آنچه مسلم است اينکه جمهوري اسلامي ايران تجربه رويارويي مستقيم با ناوهاي آمريكايي در خليج فارس در جريان جنگ تحميلي را نيز داشته از جمله ماموريت‌هايي كه به فرماندهي دلاور شهيد "نادر مهدوي" و گروه چند نفره تحت امر وي در سال 66 واگذار شد؛ شهيد نادر مهدوي با همراهي اندك همرزمانش، خلیج فارس را تا ماه‌ها برای ناوگان فوق‌مدرن آمریکا و متحدانش ناامن كرد و حیثیت نظامي دولتمردان این کشور را بارها به بازی گرفت و كابوسي فراموش نشدني براي نظاميان آمريكايي به يادگار گذاشت. بر اساس اين گزارش؛ يكي از ماموريت‌هاي شهيد مهدوي در مواجهه مستقيم با ناوهاي آمريكايي، هنگامي بود كه نخستین کاروان نفتکشهاى کویتى تحت پرچم آمریکا و با اسکورت ناوشکنهاى ابرقدرت غرب، دو روز بعد از تصویب قطعنامه 598 حرکت خود را از سواحل امارات متحده عربى در دریاى عمان آغاز کرد. کاروان اسکورت نفتکشهاى "گس پرنس " و "بریجتون " - که نامهاى عربى آنها توسط شرکت آمریکایى عوض شده بودند - با سرو صداى زیادى مأموریت خود را آغاز کرده و به سلامت از تنگه هرمز گذشتند اما، در نزدیکى جزیره فارسى با خطر جدى مواجه شده و نفتکش 400 هزار تنى "بریجتون " با یک مین 270 کیلویى برخورد كرد. بازتاب این حادثه بسیار گسترده بود. علىرغم این که آمریکا سعى كرد این حادثه را بى اهمیت تلقى كند اما چنین ضربه‌اى براى حیثیت سیاسى و نظامى آمريكا جبرانناپذیر بود و مهمتر از همه این که عملاً ابتکار عمل در خلیج فارس را به دست ایران مىداد. این رخداد سبب شد که کاروانهاى بعدى بي‌سر و صدا و تبلیغات و با رعایت پنهان کارى از سواحل کویت به دریاى عمان و بالعکس حرکت کنند، در حالى که همواره خطر مینها، قایقهاى تندرو و موشک هاى کرم ابریشم را احساس مي‌کردند. نادر مهدوی، سرانجام در 16 مهر ماه 1366 پس از آن که ناوگروهِ تحت امرش، یک فروند بالگرد آمریکایی را سرنگون ساخت، با آتش مستقیم تفنگداران دریایی آمریکایی مجروح شد و به اسارت آنان در آمد. سپس در عرشه ناو «یو اس. چندلر» مورد شکنجه قرار گرفته و به شهادت رسید. اما جمهوري اسلامي ايران در راستاي مقابله با ناوهاي متجاوز آمريکايي، راهکارهاي مختلفي ارائه کرده که ساخت موشک "خليج فارس" گواهي بر اين ادعا است. این موشک ارتقاء یافته، موشک فاتح 110 است که به علت بالستیک بودن با سرعت فوق صوت حرکت می‌کند. این سرعت باعث می‌شود تا انهدام موشک توسط سپرهای دفاعی ناو هواپیما بر بسیار سخت شود.
