تظاهرات «بازگشت بزرگ» کابوس تل آویو و متحدانش

این در شرایطی است که اوضاع فلسطین شرایط حساسی را به ویژه با توجه به معامله موسوم به قرن و تلاش های سعودی ها برای نزدیک شدن هر چه بیشتر با رژیم صهیونیستی، سپری می کند.

ملت فلسطین بر حق بازگشت اصرار دارند و جامعه بین المللی با وجود جانبداری از رژیم صهیونیستی، این حق را نادیده نگرفته اند و قطعنامه های بین المللی این حق را مورد تاکید قرار داده است که از جمله آنها قطعنامه ۱۹۴ دسامبر ۱۹۴۸ است که بر این حق اصرار دارد.

در شرایطی که همه تلاش های سازشکارانه تاکنون به شکست انجامیده و نتوانسته کمکی به ملت فلسطین به ویژه حق بازگشت آنها به سرزمین شان نماید از این رو اهمیت تظاهرات بازگشت بزرگ بیشتر مشخص می شود.

رژیم صهیونیستی با وجود اینکه سعی دارد چنگ و دندان نشان دهد اما نقاط ضعف بسیاری دارد. تظاهرات فلسطینی ها جامعه بین المللی را متوجه فلسطین می کند. شاخصه اصلی تظاهرات  بازگشت بزرگ مقابله با صهیونیستها با سینه چاک شده و دستان خالی و از طریق حرکت های مسالمت آمیز است.

در حالی که مقامات صهیونیست ضمن حمایت از سرکوبگری نظامیان و عدم تشکیل کمیته حقیقت یاب سعی دارند در راستای ترساندن ملت فلسطین حرکت کنند اما واقعیت این است که نگران هستند. صهیونیستها به علت هراسی که از این تظاهرات دارند با همه جاسوس ها و اهرم های فشار وارد عمل شده اند تا مانع از موفقیت این حرکت مسالمت آمیز ملت فلسطین شوند.

با وجود تمام تلاش های صهیونیستها اما این راهپیمایی و تظاهراتی است که همه گروهها و موسسات و پیر و جوان و زن، کودک و خلاصه همه طیف ها در آن حضور دارند. همه پرچم فلسطین را در دست دارند.

این تظاهرات و راهپیمایی بازگشت بزرگ، شور و جان تازه ای به کالبد فلسطین دمیده است و همه طیف ها آمده اند تا آرمان فلسطین محو نشود.

اما صهیونیستها برای به شکست کشاندن این حرکت فلسطینی ها از هیچ اقدام سرکوبگرانه ای اعم از به شهادت رساندن و ارتکاب جنایات جنگی و ضد بشری تا هدف قرار دادن تیم های امدادی و پزشکی و اصحاب رسانه دریغ نمی کنند و حوادث جمعه گذشته و امروز  تظاهرات بازگشت بزرگ گواه این مدعاست.

جامعه بین المللی تاکنون در راستای مجازات غزه بدون اینکه اشغالگران را مجازات کند حرکت کرده است. در واقع به جای اینکه جلاد را هدف قرار دهد قربانی را هدف قرار داده است و رنجهای مردم غزه را دوچندان کرده است. حرکت مسالمت آمیز فلسطینی ها جامعه جهانی را وادار می کند که از سکوت خود در قبال جنایات رژیم صهیونیستی دست بردارد.

تظاهرات «بازگشت بزرگ» نشان داد که طرفهایی که به فراموش کردن فلسطین از سوی نونهالان و نوجوانان دلبسته اند و اینکه با مرگ پدران دیگر فرزندان از حق بازگشت دست خواهند شُست؛ متوهم هستند و همچنین این پاسخی کوبنده به سازشکارانی هستند که به دنبال خدمت به منافع تل آویو هستند، است.

فلسطینی ها توان مقابله با اشغالگران را با همه ابزار مشروع دارند و تهدید را نمی پذیرند و از وجبی از خاک سرزمین خود چشم پوشی نمی کنند. احدی نمی تواند قطار بازگشت فلسطینی ها به بیت المقدس و سایر شهرها و اراضی فلسطین متوقف کند.

