(روزنامه صبحنو - 1396/07/17 - شماره 332 - صفحه 6)
جغرافیای شام در زمستان سال 2011 درحالی نظارهگر شعلههای آتش تکفیر گروهکهای مسلح وهابی-سلفی در مناطق و شهرهای مختلف خود بود که در مدتی نسبتاً کوتاه مناطق متعددی به اشغال تروریستهای بینالمللی درآمد.
در این بین نام داعش در میان قریب به 300 گروه مسلح افراطی و تروریستی در سوریه بیش از سایر تروریستهای بومی و خارجی توجه مردم و رسانههای جهان را به خود جلب کرده بود و درست در زمانی که پروپاگاندای غرب مشغول درنوردیدن اذهان مردم کشورهای غرب آسیا برای اجرای یک عملیات روانی وسیع در راستای کمک به داعش بود، خبر فعال شدن شاخه القاعده در عراق و بیعت با داعش به تیتر یک رسانههای جهان تبدیل شد.
با ورود داعش به عراق و سقوط حجم قابل توجهی از مناطق مختلف در این کشور، اتاق عملیات مشترک بغداد-دمشق که مستشاران جمهوری اسلامی از عوامل مهم آن بهشمار میروند، راهبرد قابل توجهی را در دستور کار قرار داد.
بعد از شناسایی دقیق میدانی و بحثهای متعدد، فرماندهان مقاومت به این نتیجه رسیدند که برای کنترل سازمان رزم داعش و سایر گروههای تروریستی چند اقدام مهم باید در دستور کار سازمان رزم مقاومت و ارتش کشورهای عراق و سوریه قرار گیرد.
ابتدا باید مناطق غرب سوریه و شرق عراق از لوث تروریستهای تکفیری پاک شود. مرحله بعد انقطاع خطوط ارتباطی و محورهای مواصلاتی گروههای تروریستی با منابع تغذیه و لجستیکی آنها بود. مرحله سوم در حالی اجرا میشود که تروریستهای داعش در یک محاصره کامل در مناطق مرزی عراق و سوریه قرار گرفتهاند که با الحاق نیروهای ارتشی و رزمندگان مقاومت در مرز مشترک عراق و سوریه، گام پایانی برای نابودی و انهدام کامل داعش برداشته میشود.
این تصمیم درحالی گرفته شد که واشنگتن، همراه متحدان اروپایی خود و تعدادی از کشورهای عربی، ائتلافی را بهنام ائتلاف بینالمللی ضد داعش با عضویت 40 کشور راهاندازی کردند که بتوانند در ادامه سناریوی تجزیه و خونبار خود در منطقه غرب آسیا، زمینه حضور و غارت مردم و دولتهای درگیر این بحران را نیز فراهم آورند.
این در حالی است که برخی کارشناسان امنیتی معتقدند بهرهبرداری دولت ایالات متحده و متحدان اروپایی آمریکا یک روی سکه حضور عملیاتی و میدانی در منطقه است و روی دیگر این سکه خبر از کمکهای میدانی به داعش و القاعده در برابر عملیات نیروهای ارتش و مقاومت میدهد.
ادعایی که برای اثبات آن در طول هفت سال جنگ، اسناد متعددی نیز برای آن ارائه شده که در برخی رسانههای منطقهای و فرا منطقهای هم منتشر شدهاند.
الشعیرات و خان شیخون ورود آشکار CIA
در ادامه طرح نیروهای مقاومت برای مقابله بابحران تروریستی شام و عراق و کنترل و هدایت گروههای تروریستی داعش و القاعده، عملیات آزادسازی حلب کلید خورد که در نهایت بعد از ماهها نبرد سنگین و خیانتی که بارها از سوی نیروهای غربی رخ داد، ارتش سوریه و رزمندگان مقاومت توانستند این شهر استراتژیک را آزاد و پاکسازی کنند.
