با سلام فرزند من بسيار وابسته و معتاد به تلويزيون شده است و من نگران آينده او هستم. لطفاً راهنماييام كنيد.
پيش از اين در مورد آسيبهاي اينترنت صحبت كرديم؛ اما براساس پرسش شما پرسشگر عزيز، بايد عرض كنم تلويزيون يكي از مهمترين رسانههاي جمعي است كه اگر تماشاي آن كنترل نشود، با آسيبهاي فراواني همراه خواهد بود؛ البته اين رسانه پيامدهاي مثبت و مؤثري دارد كه ميتواند در جهت رشد و پيشرفت به هنجار افراد و جامعه كاربرد داشته باشد. ميتوان گفت تلويزيون يكي از قويترين و تأثيرگذارترين رسانههاست كه در شكلگيري عواطف و رفتارها و عقايد و روابط بين فردي و اجتماعي نقش عمدهاي دارد و در اجتماعي شدن افراد بسيار مؤثر است؛ اما درباره نقش مخرب آن بايد به نكاتي توجه كرد.
براساس نتايج، كودكان هشت سالهاي كه برنامههاي خشونتآميز تلويزيوني را تماشا ميكردند؛ بيشتر از ديگران پرخاشگر بودند؛ حتي كودكان خيلي كوچك ميتوانند راههاي جديد پرخاشگري را از تماشاي تلويزيون فرابگيرند. خشونت و پرخاشگري سبب نگرش ضد اجتماعي كودك ميشود و او با پرخاشگري سعي ميكند به خواستههاي خود دست يابد.
با توجه به آنچه بيان شد نميتوان نقش فناوري و تلويزيون را به عنوان رسانه جمعي در تربيت فرزندان ناديده گرفت؛ زيرا اين رسانه اساسي در زندگي مشترك ما به شمار ميآيد؛ به نحوي كه سفره غذاي ما معمولاً روبهروي تلويزيون پهن ميشود و خانوادهها، صفا و صميميت و سرگرمي مورد نياز و رفع خلأهاي زندگي مشترك را در تماشاي تلويزيون جستوجو ميكنند. از اين رو ما والدين ميتوانيم با مديريت صحيح تماشاي تلويزيون و غنيسازي اوقات فراغت فرزندان همچنين برنامهريزي صحيح تحصيلي، در تربيت فرزندمان و آينده او تأثيرگذار باشيم.
نكته مهم اينكه برخي والدين به دليل نداشتن حوصله و انگيزه، همچنين پيشگيري از شرارت و بازي بچه، او را به تماشاي تلويزيون، به ويژه شبكه پويا مشغول كرده و فرزند را با تماشاي سريالها و انيميشنها و انواع رفتارهاي خشونتي به برنامههاي تلويزيوني معتاد ميكنند. اين مسئله علاوه بر آسيبهاي بسيار به بچهها ممكن است تا حدي پيش برود كه پدر و مادر نيز از ديدن تلويزيون محروم بشوند كه اين امر ميتواند سرآغازي براي سست شدن روابط مادرـ فرزندي و پدرـ فرزندي از همان زمان كودكي باشد؛ بنابراين توصيه ميشود كودكان زير 7 سال بيش از يك ساعتونيم تلويزيون تماشا نكنند، به ويژه برنامههاي شبكه پويا. نوجوانان نيز با مديريت صحيح والدين و احتساب برنامهريزي تحصيلي، براي استراحت و سرگرمي تا دو ساعت فرصت تماشا داشته باشند؛ اما نكته مهم اين است كه به دليل نبود برنامهريزي اوليه در فرزندمان، حتماً سعي كنيم زمانبندي مناسبي داشته باشيم و غير محسوس و به تدريج به ساعت استاندارد فوق نزديك شده و آن را اجرايي كنيم.
طرح پرسش: 3000990033