با آتش گرفتن برج مسکونی 27 طبقه لندن بی درنگ حادثه تلخ آتش گرفتن ساختمان پلاسکو در خیابان جمهوری تهران یادآوری شد.
وقتی این خبر را خواندیم که تعدادی از ساکنان برج 27 طبقه «گرنفل» در آرزوی نجات از آتش، از خود را از طبقات بالایی این ساختمان به بیرون پرت می کنند به یاد آوردیم که این جا در تهران، چقدر درست و به موقع آتش نشانان عزیز ساختمان پلاسکو را پیش از آن که فروبنشیند تخلیه کردند و جان ده تن را نجات دادند.
اما در انگلیس برخلاف هشدار مقامات و مراجع قانونی نسبت به نا ایمنی ساختمان پلاسکو و بی توجهی ساکنان این مجتمع تجاری کارگاهی در لندن این ساکنان برج گرنفل بودند که در مصاحبه با رسانه ها اعلام کردند، ما بارها به مسئولان شهری و ایمنی درباره ایمن نبودن این ساختمان هشدار داده بودند و مسئولین شهری لندن بی تفاوت از کنار ماجرا گذاشتند
تصاویر خیابان های خلوت و خالی از مردم اطراف برج «گرنفل» برایمان بسیار در خور توجه بود و به یادمان آورد تجمع سلفی بگیران و افرادی که روند کمک رسانی به حادثه پلاسکو را مختل کرده بودند.
یک تفاوت دیگر فرو ریختن پلاسکو و سر پا ماندن برج انگلیسی است؛با وجود آنکه رسانههای انگلیسی در گزارشهای زنده که از آتش سوزی برج گرنفل لندن پخش میکنند، بارها از احتمال ریزش این ساختمان خبر دادهاند؛اما با وجود اینکه نزدیک به 9 ساعت عملیات مهار آتش زمان برد همچنان این برج سرپاست . اما ساختمان پلاسکو در کمتر از ۲.۵ ساعت از شروع آتش سوزی، ویران شد. در همین رابطه فریبرز ناطقی الهی، عضو هیات علمی پژوهشگاه زلزله شناسی، دلیل سرپاماندن برج گرنفل را تفاوت ساختار سازه با پلاسکو میداند.او در این باره این ساختمان دیوار برشی دارد و احتمال ریزش آن پایین است. البته ممکن است بعد از اتمام بازرسی آنرا ناایمن تشخیص دهند و عمدا تخریب کنند. این کارشناس سازه همچنین در این باره اضافه می کند : علاوه بر این آتش برج گرنفل در نمای ساختمان است. با توجه به سن ساختمان (سال ساخت: ۱۹۷۴) از تصاویر مشخص است نما را تازه عوض کرده اند. این نما حساس به آتش است درست برکست استفاده از نمای کامپوزیت که در ساختمان پلاسکو به کار رفته بود و متاسفانه در ایران هم استفااده از آن مد شده است.
اما نکته مشترک در این تصاویر امکان مشابهت دو پایتخت بزرگ جهان بود، بالابر های کوتاه بود ،خبری از بالگردهای آب پاش نبود ، و حرف هایی که فرصت طلبان سیاسی علیه شهرداری تهران مطرح می کردند در اتفاق تلخ لندن وجود نداشت! در لندن نه خبری از بهانهگیریهای لحظهای برای تخریب شهردار، استعفای او و زیر سوال بردن عملکرد نیروهای امدادی نبود از اظهارنظرهای شبهکارشناسی درباره علت ریزش و چگونگی مهار حادثه و نه حتی از حضور مسئولان دوربینی برای ثبت حضور چند دقیقهای خود در قلب حادثه به چشم آمد!
واکنش شبکه های اجتماعی علی ملاقلی پور از کارگردانان سینما در اینتستاگرام خود با انتشار عکسی از این حادثه در این باره می نویسد؛ «شهردار تهران پاسخگو باشد، چرا نردبانهای بلند کم بود؟ چرا بمبهای آتش خاموش کن وجود نداشت؟ چرا با هلیکوپتر روی پشت بام آب نریختند؟ چرا دست عکاس نلرزید؟حتما کار سپاه لندن است!!»
علی علیزاده از تحلیلگران بی بی سی نیز در صفحه شخصی خود در توئیتر می نویسد:«حداقل 6 کشته در پلاسکو لندن، کسی نمی گوید آمریکا یا فرانسه بود آتش کشته نمی داد، فقط ذهن مستعمراتی مدام با مقایسه خود را تحقیر و ناتوان می کند،» یا در توئیتی دیگر می نویسد«در این لحظات حساس حتی نژاد پرستان و مسلمان ستیزان لندن نی خواهان استعفای فوری شهردار مسلمان لندن نیستد. جناحی کردن بلافاصله پلاسکو شرم آور بود» سید محمود رضوی از تهیه کنندگان سینما نیز در باره می نویسد؛ «گرنفل سوخت و شهردای لندن هم مثل تهران هلی کوپتر آتش نشان ندارد، آیا مخالفان شهردار لندن هم لاشخور سیاسی می شوند و برای او فحشنامه می نویسند؟» کاربری به نام محمد علی جبرائیلی هم در این باره می نویسد«یعنی شهردار ی لندن تحریم است که یک هلی کوپتر آتش نشان ندارد؟ روزنامه های اصلاح طلب برای صادق خان هم فحش نامه می نویسند یا فقط بلدند به قالیباف فحش بدهند؟»
در پس همه این تفاوت ها و شباهت ها مشخص آنچه به چشم میاید یک نکته مهم است که عبارت است این که ما متاسفانه برخلاف آنچه در کشورهای دیگر پیشرفته تر از ما یا عقب تر از ما یک یکپارچگی و همدلی در لحظات حساس حوادث وجود دارد که متاسفانه برخی جریان های سیاسی خاص و حتی بعضا مسئولان توجه ای به آن ندارند و حتی در اوج حوادث نیز به دنبال دستیابی به مقاصد سیاسی خود هستند.
ب/گ