اظهارات سیاسی حیرتانگیز در رسانهها و از سوی فعالان سیاسی یا شخصیتهای سیاسی که روزگاری بر مسند نشسته بودند، در فضای سیاسی اتفاق مرسومی است[...]
یادداشت: اظهارات
سیاسی حیرتانگیز در رسانهها و از سوی فعالان سیاسی یا شخصیتهای سیاسی
که روزگاری بر مسند نشسته بودند، در فضای سیاسی اتفاق مرسومی است! گاه برای
جلب نگاهها، گاه برای افزایش شمارگان نشریات یا آمدن به صدر اخبار شاهد
طرح عبارات و موضوعات خاص هستیم؛ اما ماجرا آن زمان بحثبرانگیز میشود که
یک مقام اجرایی فراتر از سازوکارهای قانونی و بدون رعایت شأن سلسلهمراتبی و
جایگاهی بخشی از مجموعه کشور را مورد خطاب قرار داده و به گونهای تهدید
کند!
«محمود واعظی» رئیس دفتر رئیسجمهور در جملاتی سؤالبرانگیز گفته
است: «اگر لوایح مربوط به FATF تصویب نشود، این فشارها بیشتر میشود. اگر
مجمع تشخیص مصلحت نظام این لوایح را تصویب نکند، باید نتیجه آن را بپذیرد.»
ترجمه ساده این جملات میشود اینکه دولت در صورت موافقت نکردن مجمع با
الحاق به کنوانسیونهای مذکور در قبال وضعیت کشور پاسخگو نخواهد بود! در
این زمینه دو نکته را باید به رئیس دفتر آقای روحانی گوشزد کرد: اول اینکه،
دولت در ساختار سیاسی کشور ما وظایف و تکالیف مشخصی دارد و حق دخالت در
تصمیمگیری دیگر نهادها و مجامع قانونی را نداشته و مکلف به اجرای قوانین و
سیاستهای کلان کشور است. دوم اینکه، چرا با وجود اینکه رئیسجمهور بارها
بر قبول همه مسئولیت مذاکرات هستهای تأکید کرده بود، اکنون شاهد آن هستیم
که رسانههای حامی و شخصیتهای نزدیک به دولت در تلاش هستند تا برجام را
تصمیم نظام عنوان کرده و از پاسخگویی درباره فرجام برجام سر باز زنند؟ دولت
که مسئولیت عمل خود و مسئولیت چندین سال معطل شدن کشور در مذاکرات هستهای
و توافقی را که آمریکا بدون هزینه از آن خارج شد، نمیپذیرد، چنین
موضوعاتی را مطرح میکند؟ آن هم برای حمایت از تصویب لوایحی که مدیران ارشد
دولت از رئیسجمهور تا وزیر امور خارجه و دیگران به صراحت اعلام کردند هیچ
تضمینی نمیدهند که تصویب و الحاق به این کنوانسیونها نفعی برای کشور
داشته باشد!