حرف روز/ ماجرای فردا چیست؟!

پایگاه بصیرت / عزیز غضنفری

یادداشت: روز گذشته رسانه‌ها اعلام کردند، کارگروه ویژه اقدام مالی در اجلاس خود در پاریس با موضوع امنیت و ایمنی نظام مالی بین‌المللی، مهلت ملت ایران برای اجرای الزامات پیوستن به آن را برای چهار ماه دیگر تمدید کرد. بر اساس بیانیه این گروه، ایران تا ماه فوریه مهلت دارد الزامات پیوستن به FATF را اجرایی کند و تا آن زمان این گروه اقدامات مقابله‌ای علیه ایران را به تعویق می‌اندازد. FATF در بیانیه خود از کشورمان خواسته است در زمینه اجرای الزامات آن با جدیت بیشتری عمل کند.
مدتی است بحث درباره موضوع FATF نه فقط سوژه داغ رسانه‌ها، بلکه موضوع مورد بحث افکار عمومی و طبقات گوناگون مردم شده است. صرف نظر از پیامدهای مثبت و منفی این وضعیت، نکته مهم آن است که گسترش این موضوع در بخش‌هایی از لایه‌های اجتماعی، جامعه را دو پاره کرده است؛ بماند که جنبه‌های روانی FATF بر روی اقتصاد و معیشت مردم نیز اثر منفی ایجاد کرده است. کار حتی به جایی می‌رسد که یک نماینده مجلس رئیس دو قوه کشور را به دلیل موافقت با FATF  خائن می‌نامد که همین موضوع‌گیری تند و غیر اصولی سبب شد آیت‌الله خاتمی خطیب دیروز نماز جمعه تهران از کسانی که موافقان FATF را خائن می‌نامند، زبان به انتقاد بگشاید.
موضوعی که در سطح کلان و به طور مشخص از مسئولان نظام انتظار می‌رود، آن است که رویکرد و نحوه عمل جمهوری اسلامی را نسبت به کنوانسیون‌های بین‌المللی مشخص کنند. صحیح نیست که دیروز در زمینه سند ۲۰۳۰، امروز درباره FATF و فردا درباره موضوعی دیگر، هم آرامش و ثبات جامعه به هم بریزد و هم اینکه در مواجهه با چنین موضوعاتی، همواره در موضع انفعال ظاهر شویم. واقعیت آن است که کنوانسیون‌های بین‌المللی را چون با اهداف خاصی نوشته شده، نمی‌توان صد درصد پذیرفت و البته نمی‌توان زیر میز زد و به طور مطلق آنها را رد کرد. منافع ملی کشورمان اقتضا می‌کند مدیران نظام از هم اکنون بنشینند و بررسی کنند که در آینده با چه مسائلی از این دست رو‌به‌رو خواهیم شد و متناسب با آن، راهبرد و طراحی عملیاتی کشور را مشخص کنند. چرا برخورد منفعلانه با کنوانسیون‌های بین‌المللی به صلاح ملت و کشور نیست و در برخی موارد منافع و امنیت کشور را به مخاطره می‌اندازد؟