سفر لودریان، وزیر خارجه فرانسه با همه جنجالهایش و با همه درخواستهای زیادهخواهانه و بیمنطقش به کشورمان به پایان رسید[...]
یادداشت: سفر
لودریان، وزیر خارجه فرانسه با همه جنجالهایش و با همه درخواستهای
زیادهخواهانه و بیمنطقش به کشورمان به پایان رسید؛ اما از میان همه
حرفها و سخن ها و همه جار و جنجالها و از همه آنچه انتظار میرفت در
مقابل زیادهخواهی این وزیر اروپایی انجام شود و نشد، یک نکته در خور توجه و
البته در خور ستایش وجود داشت و آن، نحوه عملکرد دبیر شورای عالی امنیت
ملی و وزیر امور خارجه کشورمان در برابر این مقام اروپایی بود. علی شمخانی
در اقدامی هوشمندانه و دقیق با لباس نظامی در دیدار لودریان حاضر شد تا پیش
از آغاز گفتوگوها، وزیر خارجه فرانسه بداند که نمیتواند امید داشته باشد
مباحثی درباره توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده و به خواستههای
نابحق خود برسد؛ پیامی که البته به انتخاب پوشش علی شمخانی محدود نماند و
دبیر شورای عالی امنیت ملی چنان محکم و قاطع در برابر مواضع وزیر خارجه
فرانسه سخن گفت که «فرانس کلمانسو»، خبرنگار شبکه خبری «یوروپ 1» علی
شمخانی را به مثابه یک بوکسور توصیف کرد. مواجهه عزتمندانه در برابر
اظهارات لودریان که بر اساس اخبار منتشر شده در دیدار محمدجواد ظریف، وزیر
امورخارجه کشورمان با همتای فرانسویاش نیز حاکم بوده است. فضایی که
میتوان از روی عکسهای منتشر شده از این دیدار و برخورد سرد ظریف با
لودریان نیز به آن پی برد؛ اتفاقی که میتوان از آن دو نکته را استنباط
کرد؛ اول آنکه جمهوری اسلامی درباره خطوط قرمز نظامی خود همانگونه که
بارها مسئولان و بالاتر از همه رهبر معظم انقلاب بر آن تأکید کردند، هرگز
کوتاه نخواهد آمد و نکته دوم اینکه، تجربه برجام این فرضیه را که میتوان
با دیپلماسی لبخند و استقبال و اعتماد به غربیها منافع کشور را تأمین کرد،
تا حدود زیادی بیاعتبار کرده است.