتخابات این امکان بسیار بالاست که بیش از 80 درصد آراء نامزد های بازمانده جریان انقلاب در مرحله دوم به نامزد راه یافته اختصاص یابد.
ناگفته نماند که روحانی در دور قبل تنها با حدود 250 هزار رای توانست به بالاتر از 50 درصد برسد و برخی معتقدند اگر حداد عادل انصراف نداده بود احتمال دو دوره ای شدن بیشتر شده بود و این همان پاسخی است که میرسلیم در جواب دانشجویی که از او درخواست کناره گیری به نفع جریان انقلابی را داشت، بیان نمود. لذا به نظر می رسد در شرایطی که احتمال کشیده شدن انتخابات به مرحله دوم بالاست، حضور هر سه کاندیدای اصولگرا در صحنه انتخابات تا پایان رقابت ها بهترین گزینه است و عدم انصراف آنها به نفع یکدیگر به منزله وجود تفرقه و اختلاف در جریان نیروهای انقلابی نیست.
