با نزدیک شدن به اتمام مهلت یک ماهه حضور رئیسجمهور محترم در مجلس شورای اسلامی برای پاسخ به سؤالات نمایندگان مردم، بر اساس برنامه اعلام شده فردا آقای دکتر روحانی باید در مجلس حاضر شود تا به پرسشهایی که بیشترِ محورهای مطرح شده آنها اقتصادی است[...]
یادداشت: با
نزدیک شدن به اتمام مهلت یک ماهه حضور رئیسجمهور محترم در مجلس شورای
اسلامی برای پاسخ به سؤالات نمایندگان مردم، بر اساس برنامه اعلام شده فردا
آقای دکتر روحانی باید در مجلس حاضر شود تا به پرسشهایی که بیشترِ
محورهای مطرح شده آنها اقتصادی است و به معیشت مردم مربوط میشود، پاسخ
دهد.
اگرچه متن نامه آقای روحانی به رئیس مجلس برای اعلام حضور لحنی
گلایهآمیز دارد و سؤال و جواب از خود را به دلیل مراعات نکردن حداقل دو
نکته «چارچوب قانون اساسی» و «زمان و شرایط کشور» نامناسب میداند؛ اما به
اذعان نامه روحانی و توئیت مشاور فرهنگیاش حضور رئیسجمهور در مجلس و در
میان گذاشتن حقایقی از وضعیت امروز جامعه برای مردم میتواند مفید باشد.
نصبالعین
قرار دادن بیانات حکیمانه رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر مردمی سودمندی
جلسه مجلس و دولت را مضاعف خواهد کرد: «رئیسجمهور، منتخب مردم است؛ مجلس
هم منتخب مردم است؛ هم رئیسجمهور حق دارد، هم مجلس حق دارد، هر دو حقوقی
دارند و تکالیفی دارند؛ تکالیف را باید انجام بدهند، حقوقشان و کرامتشان
هم باید حفظ بشود. هم مجلس باید کرامت رئیسجمهور را حفظ بکند، هم
رئیسجمهور باید کرامت مجلس را حفظ بکند؛ باید همدیگر را حفظ کنند،
همافزایی کنند.»
تحقق این سخن و آرزوی درست در گرو الزاماتی است که
باید هم مجلس و هم رئیس دولت به منزله دو منتخب مردم ایران به طور جدی مد
نظر قرار دهند؛
1ـ هر دو طرف متوجه وضعیت خطیر کشور باشند و از این
رفتوآمد در خانه ملت و سؤال و جواب صحنهای ناب از وحدت و انسجام بسازند و
توطئههای رسانهای دشمنان، به ویژه آمریکا برای واگرایی در بین مجلس و
دولت را خنثی کنند.
2ـ انجام وظایف و تعهدات مطابق با مُرِ قانون از سوی
دو طرف مد نظر قرار گیرد. به طور مسلم آگاهی از محدودیتها و مقدورات
طرفینی به همان مقدار میتواند به این همگرایی کمک کند که در مسیر
تسویهحسابهای سیاسی و جناحی قرار گرفتن واگرایی را تشدید میکند.
3ـ
اهتمام و دلسوزی برای حل مشکلات مردم به منزله موکلان هر دو منتخب در
اولویت قرار گیرد و هر دو طرف بدانند در صورتی خروجی جلسه رضایتبخش خواهد
بود که به برداشتن باری از روی دوش مردم منجر شود.