شاید باید کمی بیشتر به این ماجرا فکر کنیم که چرا در جامعه ما، در میان افکار عمومی، در رسانه‌ها و فضای مجازی خبرهای خوب کمتر دیده می‌شوند و اتفاقات خوب کمتر نمود دارند! حتماً باید ریشه‌ها و دلایل این ماجرا بررسی شوند[...]
یادداشت: شاید
باید کمی بیشتر به این ماجرا فکر کنیم که چرا در جامعه ما، در میان افکار
عمومی، در رسانه‌ها و فضای مجازی خبرهای خوب کمتر دیده می‌شوند و اتفاقات
خوب کمتر نمود دارند! حتماً باید ریشه‌ها و دلایل این ماجرا بررسی شوند که
چرا به شنیدن خبرهای بد و دنبال کردن آنها گرایش و علاقه بیشتری داریم! آیا
این مسئله در فرهنگ ما ریشه دارد؟ آیا جریان‌های خاصی وجود دارند که
خبرهای بد را پر رنگ می‌کنند؟ چرا یک فساد کوچک به بزرگ‌ترین شکل رسانه‌ای
می‌شود؟ در اینکه باید فساد را در هر جای کشور که باشد، فریاد زد و با آن
به شکل بازدارنده برخورد کرد، تردیدی نیست؛ اما مسئله این است که در کنار
دیدن فساد چرا خبری مانند تصویب طرح اعاده اموال نامشروع مسئولان به
بیتالمال دیده نمی‌شود و به سادگی از کنار آن می‌گذریم؟! طرحی که قرار
است بر اساس آن کمیته متشکل از نمایندگان مجلس، وزیر اطلاعات، سازمان
اطلاعات سپاه، یک نفر از قضات عالی‌رتبه کشور، نماینده دفتر بازرسی رهبر
معظم انقلاب و نماینده رئیس سازمان بازرسی با حضور رؤسای کمیسیون‌های قضایی
و اصل 90 مجلس، اموال مسئولان اعم از رؤسای قوای سه‌گانه و مشاوران آنها،
معاونان رؤسای قوای سه‌گانه و مشاوران‌شان، استانداران و شهرداران و... را
بررسی کنند و چنانچه مال نامشروعی کسب کرده باشند، با تصمیم این کمیته به
بیتالمال بازگردانده شود. کمیته‌ای که تصمیمات آن برای همه لازم‌الاجراست و
قوای سه‌گانه مکلف به رعایت آن هستند. طرحی که طبق آن، اموال مسترد شده از
سوی مسئولان مربوطه باید برای ایجاد اشتغال و فقرزدایی در کشور هزینه شود و
خبری که می‌تواند پادزهر بسیاری از سیاه‌نمایی‌ها علیه نظام باشد، اما
متأسفانه دیده نمی‌شود.