در واقع این تظاهرات سیلی محکمی به تلاش های نزدیک شدن برخی رژیم های عربی به تل آویو و تلاش های دولت آمریکا برای محو آرمان فلسطین و آنچه معامله قرن با همسویی برخی رژیم های عربی است، محسوب می شود. این رژیم ها و همپیمانان آمریکایی و غربی آنها در این توهم هستند که می توانند حقوق فلسطینی ها را پایمال کنند.

ملت فلسطین قادر به تغییر شرایط هستند و بر حق بازگشت اصرار دارند. تظاهرات بازگشت همه محاسبات اسرائیلی ها که خود را مهیای جنگ جدید ضد غزه می کرد برهم زده و تحرکات تشکیلات خودگردان برای اعمال موج جدید از تحریم ها علیه غزه را با شکست روبرو کرده است.

تحلیلگران از تظاهرات و راهپیمایی ملت فلسطین در غزه به عنوان ضربه ای به رژیم صهیونیستی نام می برند.

این تظاهرات سخت صهیونیستها را کلافه و سردرگم کرده و موفقیتی بزرگ برای فلسطینی ها محسوب می شود. به اعتقاد ناظران امور، سیل عظیم جمعیت به سوی مرز غزه با فلسطین اشغالی نشانه دهنده و گویای این واقعیت است که فلسطینی ها قادر به احیای آرمان خود هر چند که وارد دهلیزهای سازشکارانه برای نابودی آن شده باشد، هستند.

تظاهرات و راهپیمایی ها رژیم صهیونیستی را در مخمصه ای سخت گرفتار کرده زیرا همواره صهیونیستها تلاش کرده اند که با ویران کردن خانه ای فلسطینی ها و بیرون راندن آنها در راستای پاکسازی آنها گام بردارند و اینکه حق بازگشت به فلسطین اشغالی از سوی فلسطینی ها احیا شود تمام معادلات را برهم می زند. صهیونیستها با نگرانی عمیق به این خواسته یعنی حق بازگشت می نگرند و همواره تلاش می کنند که مانع از طرح آن در سطح بین المللی شوند.

هدف از طرح تشکیل دو کشور نابودی حق بازگشت فلسطینی ها به سرزمینشان است. مقامات صهیونیست از شنیدن حق بازگشت به شدت متنفرند. نکته قابل توجه استفاده فلسطینی ها از تاکتیک هایی مانند آتش زدن لاستیک برای مختل کردن تحرکات نظامیان صهیونیست است.

اما موفقیت تلاش جدید فلسطینی به عوامل متعددی بستگی دارد  که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد؛

-اینکه این حرکت ادامه دارد باشد و موقتی نباشد. حرکت فصلی و زودگذار راه به جایی نمی برد. همه طیف های فلسطینی باید بر حق بازگشت اصرار کنند.

-دامنه آن به غزه محدود نشود و در کرانه باختری، اردن، سوریه و لبنان نیز این حرکتها وجود داشته باشد. تاکنون فقط غزه فعال بوده و در اردوگاههای فلسطینی در دیگر مناطق حرکت قابل توجهی رخ نداده است. عزای عمومی و اعتصاب محدود کافی نیست.

-این حرکت مردمی نیاز به حمایت در سطح سیاسی دارد تا بتواند در عرصه بین المللی موفق شود.

-اصرار بر حق بازگشت باید جایگزین تشکیل کشور مستقل شود زیرا تشکیل کشور مستقل فلسطین زمانی میسر می شود که مردمی وجود داشته باشد.

به هر حال قدر مسلم آن است که حق بازگشت از اصول فلسطین است و هر طرحی که به حق بازگشت توجهی نداشته باشد بی ارزش است. تظاهرات بازگشت بزرگ ضربه مهلکی به اقدامات ترامپ ضد بیت المقدس و تلاش های عادی سازی روابط میان سعودی ها و برخی رژیم های عربی با تل آویو است. این تظاهرات به مثابه کابوسی برای تل آویو است و  طرح ها و توطئه ها علیه ملت فلسطین را نقش برآب می کند.

فرزاد فرهادی/خبرگزاری مهر