درست در شرایطی که ارتش سوریه و مقاومت موفق شدند که جای پای نسبتاً مطمئنی را در غرب سوریه برای خود مهیا کنند و درحالیکه آماده پیشروی به سوی مناطق شرقی این کشور بودند، خبر حمله به فرودگاه الشعیرات از سوی نیروهای آمریکایی در صدر اخبار منطقه و جهان قرار گرفت. خبری که بیانگر حمله آمریکا به بهانه اقدامات شیمیایی دولت قانونی دمشق بود.
این در حالی بود که به اعتقاد برخی کارشناسان مسائل نظامی در تحلیل چرایی چنین اقدامی از سوی آمریکا، جلوگیری از پیشروی ارتش و مقاومت سوریه در شرق حلب و جلوگیری از شکستهای سلسلهوار داعش در شام عنوان شد.
کمکهای هوایی ارتش ایالات متحده و متحدان اروپایی به داعش در مناطق مختلفی از جمله ریف دمشق، تدمر، جبلالثرده و شرق حلب که بهدلیل محاصره از سوی ارتش و مقاومت سوریه دسترسی به عقبه و لجستیک برای تروریستهای تکفیری ممکن نبود، از دیگر اقدامات هماهنگ آمریکا در کمک به تروریسم تکفیری داعش و القاعده در سوریه است. مسالهای که بیانگر ماهیت واقعی این ائتلاف و علل حضور میدانی نیروهای نظامی در شام و عراق است.
در این بین تصاویر متعددی از سوی مقاومت عراق در خصوص لندینگ هلیکوپترهای آمریکایی و متعلق به ائتلاف در مناطق اشغالی در تصرف داعش نیز در تکمیل این ادعا رسوایی دیگری را برای واشنگتن بههمراه داشت که باز هم نتواست از اقدامات کمکی آمریکا به تروریستهای تکفیری بکاهد.
دیرالزور آخرین عملیات پوششی آمریکا برای داعش
منطقه دیرالزور در شرق سوریه از نخستین روزهای آغاز جنگ و بحران تروریستی در شام در محاصره قرار گرفت که تنها راه دسترسی به این منطقه از طریق هوایی بود.
چاههای نفت شمالی و غربی این منطقه و قرار گرفتن دیرالزور در کرانه رود فرات و همجواری با مرز مشترک سوریه و عراق اهمیت این منطقه را برای داعش افزایش میدهد که در همین راستا، تروریستهای تکفیری در طول این سالیان اقدامات عملیاتی متعددی را برای اشغال این منطقه انجام دادند که در هر عملیات با مقاومت ارتش و رزمندگان مقاومت روبهرو شدند.
ارتش سوریه و نیروهای مقاومت طبق دستور العمل اتاق فرماندهی بعد از حلب و تدمر، پیشروی به سوی دیرالزور را در دستور کار قرار دادند که توانستند مواضع از پیش تعیین شده در این منطقه را نیز تثبیت کنند.
اما نیروهای ائتلاف که با ورود به رقه و بخشی از منطقه الطبقه کارشکنیهای مختلفی را در مسیر مبارزه با تروریسم و شکست تکفیریها در کارنامه عملیاتی و اجرایی خود به ثبت رساندند، بار دیگر در اقدامی عملیاتی نیروهای دموکراتیک کرد را در کرانه رود فرات به حرکت درآوردند تا با سد راه نیروهای ارتش و مقاومت جلوی پیشروی آنها و عدم محاصره داعش در این منطقه را بگیرند.
سناریویی که اجرای آن باعث عدم پیشروی نیروهای ارتش و مقاومت در این منطقه شده که در نهایت این نیروها با عدم الحاق در مرز روبهرو میشوند و در نتیجه عدم محاصره و تحمیل هزینههای جانی و مالی به داعش در شرق سوریه و غرب عراق محقق میشود.
در این بین برخی از مفسران مسائل بینالملل و نظامی معتقدند این اقدام آمریکا در دیرالزور نه تنها کمکی جدید در حوزه عملیات به داعش و تروریستهای تکفیری محسوب میشود بلکه عملکرد آنها با قرار دادن نیروهای کرد در برابر نیروهای ارتش سوریه و مقاومت، بیانگر فتنهای دیگر در سوریه است.
http://sobhe-no.ir/newspaper/332/5/12889
ش.د9604592